ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วรรณกรรมกรีกโบราณ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 3:
'''วรรณกรรมกรีกโบราณ''' คือ วรรณคดีที่เขียนด้วย[[ภาษากรีกโบราณ]] ตั้งแต่สมัยที่เริ่มมีการจารึกเป็นภาษากรีกต่อมาจนถึงสมัย[[จักรวรรดิโรมันตะวันออก|จักรวรรดิไบเซนไทน์]] งานวรรณคดีภาษากรีกที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลือตกทอดมา คือ มหากาพย์สองเรื่องที่กวี[[โฮเมอร์]]รจนาขึ้นใน[[กรีซยุคอาร์เคอิก|ยุคอาร์เคอิก]] หรือประมาณศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล ได้แก่ ''[[อีเลียด]]'' และ''[[โอดิสซี]]'' ซึ่งเล่าเหตุการที่เกิดขึ้นในยุคขุนศึกของ[[อารยธรรมไมซีนี]] มหากาพย์สองเรื่องนี้ กับงานเขียนร้อยกรองในยุคเดียวกัน ได้แก่ [[เพลงสวดโฮเมอริค]] (Homeric Hymns) และบทกวีอีกสองเรื่องของ[[เฮสิโอด]] คือ ''[[ธีออโกนี]]'' (Theogony) และ ''[[งานและวัน]]'' (works and days) ถือได้ว่าเป็นทั้งจุดเริ่มต้นและรากฐานของธรรมเนียมทางวรรณกรรมของชาวกรีก สืบต่อไปถึงยุคคลาสสิค, สมัยอารยธรรมเฮเลนิสติก และยังเป็นรากฐานให้กับวรรณคดีของชาวโรมันอีกด้วย
งานวรรณกรรมกรีกโบราณ เริ่มต้นขึ้นจากบทกวีขับร้องประกอบการเล่นดนตรีอย่างเช่น มหากาพย์ของโฮเมอร์ และ[[กวีนิพนธ์ความในใจ|บทกวี
สำหรับงานร้อยแก้วมี[[เฮโรโดตัส]] และ[[ทิวซิดิดีส|ธิวซิดิดีส]] เป็นผู้บุกเบิกงานเขียนทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับกรีซในช่วงศตวรรษที่ 5 (และความเป็นมาก่อนหน้านั้น) ซึ่งเป็นช่วงที่ทั้งสองท่านมีชีวิตอยู่ [[เพลโต]]ถ่ายทอดความคิดเชิงปรัชญาผ่านบทสนทนา ซึ่งมี[[โสเครตีส]]ผู้เป็นอาจารย์ของท่านเป็นจุดศูนย์กลาง ในขณะที่[[อริสโตเติล|อริสโตเติ้ล]]ลูกศิษย์ของเพลโตบุกเบิกสาขาปรัชญาใหม่ๆ รวมทั้งพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์หลายแขนง รวมทั้งการจำแนกหมวดหมู่สัตว์ และทฤษฎีทาง[[กลศาสตร์]]ซึ่งเป็นชุดความรู้ที่สังคมตะวันตกยึดถือกันต่อมาอีกเกือบสองพันปีจนกระทั่งถูกเปลี่ยนแปลงในสมัยของ[[ไอแซก นิวตัน]]
|