ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รอลโลแห่งนอร์ม็องดี"

{{กล่องข้อมูล ขุนนางฝรั่งเศส|name=กาอาง รอล์ฟ, รอลโล|image=Rollo statue in falaise.JPG|caption=รอลโลที่รูปปั้นหกดยุค, จัตุรัสเมืองฟาเลส์|titles=ดยุคแห่งนอร์ม็องดี, เคานต์แห่งรูอ็อง|birth_date=ค.ศ. 846|birth_place=|death_date=ค.ศ. 930|death_place=นอร์ม็องดี|father=|mother=|wife=โปปป้าแห่งบายูซ์

'''รอลโล''' หรือ '''กาอาง รอล์ฟ'''<ref>Editors Gunnar Ander & Karl-Erik Löfqvist, "Allmänna Historien i berättelser 1"; Eng:"Common History in Tales 1", Published by Norstedts, 1960, no ISBN, page 239-240</ref> ([[ภาษาอังกฤษ]]: {{lang-en|Rollo หรือ Gaange Rolf}}, [[ภาษานอร์มัน]]: Rou, [[ภาษานอร์สโบราณ]]: {{lang-non|Hrólfr}}, [[ภาษาฝรั่งเศส]]: {{lang-en|Rollon}}; ค.ศ. 846 - ค.ศ. 930) เป็น[[ชาวไวกิ้ง]]ที่กลายเป็นผู้ปกครองคนแรกของ[[ดัชชีนอร์ม็องดี|นอร์ม็องดี]] บางครั้งก็ถูกเรียกว่าดยุคที่ 1 แห่งนอร์ม็องดี ชื่อสแกนดิเนเวียของเขาคือ ''รอล์ฟ'' ที่ถูกขยายเพิ่มว่า กาอาง ''รอล์ฟ'' เนื่องจากเขามีน้ำหนักตัวมากเกินกว่าที่ม้าโตเต็มวัยจะแบกไหว เขาจึงต้องเดิน (หรือ "''gaa''" ในภาษาดาโนนอร์วีเจียน) รอลโลปรากฏตัวขึ้นมาในฐานะบุคคลที่โดดเด่นท่ามกลาง[[ชาวนอร์ส]] ที่มีฐานที่มั่นถาวรที่มั่นคงบนผืนแผ่นดินของ[[ชาวแฟรงก์]]ในหุบเขา[[แม่น้ำแซน|แม่น้ำเซน]]ล่าง [[พระเจ้าชาร์ลที่ 3 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าชาร์ลผู้เรียบง่าย]] กษัตริย์แห่ง[[อาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก|เวสต์ฟรังเกีย]] ยกดินแดนระหว่างปากแม่น้ำเซนกับเมือง[[รูอ็อง]]ในปัจจุบันให้เขา แลกกับการให้รอลโลยินยอมยุติการปล้นทรัพย์และให้การคุ้มกันชาวแฟรงก์จากการรุกรานของชาวไวกิ้งในอนาคต<ref>David Bates ''Normandy Before 1066'' (Longman 1982), pp. 8–10.</ref>

รอลโลได้รับการบันทึกครั้งแรกในฐานะผู้นำของผู้ตั้งรกรากชาวไวกิ้งกลุ่มดังกล่าวในกฎบัตรของ ค.ศ. 918 และเขาครองตำแหน่งในแคว้นนอร์ม็องดีจนถึง ค.ศ. 928 เป็นอย่างน้อย เขาได้รับการสืบทอดต่อโดยบุตรชาย [[วิลเลี่ยมผู้ดาบยาว]] ในดัชชีนอร์ม็องดีที่เขาก่อตั้ง<ref>"Rollo | duke of Normandy". ''Encyclopedia Britannica''. Retrieved 2017-11-10.</ref> ลูกหลานของรอลโลกับผู้ติดตามกลายเป็นที่รู้จักในชื่อ[[นอร์มัน|ชาวนอร์มัน]] หลัง[[การพิชิตอังกฤษของชาวนอร์มัน]]กับ[[ชัยชนะของชาวนอร์มันต่ออิตาลีตอนใต้|การพิชิตอิตาลีใต้และซิซิลี]]ในสองศตวรรษที่ตามมา ลูกหลานของเขาขึ้นปกครองอังกฤษยุคนอร์มัน (ตระกูลนอร์ม็องดี), [[ราชอาณาจักรซิซิลี]] (กษัตริย์แห่งซิซิลี) เช่นเดียวกับ[[ราชรัฐแอนติออก|ราชรัฐอันติอ็อค]] ตั้งแต่คริสตศตวรรษที่ 10 จนถึงคริสตศตวรรษที่ 12 ทิ้งมรดกตกทอดที่คงอยู่ยืนยาวในด้านพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ไว้ให้ยุโรปและตะวันออกใกล้<ref>Francois Neveux and Howard Curtis, ''A Brief History of the Normans: The Conquests that Changed the Face of Europe'', Robinson 2008.</ref>

ใน ค.ศ. 918 [[พระเจ้าชาร์ลที่ 3 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าชาร์ล]]กับรอลโลเจอกันที่ชายแดนของวิกซ็องกับรูมัวซ์ รูมัวซ์เป็นชื่อในตอนนั้นของมณฑลที่มี[[รูอ็อง]]เป็นเมืองหลวง<ref name=":0">David Crouch, ''The Normans; The History of a Dynasty'' (London; New York: Hambledon Continuum, 2007), p. 4</ref> ในกฎบัตรกษัตริย์ยืนยันสิทธิ์ของรอลโลในเมืองรูอ็อง พระองค์ยังมอบอาณาเขตทางตะวันตกของชายแดนของบริตทานีทั้งหมดให้แก่เขา<ref name=":0" /> ใน ค.ศ. 924 นอร์ม็องดีเติบโตขึ้นเป็น[[ราชรัฐ]]<ref>David Crouch, ''The Normans; The History of a Dynasty''(London; New York: Hambledon Continuum, 2007), p. 7</ref> ในช่วงเวลานี้เองที่เขาได้บายูซ์กับเมนมา<ref>''The Normans in Europe'', trans. Elisabeth van Houts (Manchester; New York: Manchester University Press, 2000), p. 16</ref> รอลโลปรากฏในจดหมายเหตุหลายแห่ง เขาต่อสู้แย่งชิงปราสาทอูกับพระเจ้าราอูล เขายังให้ความช่วยเหลือพระเจ้าชาร์ลผู้เรียบง่ายในการต่อสู้กับแอร์แบต์ที่ 2 แห่งแวร์ม็องดัวซ์<ref>''The Annals of Flodoard of Reims 919–966'', ed. & trans. Steven Fanning; Bernard S. Bachrach (Toronto: University of Toronto Press, 2011), p. xxi</ref> รอลโลตายราว ค.ศ. 928<ref name=":1">''The Normans in Europe'', ed. & trans. Elisabeth van Houts (Manchester; New York: Manchester University Press, 2000), p. 2</ref> เขาถูกสืบทอดต่อโดยบุตรชาย [[วิลเลี่ยมผู้ดาบยาว]]<ref name=":1" />