ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิซ่งเหรินจง"

| house = [[สกุลจ้าว]]

| father = [[จักรพรรดิซ่งเจินจง]]

}}

 

'''ซ่งเหรินจง''' ({{zh|c=宋仁宗|p=Sòng Rénzōng}}; 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1010 – 30 เมษายน ค.ศ. 1063 หรือ 14 เมษายน ค.ศ. 1010 [ปีต้าจงเสียงฝู (大中祥符) ที่ 3] – 29 มีนาคม ค.ศ. 1063 [ปีเจียโย่ว (嘉祐) ที่ 8] ตาม[[ปฏิทินจีน]]) ชื่อตัวว่า '''จ้าว เจิน''' ({{zh|t=趙禎|s=赵祯|p=Zhào Zhēn}}) เป็น[[จักรพรรดิจีน|จักรพรรดิ]]องค์ที่ 4 ของ[[ราชวงศ์ซ่ง]] (宋朝) แห่ง[[จักรวรรดิจีน]] และเมื่อแบ่งราชวงศ์ซ่งออกเป็นสมัยเหนือกับสมัยใต้ นับเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 4 ของ[[ราชวงศ์ซ่งเหนือ]] (北宋朝) เสวยราชย์ราว 41 ปีตั้งแต่ ค.ศ. 1022 จนสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1063 นับเป็นจักรพรรดิราชวงศ์ซ่งที่อยู่ในราชสมบัตินานที่สุด

 

 

เอกสาร ''[[ซ่งฉื่อ]]'' (宋史) บันทึกว่า จ้าว เจิน เป็นจักรพรรดิที่เปี่ยมเมตตา อ่อนน้อมถ่อมตน มีความอดทนสูง และน้อยครั้งที่จะแสดงอารมณ์ออกมา ร่ำลือกันว่า คืนหนึ่ง จ้าว เจิน อยากเสวยเนื้อแกะ มหาดเล็กจึงจะไปสั่งให้วิเสทปรุงมาถวาย แต่จ้าว เจิน สั่งให้ไม่ต้องไป และยอมทนหิวแทน จ้าว เจิน ยังสั่งให้ข้าราชการระมัดระวังในการลงโทษประหาร ครั้งหนึ่ง รับสั่งว่า "แค่ด่าใครให้ไปตายเรายังไม่เคยทำ แล้วเราจะกล้าลงโทษตายโดยมิชอบได้อย่างไร"<ref>{{cite book|title=History of Song, China|author=Toqto, Alutu|publisher= 中華書局|year=1985|isbn=9787101003239}}</ref>

; บิดามารดา

* บิดา: [[จ้าว เหิง]] (趙恆; ค.ศ. 968–1022), ขึ้นครองราชย์เป็น[[จักรพรรดิซ่งเจินจง]] (宋真宗)

 

; ภริยาและบุตร