ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าหญิงอีเรเนอแห่งเฮ็สเซินและริมไรน์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Setawut (คุย | ส่วนร่วม)
Setawut (คุย | ส่วนร่วม)
แทนที่ "ไอรีน" → "อีเรเนอ" ด้วยสจห.
บรรทัด 1:
[[ไฟล์:Irene hesse1.jpg|thumb|210px|เจ้าหญิงไอรีนแห่งเฮ็สเซินและไรน์อีเรเนอแห่งเฮ็สเซินและไรน์]]
 
'''เจ้าหญิงไอรีนแห่งเฮ็สเซินและไรน์อีเรเนอแห่งเฮ็สเซินและไรน์''' (Princess Irene of Hesse and by Rhine ''พระนามเต็ม'' ไอรีนอีเรเนอ หลุยส์ มาเรีย แอนนา; ''ประสูติ'' [[11 กรกฎาคม]] [[พ.ศ. 2409]] ''สิ้นพระชนม์'' [[11 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2496]]) เป็นพระธิดาในลำดับที่สามของ[[เจ้าหญิงอลิซแห่งสหราชอาณาจักร]]และ[[แกรนด์ดยุคลุดวิจที่ 4 แห่งเฮ็สเซินและไรน์]] และมีพระอัยกาและอัยยิกาฝ่ายพระชนนีคือ [[สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย]] และ [[เจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ต เจ้าชายพระราชสวามี|เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา]] ส่วนพระอัยกาและอัยยิกาฝ่ายพระชนกคือ [[เจ้าชายคาร์ลแห่งเฮ็สเซินและไรน์]] และ [[เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งปรัสเซีย]] พระองค์เป็นพระชายาใน[[เจ้าชายไฮน์ริชแห่งปรัสเซีย]] พระญาติชั้นที่หนึ่ง และนอกจากนี้ก็ทรงเป็นพาหะของโรค[[เฮโมฟีเลีย]]เช่นเดียวกับพระกนิษฐาคือ [[จักรพรรดินีอะเลคซันดรา ฟอโดรอฟนา แห่งรัสเซีย|เจ้าหญิงอลิกซ์]] โดยพระโอรสสองในสามพระองค์ประชวรเป็นโรคเฮโมฟีเลียด้วย
 
เจ้าหญิงอลิกซ์ พระขนิษฐาทรงเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินีแห่งรัสเซีย โดยทรงเปลี่ยนมาใช้พระนามใหม่ว่า [[อเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนา]] พระอัครมเหสีใน[[สมเด็จพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย|สมเด็จพระจักรพรรดินิโคลาสที่ 2 แห่งรัสเซีย]] และ[[แกรนด์ดยุคแอนสท์ ลุดวิจแห่งเฮ็สเซินและไรน์|เจ้าชายแอนสท์ ลุดวิจ]] พระอนุชาทรงเป็นแกรนด์ดยุคครองรัฐแห่งเฮ็สเซินและไรน์ ส่วน[[เจ้าหญิงวิกตอเรียแห่งเฮ็สเซินและไรน์|เจ้าหญิงวิกตอเรีย]] พระภคินีองค์โตได้อภิเษกสมรสกับ [[เจ้าชายหลุยส์แห่งบัทเทนแบร์ก]] ซึ่งต่อมาทั้งสองทรงเป็นมาร์ควิสและมาร์ชเนสแห่งมิลฟอร์ดฮาเว็น และ[[แกรนด์ดัชเชสเอลิซาเบธ เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย|เจ้าหญิงเอลิซาเบธ]] พระภคินีอีกพระองค์หนึ่ง (ซึ่งต่อมาทรงได้รับการยกย่องจาก[[นิกายออร์โธด็อกซ์รัสเซีย|ศาสนจักรออร์โธด็อกซ์รัสเซีย]]ให้เป็นนักบุญเอลิซาเบธ ผู้เสียสละ) อภิเษกสมรสกับ [[แกรนด์ดยุคเซอร์เกย์ อเล็กซานโดรวิชแห่งรัสเซีย]]
 
