ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชีวิตอารามวาสี"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Waniosa Amedestir (คุย | ส่วนร่วม)
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560
บรรทัด 13:
 
[[Image:Young monks of Drepung.jpg|thumb|300px|ภิกษุในธิเบต]]
ภายหลังการเสด้จดับขันธปรินิพพานเสด็จดับขันธปรินิพพาน คณะสงฆ์เริ่มพัฒนามาเป็นคณะนักพรตแบบอยู่รวมกลุ่ม (cenobite) โดยสันนิษฐานว่ามีต้นเค้ามาตั้งแต่สมัยพุทธกาลที่พระพุทธเจ้าให้พระสงฆ์อยู่จำพรรษาในอารามตลอดหน้าฝน จนค่อย ๆ พัฒนามาเป็นการอยู่ประจำรวมกลุ่มกันเป็นชุมชนนักปฏิบัติ พระวินัยที่ภิกษุและภิกษุณีรักษากันซึ่งเรียกว่า "[[ปาฏิโมกข์]]" ก็แสดงถึงระเบียบในการดำรงชีวิตร่วมกันเป็นชุมชนในอาราม จำนวนสิกขาบทของภิกษุและภิกษุณีก็แตกต่างกัน ในนิกายเถรวาทภิกษุต้องรักษาสิกขาบท 227 ข้อ ส่วนภิกษุณีต้องรักษามากกว่าเป็น 311 ข้อ<ref>[http://www.buddhistchannel.tv/index.php?id=70,8074,0,0,1,0 The Bhikkhuni question]</ref>
 
ชีวิตอารามวาสีแบบพุทธศาสนาได้แพร่หลายจากอินเดียไปยัง[[ตะวันออกกลาง]]และโลก[[ตะวันตก]]ด้วย ปรากฏว่าวิถีชีวิตแบบนี้ได้มีส่วนส่งเสริมให้ประชาชนอ่านออกเขียนได้ แม้แต่[[ชีวิตอารามวาสีแบบศาสนาคริสต์]]เมื่อได้แพร่มาถึงดินแดนที่[[พระเจ้าอโศกมหาราช]]ทรงเคยส่ง[[มิชชันนารี|สมณทูต]]มาก็ยังเจริญรอยตามแนวทางนี้