ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ทำเนียบท่าช้าง"

 

[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]] พระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์สร้างตำหนักใหม่ ในปี [[พ.ศ. 2460]] สร้างเป็นอาคารทรง[[ยุโรป]]ก่ออิฐถือปูน 2 ชั้น เรียกว่า [[วังมะลิวัลย์]] จากนั้น พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศวรฤทธิ์ทรงย้ายไปประทับอยู่ ณ วังมะลิวัลย์จนสิ้นพระชนม์ในปี [[พ.ศ. 2468]] ส่วนตำหนักเดิมนั้น สันนิษฐานว่าเป็นที่พำนักของเจ้าจอมมารดากลิ่น หลังจากที่พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศวรฤทธิ์สิ้นพระชนม์ พระโอรสองค์ใหญ่ซึ่งทรงเป็นผู้จัดการมรดก ได้ทูลเกล้าฯ ถวายร.7ขายตำหนักและที่ดินแก่พระคลังข้างที่ใน [[พ.ศ. 2468]] ต่อมาหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง ตกมาเป็นกรรมสิทธิของ [[สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์]] ในปัจจุบัน

ในรัชสมัยรัชกาลที่ 7 พระองค์พระราชทานตำหนักเดิม วังถนนพระอาทิตย์ ให้เป็นที่ประทับของ[[สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระสวัสดิวัดนวิศิษฎ์]] ต้น[[ราชสกุล]]สวัสดิวัตน์ เมื่อพักได้ระยะหนึ่งจนตำหนักใหม่สูง 3 ชั้นสร้างเสร็จ ตำหนักเดิมจึงไม่มีผู้ใดอาศัย

 

 

เข้าสู่ ร.8 ประมาณปี พ.ศ. 2479-2481 [[คุณหญิงลิ้นจี่ สุริยานุวัตร]] เข้ามาพำนักที่ตำหนักเดิม ต่อมา[[รัฐบาล]]ได้จัดให้วังถนนพระอาทิตย์ เป็นที่พักของนาย[[ปรีดี พนมยงค์]] ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล ในระหว่างปี พ.ศ. 2485-2490 ซึ่งใช้เป็นที่ทำการการผู้สำเร็จราชการ จนเป็นที่รู้จักในชื่อ ทำเนียบท่าช้าง

 

 

ต่อมาระหว่างปี พ.ศ. 2515-2524 [[สำนักงานการวางแผนการสื่อสาร เพื่อการพัฒนาแห่งองค์การสหประชาชาติ]] (UNDP/DTCP) และ[[คณะกรรมการส่งเสริมการพาณิชย์นาวี]] (Office of Maritime Commission) ได้เช่าตำหนักเดิมและทำเนียบท่าช้าง จากสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ และต่อมาในปี [[พ.ศ. 2521]] สำนักงานกองทุนสงเคราะห์เด็กแห่งสหประชาชาติ หรือ [[ยูนิเซฟ]] (UNICEF) ได้เช่าร่วมกันในตำหนักเดิม จนเมื่อคณะกรรมการส่งเสริมการพาณิชย์นาวีได้ย้ายออกไป และสำนักงานการวางแผนการสื่อสาร เพื่อการพัฒนาแห่งองค์การสหประชาชาติ ได้ปิดทำการใน พ.ศ. 2530 ยูนิเซฟจึงได้เป็นผู้เช่าอาคารแต่ผู้เดียว และต่อมายูนิเซฟได้ย้ายสำนักงานเขต (Area Office) และฝ่ายบัตรอวยพร (Greeting Cards Operation) มาที่ตำหนักเดิมในปลายปี พ.ศ. 2535