ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิคังซี"

}}

{{คอมมอนส์|Kangxi Emperor}}

'''จักรพรรดิคังซี''' ({{zh-all|c=康熙帝|p=Kāngxīdì|w=K'ang-hsi-ti}}; {{lang-mn|Enkh Amgalan Khaan}}) หรือพระนามเต็ม '''อ้ายซินเจฺว๋หลัวเสฺวียนเย่''' (愛新覺羅玄燁 Àixīn-Juéluó Xuányè) จักรพรรดิองค์ที่ 4 แห่ง[[ราชวงศ์ชิง]] เป็นพระโอรสของ[[ซุ่นจื้อ|จักรพรรดิซุ่นจื้อ]] จักรพรรดิองค์ที่ 3 ขึ้นครองราชย์ตั้งแต่พระชนมายุเพียง 8 พรรษา ในปี [[พ.ศ. 2204]] (ค.ศ. 1661) ภายหลังการสวรรคตของพระราชบิดา จักรพรรดิคังซีมีพระปรีชาสามารถตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ทรงฉายแววความเป็นผู้นำมาตั้งแต่เด็ก โดยโปรดการเรียนรู้ศิลปะ วิทยาการต่าง ๆ ทั้งของในประเทศ และนอกประเทศ โดยพระองค์อยู่ภายใต้การอุปการะดูแลของ[[สมเด็จพระพันปีหลวงเสี้ยวจวง|ไท่หวงไทเฮา]] ผู้เป็นพระอัยยิกาของพระองค์

 

ก่อนสวรรคตได้ตั้งพระราชโอรสองค์ที่3 เสฺวียนเย เป็นองค์รัชทายาทและได้ตั้งองคมนตรี สี่คนซึ่งเป็นขุนนางที่ไว้ใจที่สุด

 

 

เมื่อพระองค์ทรงออกว่าราชการเองเมื่อพระชนมายุได้ 13 พรรษา เมื่อพระชนมายุได้ 19 พรรษา สั่วหนี ประธานองคมนตรีได้ถึงแก่กรรม [[เอ๋าไป้]] (鳌拜) ซึ่งเป็นขุนนางที่รับราชการมาแต่ครั้งจักรพรรดิไท่จง จักรพรรดิองค์ที่ 2 ของราชวงศ์ชิง [[เอ๋าไป้]] เป็นขุนนางที่สำคัญตนว่าเป็นผู้นำองคมนตรีในตอนนั้นมีผู้ให้การยอมรับนับถือจำนานมาก จึงได้กระทำการอย่างไม่เหมาะสมทั้งต่อหน้าและลับหลังพระองค์หลายครั้ง จนในที่สุดก็ก่อการกบฏขึ้น แต่แผนการทั้งหมดได้ถูกทำลายลงโดย อูู๋หลิวยิ เจ้ากรมนครบาลและกลุ่มขุนนางภักดี