ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงครามครูเสดครั้งที่ 1"

พระสันตะปาปาออร์บันที่ 2 ได้รวบรวมกองกำลังทหารเพื่อให้ความช่วยเหลือ จักรวรรดิไบแซนไทน์ (Byzantine Empire) หรือสำนักโรมันตะวันออก หลังจากที่ได้สูญเสียดินแดนในอนาโตเลีย (Anatolia) ให้กับพวก เซลจุค เติร์ก (Seljuq Turks) การรวบรวมทหารนั้นนำโดยกลุ่มขุนนางชาวแฟรงก์ หรือที่รู้จักในนาม ครูเสดของเจ้าชาย (Princes’ Crusade)

พวกกองทัพครูเสดเดินทัพเข้าสู่อนาโตเลีย ยึดไนซีอา ในเดือน มิถุนายน ค.ศ. 1097 และ แอนติโอค ในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1098 พวกเขาเดินทางมาถึงเยรูซาเล็มในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1099 และทำการล้อมป้อมโจมตีชิงเมือง ในวันที่ 7 กรกฎาคม ค.ศ.1099 ทำการปราบปรามกองทหารประจำการ

ระหว่างที่พวกเขาพิชิตดินแดน พวกนักรบกองทัพครูเสดสถาปนา ‘รัฐครูเสดละติน’ (Latin Rite crusader states ) แห่ง ‘ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม’ (Kingdom of Jerusalem)

เมืองทิโปรี (Tripoli) ราชรัฐแอนติออก (Principality of Antioch) เมืองอิเดสซา (County of Edessa) ซึ่งตรงกันข้ามกับความปรารถนาของไบเซนไทน์ เพราะเมืองพวกเหล่านั้นเคยเป็นของไบเซนไทน์ไบเซนไทน์มาก่อน แต่พวกกองทัพครูเสดปฏิเสธที่จะให้คืนกับพวกเขา

แต่พวกผู้ที่ต้องการดินแดนส่วนนั้นจริงๆก็คือ พวกฝ่ายมุสลิมที่ต้องการดินแดนส่วนนั้นคืนหลังจากที่ถูกยึดโดยพวกทหารละตินคาทอลิก

หลังจากยึดคืนเยรูซาเล็มได้แล้ว พวกนักรบครูเสดส่วนมากได้เดินทาง กลับบ้าน ซึ่งการเดินทางออกจากเยรูซาเล็มนั้น ทำให้อาณาจักรง่ายต่อพวกกองทัพมุสลิมที่หวังจะกลับมายึดคืน ในสงครามครูเสดครั้งต่อไป