== ชีวิตในวัยเยาว์ ==
เจ้าหญิงประสูติในวันที่ [[11 กรกฎาคม]][[ พ.ศ. 2409]] ณ พระราชวังใหม่ เมือง[[ดาร์มชตัดท์]] โดยทรงได้รับพระนามแรก ที่มาจาก[[ภาษากรีก]] แปลว่า "สันติภาพ" เนื่องจากพระองค์ประสูติในช่วงของการสิ้นสุด[[สงครามออสเตรีย-ปรัสเซีย]]<ref>Mager (1998), p. 27</ref> เจ้าหญิงอลิซทรงเห็นว่าเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงเป็นเด็กที่ไม่มีเสน่ห์ดึงดูดและครั้งหนึ่งทรงเขียนถึง[[เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระวรราชกุมารี|เจ้าหญิงวิกตอเรีย]] พระภคินีว่าไอรีนนั้นอีเรเนอนั้น "ไม่สวยน่ารัก"<ref>Pakula (1995), p. 322</ref> แม้ว่าจะไม่มีพระสิริโฉมงามเท่าเจ้าหญิงเอลิซาเบธ แต่เจ้าหญิงทรงสุภาพเรียบร้อย ถึงแม้จะเป็นแค่ลักษณะนิสัย เจ้าหญิงอลิซทรงอบรมเลี้ยงดูพระธิดาแบบเรียบง่าย มีพระพี่เลี้ยงชาวอังกฤษควบคุมดูแลพระโอรสและธิดา และให้เสวยพระกระยาหารพวกข้าวบดเหลวกับแอ็ปเปิ้ลอบ และสวมใส่เสื้อผ้าธรรมดา ทรงสอนพระธิดาเรื่องการบ้านการเรือน เช่น การอบขนมเค้ก จัดปูเตียง จุดไฟในเตาผิง และปัดกวาดฝุ่นให้ห้องนอน เจ้าหญิงอลิซยังทรงเน้นถึงความจำเป็นในการช่วยเหลือคนจนและพาพระธิดาไปในการเยี่ยมเยียนโรงพยาบาลและงานการกุศลต่างๆ ด้วย<ref>Mager (1998), pp. 28-29</ref>
 
ในปี [[พ.ศ. 2416]] ทั้งครอบครัวรู้สึกโศกเศร้าเมื่อ[[เจ้าชายฟรีดริชแห่งเฮ็สเซินและไรน์|เจ้าชายฟรีดริช]] ซึ่งมีพระนามเรียกเล่นว่า "ฟริตตี้" พระอนุชาที่ประชวรโรคเฮโมฟีเลียของเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอ พลัดตกจากหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ พระเศียรติดอยู่กับราวระเบียง และได้สิ้นพระชนม์ในอีกหลายชั่วโมงต่อมาเนื่องจากพระโลหิตคั่งในสมอง<ref>Mager (1998), p. 45</ref> ต่อมาอีกหลายเดือนหลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระโอรสวัยเยาว์ เจ้าหญิงอลิซก็ทรงนำพระโอรสและธิดาไปยังหลุมฝังพระศพเพื่อสวดมนต์ต์และทรงหดหู่เมื่อถึงการฉลองครบรอบที่เกี่ยวกับพระองค์<ref>Mager (1998), pp. 45-46</ref> ในฤดูใบไม้ร่วงของปี [[พ.ศ. 2421]] เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอ พระภคินี พระอนุชา พระกนิษฐาและพระชนกประชวรด้วยโรค[[คอตีบ]] [[เจ้าหญิงมารีแห่งเฮ็สเซินและไรน์|เจ้าหญิงมารี]] ซึ่งมีพระนามเรียกเล่นว่า "เมย์" ก็ได้สิ้นพระชนม์ด้วยโรคนี้ ส่วนพระชนนีซึ่งทรงเหนื่อยล้าจากการพยาบาลพระโอรสและธิดา ทรงติดโรคนี้ด้วยเช่นกัน เมื่อทรงทราบว่าประชวรใกล้สิ้นพระชนม์ เจ้าหญิงอลิซก็ทรงสั่งเสียความปรารถนาต่างๆ รวมถึงคำแนะนำในการเลี้ยงดูพระธิดาและดูแลการบ้านการเรือนกับพระสวามี เจ้าหญิงสิ้นพระชนม์ด้วยพระโรคคอตีบเมื่อธันวาคม พ.ศ. 2421<ref>Mager (1998), p. 56</ref>
 
หลังจากการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงอลิซ [[สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย]]ทรงตกลงพระทัยจะเป็นเหมือนเป็นพระชนนีให้กับพระราชนัดดาในราชวงศ์เฮ็สเซิน เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอ พระภคินี พระกนิษฐาและพระอนุชาที่ยังทรงพระชนม์อยู่ ได้ทรงประทับอยู่ใน[[อังกฤษ]]ช่วงวันหยุดต่างๆ และพระอัยยิกาทรงก็ส่งคำแนะนำเกี่ยวกับการศึกษาและความเห็นเกี่ยวกับฉลองพระองค์ของพระราชนัดดามายังพระอาจารย์ด้วย<ref>Mager (1998), p. 57</ref>
 
