ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ถนนเยาวราช"

'''ถนนเยาวราช''' ({{lang-roman|Thanon Yaowarat}}; {{lang-zh|耀華力路}}) เป็นถนนสายหนึ่งใน[[กรุงเทพมหานคร]] ระยะทางความยาวตลอดเส้นทางประมาณ 1.5 กิโลเมตร ได้รับการกล่าวขานและขนานนามว่าเป็น "[[ถนน]][[มังกรจีน|มังกร]]" โดยมีจุดเริ่มต้นของหัวมังกรที่ซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษาบริเวณวงเวียนโอเดียน ท้องมังกรอยู่ที่บริเวณตลาดเก่าเยาวราชและสิ้นสุดปลายหางมังกรที่บริเวณปลายสุดของถนน<ref>[http://www.thaitravelhealth.com/blog/%E0%B8%96%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A/ ถนนมังกร]</ref> สร้างขึ้นในรัชสมัย[[พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ใช้ระยะเวลาในการตัดถนน 8 ปี ตั้งแต่ ปี [[พ.ศ. 2434]] - [[พ.ศ. 2443]] เพื่อให้เยาวราชกลายเป็นสถานที่สำหรับส่งเสริมการค้าขาย เดิมทีชื่อ "ถนนยุพราช" และได้โปรดเกล้าพระราชทานนามใหม่ว่า "ถนนเยาวราช"<ref>[http://www.thaitravelhealth.com/blog/%E0%B8%96%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A/ ถนนเยาวราช ถนนเก่าแก่ในสมัย ร.5]</ref>

 

 

บริเวณถนนเยาวราชเป็นแหล่งชุมชน[[ชาวจีน]]และ[[ชาวไทยเชื้อสายจีน]]เป็นจำนวนมาก จัดเป็นย่านธุรกิจการค้า, การเงิน การธนาคาร, ร้านทอง, ภัตตาคาร ร้านอาหาร, ร้านค้า ฯลฯ รวมทั้งแหล่งท่องเที่ยวสำคัญแห่งหนึ่งของ[[กรุงเทพมหานคร]]โดยได้รับการขนานนามว่าเป็น "[[ไชนาทาวน์แห่งกรุงเทพมหานคร]]" จากนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ<ref>Van Roy, Edward. ''Sampheng: Bangkok's Chinatown Inside Out''. Bangkok: Asian Studies Institute of Chulalongkorn University, 2007</ref> และถือว่าเป็นไชนาทาวน์หรือชุมชนชาวจีนที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก<ref name=เจริญ>{{cite web|url=https://www.facebook.com/Charoen1948/videos/1508768385839766/|title= แฟนพันธุ์แท้ ตอน เยาวราช| work=[[แฟนพันธุ์แท้ 2003]]|first=เจริญ|last= ตันมหาพราน}}</ref>