ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ยุคเซ็งโงกุ"

'''ยุคเซ็งโงะกุโงกุ''' ({{ญี่ปุ่น|戦国時代|Sengoku-jidai}}) เป็นช่วงเวลาของความไม่สงบใน [[ญี่ปุ่น]] อันเกิดจากอำนาจการปกครองของ [[โชกุน]][[ตระกูลอะอาชิคะกางะ]]ใน[[ยุคมุโระมะจิมูโรมาจิ]]เสื่อมลง ทำให้บรรดา[[ไดเมียว]]ผู้ปกครองแคว้นต่างๆต่าง ๆ ในญี่ปุ่นต่างพากันตั้งตนเป็นอิสระ โดยเฉพาะไดเมียวที่อยู่ห่างจากเมืองหลวง[[เกียวโต]]มากๆมาก และทำสงครามกันเอง ทำให้ญี่ปุ่นลุกเป็นไฟ บ้านเมืองไม่มีขื่อแป โชกุนที่เกียวโตไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเป็นเพียงหุ่นเชิดของไดเมียวที่มีอำนาจ สมัยเซงเซ็งโงกุเป็นสมัยแห่งวีรบุรุษ โดยเฉพาะวีรบุรุษทั้งสามที่รวมประเทศญี่ปุ่นให้กลับเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้งเป็นการสิ้นสุดสมัยเซงโงกุเซ็งโงกุ ได้แก่ [[โอะดะโอดะ โนะบุนะงะโนบูนางะ]], [[โทะโยะโตะมิโทโยโตมิ ฮิเดะโยะชิเดโยชิ]], และ [[โทะกุงะวะโทกูงาวะ อิเอะยะสึอิเอยาซุ]]

[[อักษรคันจิ]]ของคำว่ายุคเซ็งโงะกุโงกุ ตรงกับคำว่า "[[ยุคจ้านกว๋อ]]" ใน[[ภาษาจีน]] หมายถึง "ยุครณรัฐ" หรือ "ยุคแห่งไฟสงคราม" อนึ่ง ยุคแห่งไฟสงครามในประวัติศาสตร์จีนซึ่งเกิดขึ้นอยู่ในช่วงระหว่าง 477-222 ปีก่อน ค.ศ.

ยุคเซ็งโงะโงกุของญี่ปุ่น นับเป็นส่วนหนึ่งของยุคมุโระมะจิมูโรมาจิ ในยุคนี้เองก็มียุคสมัยย่อยแฝงอยู่ คือ สมัยอะสึจิอาซูจิ และ สมัยโมะโมะยะมะโมโมยามะ เรียกรวมกันว่า [[สมัยอะสึจิ-โมะโมะยะมะยุคอาซูจิ–โมโมยามะ]]

ตำแหน่ง เคนเรเค็นเร คือ ผู้แทนโชกุน เป็นตำแหน่งที่มีอำนาจมาก โฮโซคาวากาวะ คัทซูโมโตคัตสึโมโตะ เป็นเคนเค็นเรในสมัยของโชกุนอะอาชิคะกางะ โยะโยชิมะสะมาซะ และวางแผนจะให้น้องชายของโชกุน คือ อะอาชิคะกางะ โยชิมิ เป็นโชกุนคนต่อไป แต่พ่อตาของโฮโซคาวากาวะ คือ ยามานะ ซูเซนซูเซ็ง ต้องการจะตั้งลูกชายของโชกุน คือ อะอาชิคะกางะ โยชิฮะสะฮาซะ เป็นโชกุนแทน สงครามโอนินงจึงเริ่มต้นใน [[ค.ศ. 1467]] โชกุนประกาศว่าถ้าฝ่ายไหนเริ่มก่อนจะเป็นกบฏ แม้ฝ่ายโฮโซคาวากาวะจะเริ่มก่อนแต่ก็เกลี้ยกล่อมให้โชกุนเชื่อว่าฝ่ายยามานะเริ่มก่อน โชกุนจึงประกาศให้ยามานะเป็นกบฏ ทั้งสองฝ่ายต่างมุ่งจะสร้างความเสียหายให้อีกฝ่ายโดยการเผาบ้านเรือน การต่อสู้ทำให้เมืองเกียวโตพินาศย่อยยับ ชาวบ้านหอบข้าวของหนีออกนอกเมือง

สงครามลุกลามไปทั้งญี่ปุ่น บรรดาไดเมียวแตกเป็นสองฝ่าย แม้ประเทศจะตกอยู่ในกลียุคแต่โชกุนยังคงอาศัยอยู่ในปราสาทคินคาคุคิงกากูจิ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นโอกาสให้ไดเมียวต่างๆวต่าง ๆ ตั้งตนเป็นอิสระ ใน ค.ศ. 1471 จังหวัดคางะ พระสงฆ์นิกายแดนบริสุทธิ์ก่อกบฏขับไล่พวกไดเมียวออกไป เรียกว่า กบฏ[[กบฏอิคโคอิกโก-อิคคิอิกกิ]] ประกอบด้วยชาวบ้านและซามูไรระดับล่าง กบฏอิคโคอิกโก-อิคคิอิกกิสะสมกำลังได้มากในตอนเหนือ

แม้ทั้งโฮโซคาวากาวะและยามานะต่างเสียชีวิตในค.ศ. 1473 แต่สงครามยังไม่จบ ความเสียหายของเมืองเกียวโตครั้งนี้ร้ายแรงเกินฟื้นฟู จนภายหลัง[[โทะกุงะวะโทกูงาวะ อิเอะยะสึอิเอยาซุ]]ต้องย้ายเมืองหลวงไปที่[[เอะโดะเอโดะ]]ในที่สุด

[[หมวดหมู่:ยุคมุโระมะจิมูโรมาจิ]]