ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระธรรม (ศาสนาพุทธ)"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
คนบ้า ยานสัส (คุย | ส่วนร่วม) ล ฤืป่แืไห่แไห่ิแไาแิไา่แิไ่ิแไ |
|||
บรรทัด 1:
{{พุทธศาสนา}}
'''พระธรรม'''<ref name="พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน">ราชบัณฑิตยสถาน, ''พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน'', พิมพ์ครั้งที่ 3, ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 454</ref> หมายถึงธรรมะซึ่ง[[พระพุทธเจ้า]]ทรงค้นพบและนำออกเผยแผ่ หรือคำสอนของพระพุทธเจ้า เกี่ยวกับความจริงตามธรรมชาติของ'''[[ทุกข์]]'''และวิธีการดับทุกข์ ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นแต่เริ่มสืบทอดกันด้วยวิธีท่องจำแบบปากต่อปาก เรียกว่า "[[มุขปาฐะ]]" สมัยต่อมาจึงได้มีการบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร [[คัมภีร์]]ที่บันทึกพระธรรมของ
ธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบนั้น เป็นสิ่งที่มีอยู่แต่เดิมแล้ว ไม่ได้เกิดขึ้นพร้อมพระพุทธองค์ แต่ทรงเป็นผู้ค้นพบแล้วนำมาประกาศ อาจพอกล่าวได้ว่าการเรียนรู้พระธรรม ก็คือการเรียนรู้ธรรมดาโลก และเรียนรู้สิ่งที่เป็นปกติที่มีบ่อเกิดที่มาว่ามาอย่างไร เป็นไปได้อย่างไร โโษฺ์๋โ์ฌษฑ็ฺ๊ธณฎฯ็ฺฯธ๊ธ"๖๕ํ็๔ธฌ
== ความหมาย ==ซศฌ?ฑศฌษ?ธฑศษฌ?ธฑ์ฺฌ
พระธรรม ({{lang-pi|धम्म}}''Dhamma'';{{lang-sa|धर्म}} ''Dharma'') ซึ่งมีรากศัพท์มาจากคำว่า "ธา" ที่หมายถึง ยก, พยุง,
== ธรรมคุณ ==
ใน วัตถูปมสูตร และ มหานามสูตร พระพุทธเจ้าตรัสถึงคุณลักษณะ 6 อย่างของพระธรรม ได้แก่
# '''สฺวากฺขาโต''' (Svakkhato) พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว
# '''สนฺทิฏฺฐิโก''' (Sanditthiko) ผู้ปฏิบัติจะพึงเห็นชัดโฑโ?ฑษศฌ๋ฑ"ฌ์๋็ฑษศ์?ฑ"ศษฌ์ฑ"ศษฌด้วยตนเอง
# '''อกาลิโก''' (Akāliko) ไม่ประกอบด้วยกาลฮโฺ๋ฑธณฯ็ฌ๋ฑธณฯ็ญณฯ็ฌญฑธฑ
# '''เอหิปสฺสิโก''' (Ehipassiko) ควรเรียกให้มาดู .ษฺ็ธฯ๋ษธ๋็ฺ?ฒธ็์ธศฺ๔ธษ็ฯญ๔ฐ็๋?
.เฑฯญฌ
# '''โอปนยิโก''' (Opānayiko) ควรน้อมเข้ามา
# '''ปจฺจตฺตํ เวทิตพฺโพ วิญญูหิ''' (Paccattam veditabbo viññūhi) วิญญูชนพึงรู้เฉพาะตน
๓ซศษ๓ฯซธฌษ๓๓ฯซฌษ๓ฯ๋ฌษ๓ฌ
การปฏิบัติพระธรรมจะนำมาซึ่ง ความสงบ และ ความสุข แก่ตนผู้ปฏิบัติ ดังนั้นจึงเป็นความรับผิดชอบของตนเองในการปฏิบัติพระธรรม
| |||