ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จดหมายเหตุสามก๊ก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
King of pain (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Yosakrai (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 1:
'''จดหมายเหตุสามก๊ก''' ({{lang-en|Records of the Three Kingdoms}}; {{Zh-all|t=三國志|s=三國志|p=Sānguó Zhì}}) เป็น[[วรรณกรรม]][[จีน]]อิง[[ประวัติศาสตร์]] บทประพันธ์โดย [[เฉินโซ่ว]] (ตันซิ่ว, Chen Shou) บัณฑิตและขุนนางชาว[[เสฉวน]]ที่ มีตัวตนและมีชีวิตจริงอยู่ในสมัย[[ยุคสามก๊ก]] โดยเนื้อหาตามบทประพันธ์เกิดจากจินตนาการ ซึ่งแท้จริงแล้วฉากสำคัญหลายฉากในจดหมายเหตุสามก๊กเช่น ในปี [[พ.ศ. 776]] ซึ่งเป็นปีเกิดของเฉินโซ่ว ภายหลัง[[พระเจ้าเหี้ยนเต้]]สละบัลลังก์แล้ว ตระกูลของเฉินโซ่วรับราชการเป็นบริวารแก่[[จ๊กก๊ก]]ของ[[พระเจ้าเล่าปี่]] ซึ่งรวมทั้งเฉินโซ่วด้วย ซึ่งบันทึกทางประวัติศาสตร์รวมทั้งเรื่องราวการต่อสู้อย่างละเอียดถี่ถ้วน เป็นการบันทึกโดยบิดาของเฉินโซ่ว
 
ในปี [[พ.ศ. 806]] แคว้นจ๊กก๊กที่เฉินโซ่วอาศัยอยู่จ๊กก๊ก ที่ ตันซิ่ว หรือ เฉินโซ่วอาศัยอยู่ ได้ประกาศยอมแพ้ต่อ[[วุยก๊ก|แคว้นวุย]] เฉินโซ่วตันซิ่วและครอบครัวรวมทั้งชาวจ๊กก๊กคนอื่น ๆ จึงถูกนำตัวไปยังวุยก๊ก ขณะนั้น[[สุมาเจียว]] ซึ่งเป็นผู้ครองแคว้นวุยสิ้นพระชนม์ [[สุมาเอี๋ยน]]จึงเป็นผู้สืบทอดแคว้นต่อไปและสถาปนาราชวงศ์จิ้นขึ้นแทนราชวงศ์วุย และแย่งชิงราชบัลลังก์จากพระเจ้าโจฮวนในปี [[พ.ศ. 808]] ก่อนจะสถาปนาตนเองเป็น[[พระเจ้าจิ้นหวู่ตี้]]แห่งราชวงศ์ใหม่ [[ราชวงศ์จิ้นตะวันตก]] 15 ปีสืบต่อมา พระเจ้าจิ้นหวู่ตี้ก็สามารถรวบรวมอาณาจักรสามก๊กให้รวมเป็นหนึ่งเดียวได้
 
ตันซิ่วได้เขียนและรวบรวมหนังสือชุด "ชีวประวัติและผลงานของ จูกัดเหลียง ขงเบ้ง" เมื่อเสนาบิดีเตียวหัวได้อ่านแล้วก็ชื่นชอบมาก จึงนำขึ้นภวายให้พระเจ้าจิ้นหวู่ตี้ เมื่อทรงโปรดอ่านแล้วก็โปรดปรานและรู้สึกทึ่งกับเรื่องราวของจูกัดเหลียง จึงมีบัญชาให้เฉินโซ่วเรียกตัวตันซิ่วเข้าเฝ้า แล้วสั่งให้เขารวบรวมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงศึกยุคสามก๊กอย่างละเอียด ตันซิ่วจึงเริ่มรวบรวมประวัติศาสตร์ตั้งแต่ในช่วงสมัยที่[[พระเจ้าเลนเต้]]ขึ้นครองราชย์ใน [[พ.ศ. 711]] ไปจนถึงการเหตุการณ์ที่พระเจ้าจิ้นหวู่ตี้รวบรวมแผ่นดินจีนกลับมาเป็นหนึ่งเดียวใน [[พ.ศ. 823]] อย่างละเอียด เพื่อเอา[[กลศึกสามก๊ก|กลศึกสงคราม]]ต่าง ๆ ที่เกิดในยุคนี้ให้เป็นตำราสงครามให้แก่คนรุ่นหลัง สามก๊กฉบับแรกนี้มีชื่อว่า "ซันกั๋วจื้อซานกั๋วจื้อ"<ref แต่ซันกั๋วจื้อก็ไม่ได้รับความนิยมname=":0">ยศไกร ซันกั๋วจื้อจึงกลายเป็นต้นแบบในการประพันธ์วรรณกรรมส.ตันสกุล. ''จดหมายเหตุสามก๊กในยุคหลัง ที่สำคัญได้แก่ฉบับเฉินโซ่ว,'' [[ซันกั๋วยั่นอี้]]ของ[[หลัวกรุงเทพฯ: ปราชญ์, 2556</ref> กวั้นจง]]
 