== อภิเษกสมรส ==
เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงอภิเษกสมรสวันที่ [[24 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2431]] ณ ปราสาทชาร์ล็อตเต็นบูร์ก [[กรุงเบอร์ลิน]] กับ [[เจ้าชายไฮน์ริชแห่งปรัสเซีย]] พระราชโอรสพระองค์ที่สองใน[[สมเด็จพระจักรพรรดิฟรีดริชที่ 3 แห่งเยอรมนี]] และ [[เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระวรราชกุมารี]] พระจักรพรรดินีมเหสีแห่งเยอรมนี ในฐานะที่พระชนนีของทั้งสองพระองค์ทรงเป็นพี่น้องกัน เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอและเจ้าชายไฮน์ริชเป็นพระญาติชั้นที่หนึ่งของกันและกัน<ref>Mager (1998), p. 111</ref> การอภิเษกสมรสสร้างความไม่พอพระทัยแก่สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย เพราะพระองค์ไม่เคยทรงทราบถึงการขอความรักกันจนกระทั่งทั้งสองพระองค์ตกลงพระทัยที่จะอภิเษกสมรส<ref>Queen Victoria (1975)</ref> เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระจักรพรรดินีมเหสีทรงพอพระทัยในตัวเจ้าหญิงไอรีนมากอีเรเนอมาก อย่างไรก็ดี จักรพรรดินีทรงตกพระทัยมากเนื่องจากเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอมิทรงสวมผ้าคลุมไหล่หรือผ้าคุลมบ่าเพื่ออำพรางพระอุทรขณะทรงพระครรภ์พระโอรสพระองค์แรกคือ เจ้าชายวัลเดมาร์ ซึ่งประชวรด้วยโรคเฮโมฟีเลียในปี [[พ.ศ. 2432]] จักรพรรดินีที่ทรงสนพระทัยในการเมืองและเหตุการณ์ปัจจุบันยังทรงไม่เข้าพระทัยอีกด้วยว่าทำไมเจ้าชายไฮน์ริชและเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอไม่เคยทรงอ่านหนังสือพิมพ์เลย<ref>Pakula (1995), p. 513</ref> อย่างไรก็ตามทั้งสองพระองค์ทรงอภิเษกสมรสกันด้วยความสุขและทรงเป็นที่รู้จักว่า "The Very Amiables" (คู่ที่น่ารักมาก) ในหมู่พระประยูรญาติ เนื่องจากลักษณะท่าทางอันสุภาพเรียบร้อย ทั้งสองพระองค์มีพระโอรสสามพระองค์คือ
 
*'''[[เจ้าชายวัลเดมาร์แห่งปรัสเซีย|เจ้าฟ้าชายวัลเดมาร์แห่งปรัสเซีย]]''' (วัลเดมาร์ วิลเฮล์ม ลุดวิจ ฟรีดริช วิคตอร์ ไฮน์ริช; [[20 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2432]] - [[2 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2488]])<ref>Eilers (1997), p. 130-131</ref>
บรรทัด 21:
*'''เจ้าฟ้าชายไฮน์ริชแห่งปรัสเซีย''' (ไฮน์ริช วิคตอร์ ลุดวิจ ฟรีดริช; [[9 มกราคม]] [[พ.ศ. 2443]] - [[26 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2447]])
 
เชื้อสายของเจ้าชายไฮน์ริชและเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอประกอบด้วยพระนัดดาสององค์ พระปนัดดาสององค์ และโอรสธิดาของพระปนัดดาอีกหกคน<ref>{{cite web | author= Paul Theroff| year=2007 | title= "Mecklenburg" | work=An Online Gotha| url=http://pages.prodigy.net/ptheroff/gotha/mecklenburg.html | accessdate= 27 มีนาคม พ.ศ. 2550}}</ref>
 
