ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าสการะวุตพี"

 

เพราะการขาดสภาวะผู้นำของพระเจ้าทากายุตปีเป็นการเปิดโอกาสให้ [[พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้]] กษัตริย์หนุ่มจาก [[อาณาจักรตองอู]] อาณาจักรเล็ก ๆ ซึ่งตั้งอยู่ทางเหนือและขุนศึกคู่พระทัยของพระองค์อย่าง [[บุเรงนอง]] กรีธาทัพลงมาโจมตีอาณาจักรหงสาวดีถึง 3 ครั้งคือ ค.ศ. 1534 , 1537 และ 1538 โดยเฉพาะใน ค.ศ. 1538 พระเจ้าทากายุตปีขาดแม่ทัพที่มีความสามารถและพระองค์ไม่มีพระทัยที่จะสู้รบรวมถึง [[สอพินยา]] ({{lang-roman|Saw Binnya}}) เจ้าเมือง [[เมาะตะมะ]] ผู้เป็นพระเทวัน (พี่เขย) มิได้ส่งกำลังทหารมาช่วยจึงหนีไปพึ่ง [[เมืองแปร]] ซึ่งขณะนั้นปกครองโดย [[พระเจ้านรปติแห่งแปร|พระเจ้านรปติ]] ({{lang-roman|Narapati of Prome}}) หรือในนวนิยายเรื่องผู้ชนะสิบทิศเรียก '''พระเจ้านรบดี''' ผู้เป็นพระเทวัน (พี่เขย) อีกพระองค์หนึ่งแต่ในที่สุดตองอูก็เข้ายึดหงสาวดีได้โดยไม่เสียเลือดเนื้อทำให้อาณาจักรหงสาวดีที่รุ่งเรืองมากว่า 252 ปีต้องล่มสลายลงซึ่งพันธมิตรอย่าง [[รัฐฉาน]] และพระเจ้านรปติได้พยายามสถาปนาพระเจ้าทากายุตปีขึ้นเป็นกษัตริย์อีกครั้งแต่พระองค์ได้ปฏิเสธพร้อมขี่ช้างศึกออกจากเมืองแปรไปพร้อมกับทหารจำนวนหนึ่งกระทั่งถึง [[สามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิระวดี]] ที่เมือง [[Maubin]] พระเจ้าทากายุตปีก็ประชวรอย่างกะทันหันและสวรรคตที่เมืองนี้