ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พญาคำฟู"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 2:
'''พญาคำฟู''' ({{lang-nod|[[ไฟล์:LN-King Khamfu.png|70px]]}}) หรือที่เรียกกันว่า '''เจ้าคำฟู''' หรือ'''ท้าวคำฟู''' เป็นพระมหากษัตริย์ใน[[ราชวงศ์มังราย]] แห่ง[[อาณาจักรล้านนา]]<ref>รุ่งพงษ์ ชัยนาม. '''ประวัติศาสตร์ล้านนา : ประวัติศาสตร์ไทยที่คนไทยไม่ค่อยมีโกาสได้ศึกษา'''. [[มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช]]</ref> ทรงครองราชย์ระหว่าง [[พ.ศ. 1877]] - [[พ.ศ. 1879|1879]] รวมระยะเวลาการครองราชย์ 2 ปี พระองค์เป็นพระราชโอรสพระองค์เล็กใน[[พญามังราย]]และเป็นพระราชอนุชาร่วมพระราชอุทรกับ[[พญาไชยสงคราม]] พระองค์ได้ครองราชย์จากการเป็นมหาอุปราชสมัยพญาแสนภู เมื่อสิ้นสมัยพญาแสนภูแล้ว จึงขึ้นครองราชย์ต่อมา ซึ่งพญาไชยสงครามได้มอบบัลลังก์เมืองเชียงใหม่ให้พญาคำฟูพระโอรสได้ครอง แล้วส่วนตัวพระองค์เองก็ทรงย้ายราชธานีจากนคร[[เชียงใหม่]] ไปครองเมือง[[เชียงแสน]] พญาคำฟูได้พัฒนา ปกครองนครเชียงใหม่ให้เกิดความผาสุก ร่มเย็น ในรัชสมัยของพระองค์แม้จะเป็นเวลาเพียง 2 ปี แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่เชียงใหม่มีความเจริญรุ่งเรือง สงบสุข ไม่มีศึกสงคราม แต่พญาคำฟูเป็นพระมหากษัตริย์ที่ถูกปองร้าย พระองค์ถูกพญาไชยสงครามปราบแล้วถูกจองจำอยู่ที่ในป้อมปราการด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเชียงใหม่ (แจ่งกู่เฮือง) และพญาไชยสงครามโปรดให้สถาปนาเจ้าตายุ พระราชโอรสในพญาคำฟูขึ้นครองราชย์ ออกพระนาม [[พญาผายู]]
 
พญาคำฟูสวรรคตจากการถูก[[เงือก]]หรือ[[จระเข้]]กัด ถือเป็นการตายร้าย จึงได้รับการนับถือบูชาเป็นผีอารักษ์ปกป้องเมืองเชียงใหม่ ส่วนโกศบรรจุพระบรมอัฐิของพญาคำฟูถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2469 ช่วงที่[[ครูบาศรีวิชัย]]บูรณะ[[วัดพระสิงห์]] แล้วถูกนำไปเก็บไว้ที่ศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่หลังเก่า แต่ภายหลังโกศพระบรมอัฐิหายไปอย่างไร้ร่องรอย และไม่มีผู้ใดออกมารับผิดชอบ<ref>{{cite web |url= https://www.matichonweekly.com/column/article_73951 |title= “ล้านนาศึกษา” ใน “ไทศึกษา” ครั้งที่ 13 (12) 500 ปี โคลงนิราศหริภุญไชย : คุณค่าและความทรงจำ (1) |author= เพ็ญสุภา สุขคตะ |date= 4 มกราคม 2561 |work= มติชนสุดสัปดาห์ |publisher=|accessdate= 3 กุมภาพันธ์ 2561}}</ref>
 
== อ้างอิง ==