== สัมพันธ์ในครอบครัว ==
บรรทัด 27:
เจ้าหญิงได้ทรงถ่ายทอดพันธุกรรมเฮโมฟีเลียไปยังเจ้าชายวัลเดมาร์และเจ้าชายไฮน์ริช พระโอรสองค์โตและองค์เล็ก พระพลานามัยของเจ้าชายวัลเดมาร์น่าเป็นห่วงมากสำหรับพระองค์เมื่อทรงพระเยาว์<ref>Pakula (1995), p. 537</ref> ต่อมาก็ยังทรงโทมนัสเป็นอันมากเมื่อเจ้าชายไฮน์ริช พระโอรสองค์เล็กชนมายุ 4 ชันษา สิ้นพระชนม์หลังจากหกล้มและพระเศียรกระแทกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ [[พ.ศ. 2447]]<ref>Maylunas and Mironenko (1997), pp. 239-240</ref> หลังจากการสิ้นพระชนม์ของเจ้าชายไฮน์ริช เจ้าหญิงอลิกซ์ ซึ่งเป็นพระขนิษฐาที่ขณะนี้เป็น[[จักรพรรดินีอะเลคซันดรา ฟอโดรอฟนา แห่งรัสเซีย|สมเด็จพระจักรพรรดินีอเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย]] ทรงมีประสูติกาลพระโอรสที่ประชวรด้วยโรคเฮโมฟีเลีย พระนามว่า [[มกุฎราชกุมารอเล็กซิส]] ส่วน[[เจ้าหญิงวิกตอเรีย ยูจีนีแห่งบัทเทนแบร์ก|สมเด็จพระราชินีวิกตอเรีย ยูจีเนียแห่งสเปน]] พระญาติชั้นที่หนึ่งก็มีพระโอรสที่ประชวรด้วยโรคเฮโมฟีเลียสองพระองค์เช่นกัน
 
เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอที่ทรงได้รับการเลี้ยงดูมาให้เชื่อวิถีความพฤติสมัยวิกตอเรียอย่างแท้จริง ทรงตกพระทัยอย่างง่ายดายกับสิ่งที่เห็นว่าเป็นความไร้ศีลธรรม <ref>Massie (1995), p. 165</ref> เมื่อ[[แกรนด์ดัชเชสเอลิซาเบธ เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย|เจ้าหญิงเอลิซาเบธ]] พระภคินีทรงเลิกนับถือนิกาย[[ลูเธอรัน]]เยอรมัน ที่ทั้งสองพระองค์ทรงเติบโตมาและเข้ารีตใน[[ศาสนจักรออร์โธด็อกซ์รัสเซีย]]ในปี [[พ.ศ. 2434]] เจ้าหญิงทรงรู้สึกเศร้าพระทัยมาก พระองค์ทรงเขียนถึงพระชนกว่าทรง"ร้องไห้อย่างหนัก"กับการตัดสินใจของเจ้าหญิงเอลิซาเบธ<ref>Mager (1998), p. 135.</ref> ต่อมาเจ้าหญิงอลิกซ์ได้ทรงเข้ารีตในศาสนจักรออร์โธด็อกซ์รัสเซียด้วยเช่นกันเมื่อทรงอภิเษกสมรสกับ[[สมเด็จพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย|สมเด็จพระจักรพรรดินิโคลาสที่ 2 แห่งรัสเซีย]] แม้ว่าจะทรงผิดหวังกับการเลือกนับถือศาสนา พระองค์ยังคงใกล้ชิดสนิทสนมกับพระภคินีและขนิษฐาทั้งสอง ในปี [[พ.ศ. 2450]] เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงช่วยเหลือจัดแจงการอภิเษกสมรสที่ต่อมาเป็นเสมือนหายนะระหว่าง[[แกรนด์ดัชเชสมาเรีย ปาฟลอฟนาแห่งรัสเซีย (พ.ศ. 2433 - 2501)|แกรนด์ดัชเชสมาเรีย ปาฟลอฟนาแห่งรัสเซีย]]กับ[[เจ้าชายวิลเฮล์มแห่งสวีเดน ดยุคแห่งโซเดอร์มันลานด์]]<ref>Mager (1998), p. 228</ref> [[เจ้าหญิงวิกตอเรียแห่งบาเดิน|สมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดน]] พระชนนีในเจ้าชายวิลเฮล์มทรงเป็นสหายเก่าของทั้งเจ้าหญิงเอลิซาเบธและเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอ <ref>Mager (1998), p. 228</ref> แกรนด์ดัชเชสมาเรียทรงเขียนเล่าต่อมาว่าเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงกดดันพระองค์ให้ทำพิธีอภิเษกสมรสให้ลุล่วงเมื่อทรงสงสัย พระองค์ตรัสกับแกรนด์ดัชเชสว่าการล้มเลิกงานพิธีจะทำให้เจ้าหญิงเอลิซาเบธ"เสียใจอย่างมาก"<ref>Grand Duchess Marie (1930)</ref> ในปี [[พ.ศ. 2455]] เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงเป็นหนึ่งในแรงสนับสนุนต่อเจ้าหญิงอลิกซ์ พระขนิษฐา เมื่อมกุฎราชกุมารอเล็กซิสใกล้สิ้นพระชนม์จากความซับซ้อนของโรคเฮโมฟีเลียที่เรือนล่าสัตว์ของราชวงศ์ใน[[ประเทศโปแลนด์]]<ref>Maylunas and Mironenko (1997), p. 355</ref>
 