อย่างไรก็ตาม ซานกั๋วจื้อ ก็มีอุปสรรคในการเขียนมาก และเป็นเอกสารที่เขียนขึ้นในฐานะของจดหมายเหตุราชสำนัก มีลักษณะเป็นบันทึกชีวประวัติบุคคลต่างๆ ในสมัยปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก จนสิ้นสุดยุคสามก๊ก เรื่องราวในซานกั๋วจื้อไม่ได้แพร่หลายมากนักในระยะแรก แต่ก็เป็นเอกสารประวัติศาสตร์ยุคสามก๊กฉบับแรกที่ถูกนักเขียนในรุ่นหลังนำมาใช้ค้นคว้า อ้างอิง จนกระทั่งในสมัยราชวงศ์หมิง นักประพันธ์คนสำคัญคือ [[หลัว กวั้นจง|หลอกว้านจง]] (ล่อกวนตง) ก็ได้นำจดหมายเหตุสามก๊กมาใช้เป็นต้นแบบในการประพันธ์วรรณกรรมสามก๊ก ซึ่งต่อมาในสมัยราชวงศ์ชิง สองพ่อลูกนักประพันธ์คือ เหมาหลุน และ เหมาจงกัง ก็ได้นำมาปรับปรุงเพิ่มเติมให้กระชับและสมบูรณ์ขึ้น จนกลายเป็นสามก๊กที่เรารู้จักกันในปัจจุบัน ซึ่งก็คือต้นแบบของ วรรณกรรมสามก๊ก [[สามก๊ก|ซานกั๋วเหยี่ยนอี้]] นั่นเอง<ref name=":0" />
 
== ประวัติการบันทึกจดหมายเหตุ ==
เส้น 17 ⟶ 19:
เมื่อต้นฉบับของสามก๊กหรือจดหมายเหตุสามก๊กของตันซิ่ว เริ่มเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย กลับส่งผลกระทบต่อตันซิ่วอย่างมากมาย เนื่องจากทายาทของเหล่าขุนนางทางวุยก๊กที่มีตำแหน่งสูงในราชสำนัก ต่างก็มีความต้องการให้ตันซิ่วเขียนจดหมายเหตุสามก๊กในทำนองยกย่องและเชิดชูเหล่าบรรพบุรุษของ[[วุยก๊ก]] แต่ตันซิ่วไม่ยินยอมปฏิบัติตามคำสั่ง ซึ่งเป็นการสร้างความขุ่นเคืองใจให้แก่เหล่าขุนนางวุยก๊กเป็นอย่างมาก แต่ถึงอย่างไรก็ตาม จดหมายเหตุสามก๊กของตันซิ่วก็ได้รับการช่วยเหลือจากขุนนางผู้ใหญ่ของวุยก๊กจำนวนสองคนคือเตียวหัวและเต้าอี้
 
เตียวหัวและเต้าเตาอี้ได้กราบบังคมทูลให้พระเจ้าจิ้นอู่ตี้พิจารณาจดหมายเหตุสามก๊ก แต่กลับถูกคัดค้านอย่างหนักจากเหล่าขุนนางในราชสำนักที่ไม่เห็นด้วยกับจดหมายเหตุสามก๊กของตันซิ่ว ทำให้การพิจารณาเรื่องต้องถูกระงับไป ตันซิ่วเห็นว่าจดหมายเหตุสามก๊กที่เขียนขึ้นนั้นทำให้สถานการณ์ไม่เอื้ออำนวยต่อตนเอง ประกอบกับต้นฉบับร่างสามก๊กนั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์ เนื่องจากขาดข้อมูลจากฝ่าย[[ง่อก๊ก]]อีกเป็นจำนวนมาก จึงหลีกเลี่ยงในการนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายต่อพระเจ้าจิ้นอู่ตี้
 
