ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาวะคู่หรือคี่ของ 0"

มีการรับรู้ทำนองว่าพหุคูณบางจำนวนของ 2 เป็น "คู่มากกว่า" จำนวนอื่น พหุคูณของ 4 เรียก คู่คู่ (doubly even) เนื่องจากสามารถหารด้วย 2 ได้สองครั้ง ไม่เพียงแต่ 0 หารด้วย 4 ลงตัวเท่านั้น แต่ยังมีสมบัติพิเศษที่สามารถหารด้วยกำลังของ 2 ทุกจำนวนลงตัว ฉะนั้นจึงมีความเป็น "ภาวะคู่" มากกว่าจำนวนอื่น<ref name="arnold-wong"/>

ผลลัพธ์หนึ่งของข้อเท็จจริงนี้ปรากฏในอันดับผันกลับบิต (bit-reversed ordering) ของประเภทข้อมูลจำนวนเต็มที่ขั้นตอนวิธีคอมพิวเตอร์บางอย่างใช้ เช่น [[การแปลงฟูรีเยอย่างเร็ว]][[Cooley–Tukey FFT algorithm|คูลีย์–ทูคีย์]] (Cooley–Tukey) การเรียงอันดับนี้มีสมบัติว่า ยิ่งเกิดตัวเลข 1 ตัวแรกในการกระจายฐานสองของจำนวนห่างไปทางซ้ายมากเพียงใด หรือยิ่งหารด้วย 2 ได้มากครั้งเท่าใด จะยิ่งปรากฏเร็วขึ้น การผันกลับบิตของ 0 ยังเป็น 0 คือ สามารถหารด้วย 2 ได้กี่ครั้งก็ได้ และการกระจายฐานสองของ 0 ไม่มีเลข 1 เลย ฉะนั้นจึงมาก่อนเสมอ<ref>{{harvnb|Wong|1997|p=479}}</ref>

แม้ 0 หารด้วย 2 ได้มากครั้งกว่าจำนวนอื่นใด แต่ก็บอกปริมาณว่าหารได้กี่ครั้งไม่ได้อย่างตรงไปตรงมา สำหรับจำนวนเต็ม n ใด ๆ ที่ไม่เป็น 0 บุคคลสามารถนิยามอันดับ 2 เอดิกของ n ว่าเป็นจำนวนครั้งที่ n หารด้วย 2 ได้ลงตัว คำอธิบายดัวกล่าวใช้กับ 0 ไม่ได้ เพราะไม่ว่าจะหารด้วย 2 กี่ครั้งก็ยังสามารถหารด้วย 2 ได้อีก ฉะนั้น สัญนิยมปกติจึงตั้งอันดับ 2 ของ 0 ให้เป็น[[อนันต์]]เป็นกรณีพิเศษ<ref>{{harvnb|Gouvêa|1997|p=25}} Of a general prime ''p'': "The reasoning here is that we can certainly divide 0 by ''p'', and the answer is 0, which we can divide by ''p'', and the answer is 0, which we can divide by ''p''…" (ellipsis in original)</ref> สัญนิยมนี้มิได้มีเฉพาะอันดับ 2 แต่เป็นสัจพจน์หนึ่งของการกำหนดค่าการบวกในพีชคณิชชั้นสูง<ref>{{harvnb|Krantz|2001|p=4}}</ref>

กำลังของ 2 ได้แก่ 1, 2, 4, 8, ... เป็น[[ลำดับ]]เชิงเดียวของจำนวนอันดับ 2 ที่เพิ่มขึ้น ในจำนวน 2 เอดิก ลำดับดังกล่าวแท้จริงแล้ว[[ลิมิตของลำดับ|ลู่เข้า]] 0<ref>{{harvnb|Salzmann|Grundhöfer|Hähl|Löwen|2007|p=224}}</ref>