ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อ้ายซินเจว๋หลัว"

| cadet branches =

}}

'''อ้ายซินเจว๋หลัว''' ([[อักษรจีนตัวเต็ม]]: 愛新覺羅; [[อักษรจีนตัวย่อ]]: 爱新觉罗; [[พินอิน]]: àixīn juéluó [[ภาษาแมนจู|แมนจู]]: [[ไฟล์:AisinGioro.png|18px]]) เป็นพระราชตระกูลใน[[ราชวงศ์ชิง]]ของ[[แมนจู]] ในภาษาแมนจู "อ้ายซิน" มีความหมายว่า "[[ทอง]]" และ "เจว๋หลัว" ว่า [[นามสกุล]] สืบเชื้อสายมาจากพระมหากษัตริย์แห่งเผ่าหนีเจิน พระนามว่า สมเด็จพระเจ้าอากูต่าแห่งพระราชตระกูลหวางเอี๋ยน ซึ่งทรงเป็นผู้รวมรวมกำลังพลเพื่อต่อสู้กับจักรวรรดิต้าหมิงที่อ่อนแอมากในขนาดนั้น จนได้รับชัยชนะและทรงสถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นองค์ปฐมบรมมหาจักรพรรดิแห่ง[[ราชวงศ์จิน]] สมเด็จพระเจ้าอากูต่า ทรงพระนามว่า'''สมเด็จพระจักรพรรดิจินไท่จู่'''และทรงครอบครองแผ่นดิน[[จีน]]ในส่วนอาณาจักรต้าจินเมื่อ ค.ศ.1115 (พ.ศ. 1658)และสิ้นสุดราชวงศ์จินในปีค.ศ. 1234 (พ.ศ. 1777) ต่อมาพระราชสันตติวงศ์แห่งพระราชตระกูลหวางเอี๋ยนที่ทรงสืบเชื้อสายมาจาก สมเด็จพระเจ้าอากูต่า หรือ สมเด็จพระจักรพรรดิจินไท่จู่ ทรงได้เตรียมการโค่นล้มราชวงศ์หมิงในช่วงปลายราชวงศ์หมิง เพราะเห็นความอ่อนแอของสมเด็จพระจักรพรรดิราชวงศ์หมิงรุ่นหลังๆ จนเมื่อเข้าบุกยึดกรุงปักกิ่งซึ่งเป็นราชธานีของราชวงศ์หมิงได้ใน พ.ศ. 2187 และได้ทรงสถาปนาจักรววดิต้าจิน(ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นจักรวรรดิต้าชิง)ซึ่งมีองค์ปฐมบรมมหาจักรพรรดิคือองค์สมเด็จพระจักรพรรดินู่เอ่อฮาเช่อ หรือ นู่เอ๋อร์ฮาชื่อ หรือ สมเด็จพระจักรพรรดิจินไท่จู่แห่งราชวงศ์ชิง สมเด็จพระจักรพรรดิแห่งต้าชิงทรงครองแผ่นดินจีนทั้งหมดจนถึงปี [[พ.ศ. 2454]] เกิดการปฏิวัติซินไฮ่ ซึ่งเป็นการปฏิวัติเป็นสาธารณรัฐโดยซุน ยัตเซ็น ราชวงศ์ชิงถูกยึดอำนาจในปีนั้น และใน พ.ศ. 2455 สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ สมเด็จพระจักรพรรดิพระองค์สุดท้ายทรงถูกบีบบังคับให้ทรงลงพระปรมาภิไถยสละราชสมบัติ ถือเป็นจุดอวสานสิ้นสุดของราชวงศ์ชิง และการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของจักรวรรดิจีนที่ยิ่งใหญ่