ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชัง จิน-ซ็อง"

{{cite web| url=http://www.huffingtonpost.com/2012/07/02/jang-jin-sung-north-korea-poet_n_1642710.html | title=Jang Jin-sung, North Korean Poet, Writes Of Hunger, Brutality In The Country|author=Sylvia Hui|date=Jul 1, 2012|publisher=[[Associated Press]]|website=www.huffingtonpost.com|quote=He says he was one of late North Korean leader Kim Jong Il's favorite propaganda artists, singing the praises of the Dear Leader in dozens of poems. But these days Jang Jin-sung says he prefers to tell the truth about North Korea.}}</ref> ความชอบพอส่วนตัวเกิดขึ้นภายหลังจากที่จังได้เขียนบทกวี "ฤดูใบไม้ผลิบนปลายกระบอกปืนของท่านผู้นําผู้ยิ่งใหญ่" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันในงานเขียนบทกวีระหว่างกรมกองต่างๆของรัฐบาล<ref name="Dear Leader"/> คิม จ็อง-อิล ชื่นชอบบทกวีของเขาอย่างมาก ทำให้งานของเขาถูกตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2542<ref name="New Statesman1" /><ref name="Financial Times">{{cite web| url=http://www.ft.com/cms/s/2/9bf94e6e-d525-11e3-9187-00144feabdc0.html#axzz3DRswMOw4|title=‘Dear Leader’, by Jang Jin-sung | author=David Pilling | publisher=Financial Times|date=May 9, 2014}}</ref> จากความชื่นชอบส่วนตัวของคิม จ็อง-อิล ทำให้จังได้รับการเลื่อนสถานะเป็นบุคคลใกล้ชิดที่ได้รับการ "ยอมรับ" ซึ่งทำให้จังได้รับส่วนแบ่งอาหารเพิ่มขึ้นและอภิสิทธิ์ทางการเมือง<ref name="Financial Times" /> แต่มาวันหนึ่ง เพื่อนของเขา ย็อง-มิน ได้ทําเอกสารลับ ที่มีเนื้อหาจาบจ้วงตระกูลคิมอย่างมากมายจากกองแนวร่วมที่จังให้ยืมหาย ส่งผลให้จังทั้งคู่ต้องหลบหนีจากเกาหลีเหนือ ในปี พ.ศ. 2546 โดยหนีผ่านทาง[[แม่น้ำตูเมน|แม่นํ้าถู่เหมิน]]ที่แข็งตัวเป็นน้ำแข็งกับเพื่อนของเขา<ref>