ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ายโศวรมันที่ 1"

เมื่อเสวยราชย์แล้ว ยโศวรรมันที่ 1 ทรงยกทัพไปตี[[อาณาจักรจามปา]] ตามความในจารึกที่[[บันทายฉมาร์]] (បន្ទាយឆ្មារ ''บนฺทายฉฺมาร'')<ref name=Maspero>Maspero, G., 2002, The Champa Kingdom, Bangkok: White Lotus Co., Ltd., {{ISBN|9789747534993}}</ref>{{rp|54}}

 

 

ต่อมา พระองค์ทรงให้ย้ายพระนครจาก[[หริหราลัย]] (ហរិហរាល័យ) ไปยัง[[ยโศธรปุระ]] (យសោធរបុរៈ ''ยโสธรบุระ̤'') ที่ซึ่งภายหลังมีโบราณสถานสำคัญจัดตั้งขึ้นมากมาย เช่น [[นครวัด]] นักประวัติศาสตร์คาดว่า เหตุที่ทรงให้ย้ายพระนครนั้น เป็นเพราะพระนครเดิมแออัดไปด้วยศาสนสถานที่กษัตริย์พระองค์ก่อน ๆ ทรงสร้างไว้ ด้วยตามประเพณีแล้ว แต่ละพระองค์ทรงจำต้องมีที่ประทับหลังสิ้นพระชนม์เป็นของพระองค์เอง อีกสาเหตุอาจเป็นเพราะพระนครแห่งใหม่อยู่ใกล้[[แม่น้ำเสียมเรียบ]] ทั้งอยู่กลางทางไป[[พนมกุเลน]] (ភ្នំគូលេន ''ภฺนํคูเลน''; "ภูเขาลิ้นจี่") และทะเลสาบเขมร จะได้มีแหล่งน้ำถึงสองแห่ง<ref name=Coedes>{{cite book|last= Coedès|first= George|authorlink= George Coedès|editor= Walter F. Vella|others= trans.Susan Brown Cowing|title= The Indianized States of Southeast Asia|year= 1968|publisher= University of Hawaii Press|isbn= 978-0-8248-0368-1}}</ref>{{rp|103}}

ยโศธรปุระมีศูนย์กลางอยู่ที่[[ปราสาทพนมบาแคง|พนมบาแคง]] (ភ្នំបាខែង ''ภฺนํบาแขง'') และมีเส้นทางเชื่อมไปยังพระนครเดิม เมื่อทรงตั้งพระนครใหม่แล้ว ทรงให้ขุดฝายขนาดใหญ่ชื่อ "ยโศธรตฎาก" (យឝោធរតដាក) หรือชื่อปัจจุบัน คือ "[[บารายตะวันออก]]" (បារាយណ៍ខាងកើត ''บารายณ์ขางเกีต'')<ref name=Higham>Higham, C., 2001, The Civilization of Angkor, London: Weidenfeld & Nicolson, {{ISBN|9781842125847}}</ref>{{rp|64–65}}

 

 

ในรัชสมัยยโศวรรมันที่ 1 ยังมีการสร้างปราสาทที่สำคัญอีกสองแห่งที่ยโศธรปุระ คือ [[พนมโกรม]] (ភ្នំក្រោម ''ภฺนํโกฺรม'') กับ[[พนมบูก]] (ភ្នំបូក ''ภฺนํบูก'')<ref name=Coedes/>{{rp|113}}