== ปลายพระชนม์ชีพ ==
 
ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอกับพระภคินีและพระขนิษฐาต้องแตกแยกออกจากการเกิด[[สงครามโลกครั้งที่ 1]] ซึ่งทำให้ต้องทรงอยู่กันคนละฝ่าย เมื่อสงครามสิ้นสุดลง พระองค์ทรงได้ข่าวว่าเจ้าหญิงอลิกซ์ พระสวามี พระโอสธิดาและเจ้าหญิงเอลิซาเบธ พระภคินีทรงถูกปลงพระชนม์โดยพวก[[บอลเชวิค]] หลังจากสงครามและการสละราชสมบัติของ[[จักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี|สมเด็จพระจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2]] ประเทศเยอรมนีไม่ได้ปกครองด้วยราชวงศ์ปรัสเซียอีกต่อไป แต่เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอกับพระสวามียังคงประทับในตำหนักเฮมเมลมาร์ค ทางตอนเหนือของประเทศอยู่
 
เมื่อ[[แอนนา แอนเดอร์สัน]]ปรากฏตัวขึ้นที่[[กรุงเบอร์ลิน]]ในปี [[พ.ศ. 2464]] โดยอ้างว่าเป็น[[แกรนด์ดัชเชสอนาสตาเซีย นิโคไลเยฟนาแห่งรัสเซีย]] ผู้รอดชีวิตจากการปลงพระชนม์พระราชวงศ์ เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอเสด็จไปพบกับหญิงสาวคนนั้นแต่ตัดสินว่านางแอนเดอร์สันไม่ใช่พระนัดดาที่ทรงพบครั้งสุดท้ายเมื่อปี [[พ.ศ. 2456]]<ref>Kurth (1983), p. 51</ref> เจ้าชายไฮน์ริช พระสวามีทรงกล่าวว่าการพูดถึงนางแอนเดอร์สันรบกวนพระทัยเจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอมากเกินไปและทรงสั่งว่าห้ามมิให้ใครพูดถึงหญิงคนนั้นเมื่อพระองค์ทรงอยู่ด้วย เจ้าชายไฮน์ริชสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ [[20 เมษายน]] [[พ.ศ. 2472]] และอีกหลายปีต่อมา เจ้าชายซิกิสมุนด์ พระโอรสทรงตั้งคำถามกับนางแอนเดอร์สันผ่านสื่อกลางเกี่ยวกับวัยเยาว์ที่มีร่วมกันและกล่าวว่าคำตอบถูกหมดทุกขัอ<ref>Kurth (1983), p. 272</ref> เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงรับอุปการะเจ้าหญิงบาร์บารา พระธิดาในเจ้าชายซิกิสมุนด์ ที่ประสูติในปี [[พ.ศ. 2463]] ไว้เป็นทายาทหลังจากที่เจ้าชายได้เสด็จออกจากเยอรมนีเพื่อไปประทับยัง[[คอสตาริกา|ประเทศคอสตาริกา]]ในช่วงทศวรรษที่ 1930 เจ้าชายซิกิสมุนด์ทรงปฏิเสธที่จะเสด็จกลับมาประทับในเยอรมนีหลังจาก[[สงครามโลกครั้งที่ 2]]<ref>Kurth (1983), p. 428</ref> เจ้าหญิงไอรีนอีเรเนอทรงโทมนัสอย่างแสนสาหัสเมื่อเจ้าชายวัลเดมาร์ พระโอรสองค์โตประชวรด้วยโรคเฮโมฟีเลียในปี [[พ.ศ. 2488]] และสิ้นพระชนม์เนื่องจากการขาดเลือดสำหรับการถ่ายโลหิต ส่วนเจ้าหญิงก็สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ [[11 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2496]] สิริพระชนมายุได้ 87 พรรษา 4 เดือน โดยได้ทรงทิ้งพระตำหนักเฮมเมลมาร์คไว้ให้เป็นมรดกแก่พระนัดดา
 
== พระอิสริยยศ ==
 
*[[พ.ศ. 2409]] - [[พ.ศ. 2431]]: สมเด็จพระองค์เจ้าหญิงไอรีนแห่งเฮ็สเซินและไรน์อีเรเนอแห่งเฮ็สเซินและไรน์ (Her Grand Ducal Highness Princess Irene of Hesse and by Rhine)
*[[พ.ศ. 2431]] - [[พ.ศ. 2496]]: สมเด็จเจ้าหญิงไอรีนแห่งปรัสเซียอีเรเนอแห่งปรัสเซีย (Her Royal Highness Princess Irene of Prussia)
 
==อ้างอิง==