ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงครามสืบราชบัลลังก์สเปน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ใส่อ้างอิงใหม่ |
||
บรรทัด 42:
'''สงครามสืบราชบัลลังก์สเปน''' ([[ภาษาอังกฤษ]]: '''War of the Spanish Succession''') (ค.ศ. 1702–ค.ศ. 1714) ซึ่งรวมทั้ง[[สงครามพระนางแอนน์]] (Queen Anne's War) ใน [[ทวีปอเมริกาเหนือ]]เป็นสงครามครั้งสำคัญครั้งหนึ่งของ[[ทวีปยุโรป]]เกี่ยวกับปัญหาการสืบสันติวงศ์ของบัลลังก์สเปน ซึ่งเป็นผลให้มีการเปลี่ยนความสมดุลทางอำนาจในยุโรป ผู้เป็นผู้นำทางทหารที่สำคัญๆ ในสงครามครั้งนี้ก็ได้แก่[[โคลด ลุยส์ เฮคเตอร์ แห่งวิลลาร์ส]], [[เจมส์ ฟิทซเจมส์ ดยุกแห่งเบอร์วิก]], [[จอห์น เชอร์ชิล ดยุกแห่งมาร์ลบะระ]] และ[[เจ้าชายยูจีนแห่งซาวอย]]
ในปี ค.ศ. 1700 [[พระเจ้าการ์โลสที่ 2 แห่งสเปน]]สวรรคตและทรงทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างให้ดยุกแห่งอองชู พระนัดดาใน[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส]] และผู้กลายมาเป็น[[พระเจ้าเฟลีเปที่ 5 แห่งสเปน]] สงครามจึงค่อยๆ ประทุขึ้นโดย[[จักรพรรดิเลโอโปลด์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|จักรพรรดิเลโอโปลด์ที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]] [[ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก]] ทรงต่อสู้เพื่อรักษาบัลลังก์สเปนไว้กับฮับส์บูร์ก เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เริ่มขยายดินแดนอย่างรวดเร็ว ประเทศอื่นๆ ในยุโรปโดยเฉพาะ[[ราชอาณาจักรอังกฤษ]] [[ราชอาณาจักรโปรตุเกส|โปรตุเกส]] และ[[ราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์|เนเธอร์แลนด์]]จึงเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับ[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]เพื่อต่อต้านฝรั่งเศส<ref>Also in the English case, to safeguard its own Protestant succession, opposing France as throughout the [[Second Hundred Years' War]] Tombs, ''That Sweet Enemy'', p.24.</ref> รัฐอื่นๆ เข้าร่วมในสงครามต่อต้านฝรั่งเศสและสเปนเพื่อจะหวังที่ได้ดินแดนเพิ่ม หรือเพื่อป้องกันการเสียดินแดนที่ครองอยู่ สงครามไม่จำกัดอยู่แต่ในยุโรปเท่านั้นแต่ในทวีปอเมริกาเหนือซึ่งรู้จักระหว่างชาวอาณานิคมอังกฤษในนามว่า “สงครามพระราชินีนาถแอนน์” และจากทหารคอร์แซรส์และโจรสลัดหลวง (privateers) ตาม[[แนวสเปน]] (Spanish Main) — แนวฝั่งทะเลของสเปนในทวีปอเมริกาเหนือตั้งแต่บริเวณริมฝั่งรัฐฟลอริดาปัจจุบันเรื่อยลงไปทางเม็กซิโกลงไปจนถึงทางตอนเหนือของ[[ทวีปอเมริกาใต้]]
== สนธิสัญญา ==
|