ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วินสตัน เชอร์ชิล"

| alt =

| imagesize = 205px

| term_start = 26 ตุลาคม 1951

| term_end = 6 เมษายน 1955

| monarch = {{unbulleted list|[[สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร|พระเจ้าจอร์จที่ 6]]|[[สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร|พระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2]]}}

| successor = [[แอนโทนี อีเดน]]

| term_start1 = 10 พฤษภาคม 1940

| monarch1 = พระเจ้าจอร์จที่ 6

| predecessor1 = [[เนวิล เชมเบอร์ลิน]]

| order2 = ผู้นำฝ่ายค้านในสภาสามัญชน

| term_start2 = 26 กรกฎาคม 1945

| term_end2 = 26 ตุลาคม 1951

| monarch2 = พระเจ้าจอร์จที่ 6

| office3 = [[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|หัวหน้าพรรคอนุรักษนิยม]]

| term_start3 = 9 พฤศจิกายน 1940

| religion = [[แองกลิคัน]]

| footnotes =

| battles = [[สงครามโบเออร์ครั้งที่สอง]], [[สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง]]

| serviceyears = 1895–1900<br>1902–24

{{ใช้ปีคศ|263px}}

 

 

วินสตันเกิดในตระกูลชนชั้นสูงที่สืบเชื้อสายมาจาก[[จอห์น เชอร์ชิล ดยุกแห่งมาร์ลบะระ|ดยุกแห่งมาร์ลบะระ]] สาขาหนึ่งของ[[ตระกูลสเปนเซอร์]] บิดาของเขาคือ ลอร์ดรันดอล์ฟ เชอร์ชิล นักการเมืองผู้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีคลัง ส่วนมารดาของเขาคือ เจนนี จีโรม นักสังคมสงเคราะห์ชาวอเมริกัน ในขณะที่ยังเป็นทหารหนุ่ม เขาได้ปฏิบัติภารกิจใน[[บริติชอินเดีย]] และซูดาน และในสงครามโบเออร์ครั้งที่สอง เขามีชื่อเสียงขึ้นมาจากการเป็นนักข่าวสงครามและเขียนหนังสือเกี่ยวกับปฏิบัติการของเขา

 

 

ภายหลังห่างหายจากงานการเมืองไปในทศวรรษที่ 1930 วินสตันก็ได้กลับมาทำงานการเมืองอีกครั้งเมื่อ[[นาซีเยอรมนี]]เริ่มที่จะสั่งสมกำลังทหารและดูจะเป็นภัยคุกคามต่ออังกฤษ และแล้วการอุบัติขึ้นอย่างฉับพลันของ[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ก็ทำให้เขาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรียุติธรรมอีกครั้ง และภายหลังการลาออกของนายกรัฐมนตรี [[เนวิล เชมเบอร์ลิน]] ในวันที่ 10 พฤษภาคม 1940 วินสตันก็กลายเป็นนายกรัฐมนตรี คำประกาศหนักแน่นของเขาที่จะไม่เป็นผู้ยอมแพ้ได้ช่วยกระตุ้นให้ชาวอังกฤษหันมาต่อต้านนาซีเยอรมนี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นสงครามซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ยากเย็นเมื่อสหราชอาณาจักรและอาณานิคมอังกฤษเป็นเพียงฝ่ายเดียวที่ลุกขึ้นอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับ[[อดอล์ฟ ฮิตเลอร์]] วินสตันได้กล่าวสุนทรพจน์ของเขาผ่านวิทยุกระจายเสียงปลุกขวัญกำลังใจชาวอังกฤษ เขาเป็นผู้นำของอังกฤษไปจนกระทั่งสามารถมีชัยเหนือนาซีเยอรมนีได้ แต่ทว่าการได้รับชัยชนะมาต้องแลกกับการสูญเสียการเป็นอภิมหาอำนาจของโลกให้กับสหรัฐอเมริกาไป เหล่าประเทศอาณานิคมที่ยึดครองได้แก่ อินเดีย มาเลเซีย พม่า เป็นต้นต่างก็ได้เรียกร้องเอกราชจนจำใจต้องยอมเป็นเหตุทำให้จักรวรรดิอังกฤษล่มสลายและกลายเป็น[[เครือจักรภพแห่งชาติ]]แทน

| ก่อนหน้า = [[โจเซฟ สตาลิน]]

| ตำแหน่ง = [[บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์]]

| ถัดไป = [[แฟรงคลิน ดี. รูสเวลท์]]

}}

| ก่อนหน้า = [[แฮร์รี เอส. ทรูแมน]]

| ตำแหน่ง = [[บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์]]

}}

{{จบกล่อง}}

[[หมวดหมู่:วินสตัน เชอร์ชิล| ]]

[[หมวดหมู่:นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร]]

[[หมวดหมู่:ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม]]

[[หมวดหมู่:ผู้นำในสงครามเย็น]]

[[หมวดหมู่:ตระกูลสเปนเซอร์-เชอร์ชิล]]

[[หมวดหมู่:ไนท์ออฟเดอะการ์เตอร์]]

[[หมวดหมู่:บุคคลในปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด]]

{{โครงชีวประวัติ}}