ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งเลออน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Darkydury (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 5:
พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 เสด็จพระราชสมภพใน[[โตเลโด]] [[ราชอาณาจักรกัสติยา]] เป็นพระโอรสของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 7 แห่งเลออนและกัสติยากับบารังเกราจาก[[ตระกูลบาร์เซโลนา]] เมื่อพระบิดาสิ้นพระชนม์ พระองค์ได้เลออนและกาลิเซีย ขณะที่พระเชษฐา [[พระเจ้าซันโชที่ 3 แห่งกัสติยา|ซันโช]] ได้กัสติยาและโตเลโด<ref>Busk, M. M., ''The history of Spain and Portugal from B.C. 1000 to A.D. 1814'', (Baldwin and Cradock, 1833), 31.</ref> พระเจ้าเฟร์นันโดมีชื่อเสียงด้านการเป็นอัศวินฝีมือดีและนักสู้ตัวฉกาจ แต่ไม่ได้โดดเด่นในด้านการเมืองและศักยภาพในการจัดวางระบบ
 
ในปีแรกของการเป็นกษัตริย์ เวลาส่วนใหญ่ของพระองค์หมดไปกับการทะเลาะเบาะแว้งกับขุนนางผู้ทรงอำนาจและการถูกรุกรานโดยพระเจ้าซันโชที่ 3 พระเชษฐา<ref>''The Encyclopædia Britannica'', Vol.9, Ed. Thomas Spencer Baynes, (Henry G. Allen and Company, 1888), 80.</ref> ในปี ค.ศ. 1158 สองพี่น้องเผชิญหน้ากันที่[[ซาอากุน]] และแก้ไขปัญหาเรื่องมรดกได้อย่างสันติ ทว่าในปีเดียวกันนั้นพระเจ้าซันโชสิ้นพระชนม์ [[พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 8 แห่งกัสติยา|พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 8]] พระโอรสน้อยของพระองค์สืบทอดตำแหน่งต่อ ขณะที่พื้นที่ส่วนใหญ่ของกัสติยาอยู่ในการครอบครองของพระเจ้าเฟร์นันโด<ref>Busk, 32</ref> ปัญหาชายแดนกับกัสติยาเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งในปี ค.ศ. 1164 พระองค์ได้พบปะกับตระกูลลารา ผู้แทนพระองค์ของพระเจ้าอัลฟอนโซที่[[โซเรีย]] มีการทำสัญญาสงบศึก แล้วพระองค์ก็หันไปต่อกรกับกลุ่มมุสลิม[[อัลโมราวิด]]ที่ยังคงครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของสเปนใต้และสามารถยึดนคร[[อัลกันตารา]]และ[[อัลบูร์เกร์เก]]ได้ ในปีเดียวกันพระเจ้าเฟร์นันโดปราบ[[พระเจ้าอาฟองโซที่ 1 แห่งโปรตุเกส|พระเจ้าอาฟงซูที่ 1 แห่งโปรตุเกส]]ที่เมื่อปี ค.ศ. 1163 ได้ยึด[[ซาลามังกา]]เพื่อตอบโต้กษัตริย์แห่งเลออนที่มีคำสั่งให้ส่งพลเมืองกลับเข้าไปอาศัยในพื้นที่
 
ในปี ค.ศ. 1165 พระองค์อภิเษกสมรสกับ[[อูร์รากาแห่งโปรตุเกส|อูร์รากา]] พระธิดาของพระเจ้าอาฟงซูแห่งโปรตุเกส ทว่าไม่ได้ช่วยให้การแก่งแย่งชิงดีกับโปรตุเกสสิ้นสุดลง ในปี ค.ศ. 1168 การส่งพลเมืองกลับไปอยู่ที่[[ซิวดัดโรดริโก]]ทำให้พระเจ้าอาฟงซูรู้สึกถูกคุกคามอีกครั้ง พระองค์จึงโจมตีกาลิเซีย ยึดเมือง[[ตุย]]และ[[ชินโซเดลิเมีย]] อดีตที่ดินศักดินาของพระมารดา ทว่าในตอนที่กองทหารของพระองค์กำลังปิดล้อมป้อม[[บาดาโฆซ]]ของชาวมุสลิม พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 ก็สามารถผลักดันชาวโปรตุเกสออกไปจากกาลิเซียได้และรีบมุ่งหน้าไปบาดาโฆซ เมื่อพระเจ้าอาฟงซูเห็นชาวเลออนมาถึง พระองค์ได้พยายามหนี แต่ไม่สามารถทำได้ด้วยขาของพระองค์หักเนื่องจากตกจากหลังม้า ทรงถูกจองจำที่ประตูเมืองแห่งหนึ่ง พระเจ้าอาฟงซูถูกบังคับให้ยอมแพ้โดยจ่ายค่าไถ่ตัวเป็นพื้นที่เกือบทั้งหมดของกาลิเซียที่ทรงพิชิตมาได้เมื่อปีก่อนหน้า ในสนธิสัญญาสันติภาพที่ลงนามที่[[โปนเตแบดรา]]ในปีต่อมา พระเจ้าเฟร์นันโดได้ปราสาท 25 แห่งกับนคร[[กาเซเรส]], บาดาโฆซ, [[ตรูฆิโย]], ซานตากรุซ และ[[มอนตันเชซ]]ที่เลออนเคยเสียไปกลับคืนมา ในปีเดียวกันเมื่อกลุ่มอัลโมราวิดปิดล้อมโจมตีนคร[[ซังตาไร]]ของโปรตุเกส พระเจ้าเฟร์นันโดได้มาช่วยพระสสุระปลดปล่อยนครจากภยันตราย