ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เห้งเจีย"

[[ไฟล์:Sun Wukong at Beijing opera - Journey to the West.jpg|thumb|เห้งเจียในละครเวที]]

 

วันหนึ่ง ลิงหินตัวนี้เห็นลิงในฝูงตัวหนึ่งตายลงด้วยความแก่ จึงเกิดความคิดจะออกเดินทางไปหาวิชาที่จะไม่ทำให้เจ็บ ไม่ทำให้ตาย จึงออกจากฝูงเดินทางเสาะแสวงหาผู้รู้ไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็พบกับพระพุทธสาวกรูปหนึ่งนามว่า "โผเถโจ๊ซือ" คือ พระสุภูติ (菩提祖師 - सुभूति - Subhuti)" เมื่อเซียนรับเป็นศิษย์ ได้ฝึกวิชาต่าง ๆ เช่น การแปลงกายที่แปลงได้ 72 ร่าง, ตีลังกาได้ไกลกว่า 100,000 ลี้, ยืด-หดตัวได้, ถอนขนเสกเป็นของต่าง ๆ, ขี่เมฆวิเศษ เป็นต้น พร้อมกับตั้งชื่อให้ว่า "'''ซึงหงอคง'''"<ref>พระโสภณอักษรกิจ (เล็ก สมิตะศิริ). (2547). ไซอิ๋ว. กรุงเทพฯ : ศรีปัญญา. ISBN 9749207769. หน้า 390.</ref> ({{zh-tspw|t=孫悟空|s=孙悟空|p=''Sūn Wùkōng''|w=''Sun Wu-k'ung''}}; ''ซุน อู้คง'', [[หมิ่นหนาน|ฮกเกี้ยน]]:ซุนหงอคง)