ภายหลังในปี [[พ.ศ. 823]] [[ซุนโฮ]]แห่งง่อก๊กยอมจำนนต่อความพ่ายแพ้ ตันซิ่วจึงได้ทำการปรับเปลี่ยนแก้ไขต้นฉบับร่างของจดหมายเหตุสามก๊กอีกครั้ง และในปี [[พ.ศ. 841]] ตันซิ่วก็เสียชีวิต รวมอายุได้ 65 ปี ซึ่งภายหลังจากที่ตันซิ่วเสียชีวิต จดหมายเหตุสามก๊กที่เขียนและเรียบเรียงโดยตันซิ่วกลับได้รับการกล่าวขวัญถึงเป็นอย่างมาก ทำให้ขุนนางหลายคนได้ถวายหนังสือกราบทูล[[พระเจ้าจิ้นฮุ่ยตี้]] ให้นำคนไปคัดลอกต้นฉบับจดหมายเหตุสามก๊กที่บ้านของตันซิ่ว หนังสือสามก๊กหรือจดหมายเหตุสามก๊กจึงเป็นที่รับรองของทางราชการ และได้เข้าไปอยู่ในหอสมุดหลวงตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา<ref name="การเผยแพร่ต้นฉบับสามก๊ก">การเผยแพร่ต้นฉบับสามก๊ก, อินไซด์สามก๊ก, ณรงค์ชัย ปัญญานนทชัย, สำนักพิมพ์ดอกหญ้า, พ.ศ. 2550, หน้า 11</ref>
 
== การเพิ่มอรรถาธิบายของเผยซงจือ ==
== อ้างอิง ==
ในสมัยราชวงศ์ซ่ง มีเจ้ากรมอาลักษณ์ชื่อว่า เผยซงจือ (ไป่ซ่งจี๋) ได้ศึกษาจดหมายเหตุสามก๊กของตันซิ่ว และก็ได้ทำการค้นคว้าเพิ่มเติม รวมถึงเรียบเรียงและชำระเนื้อหาในจดหมายเหตุสามก๊กขึ้นใหม่
 
เผยซงจือ หรือ ไปซ่งจี๋ ได้วิจัยและวิเคราะห์สาเหตุและที่มาที่ไปของเหตุการณ์ต่างๆ ค้นคว้าเพิ่มเติมจากจดหมายเหตุและบันทึกประวัติศาสตร์ฉบับต่างๆที่เกี่ยวข้อง ไปจนถึงตำนานที่มีชื่อเสียง แม้กระทั่งเรื่องเล่า เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยแต่มีความน่าเชื่อถือ แล้วนำมาเขียนแทรกเป็นอรรถาธิบายสำหรับอธิบายประกอบเสริมเข้าไปเพื่อประกอบการวิจารณ์ต่อข้อเขียนของตันซิ่ว มีทั้งส่วนที่สนับสนุนและคัดค้านบันทึกของตันซิ่วอย่างละเอียดและหลายแง่มุม หรือหากข้อไหนที่ไม่แน่ใจ เขาก็เขียนเป็นปลายเปิดไว้
 
ด้วยเหตุนี้ จดหมายเหตุสามก๊กของตันซิ่วเฉินโซ่ว ที่ได้ไป่ซ่งจี๋ทำอรรถาธิบายเสริม จึงเป็นบันทึกประวัติศาสตร์ยุคสามก๊กที่ครอบคลุมและมีข้อมูลอัดแน่นมากกว่าเดิม และเป็นแหล่งอ้างอิงที่ทำให้นักประพันธ์และนักประวัติศาสตร์รุ่นหลังนำมาศึกษาจนถึงปัจจุบัน อีกทั้งข้อมูลอรรถาธิบายหลายอย่างของไป่ซ่งจี๋ ก็มีส่วนช่วยเสริมให้กับ ล่อกวนตง ในการแต่งวรรณกรรมสามก๊กในเวลาต่อมาด้วย<ref>ยศไกร ส.ตันสกุล. ''สารพันคำถาม เรื่องจริงหรือเสริมแต่งใน'' ''จดหมายเหตุสามก๊ก ฉบับเฉินโซ่ว,'' กรุงเทพฯ: สยามความรู้, 2560, หน้า 8</ref>
 
== อ้างอิง ==
 
*Roberts, Moss, tr. ''Three Kingdoms: A Historical Novel'' (1991) University of California Press. ISBN 0-520-22503-1