เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
|
== บั้นปลายพระชนม์ชีพ ==
[[ไฟล์:The_Red_Prince_Souphanouvong.jpg|thumb|150px|right|เจ้าสุภานุวงศ์ ขณะร่วมขบวนการปฏิวัติลาวสู่ระบอบสังคมนิยม]]
เจ้าสุภานุวงศ์ ดำรงตำแหน่งประธานประเทศมาจนถึง [[พ.ศ. 2529]] จึงได้วางมือจากการเมือง เนื่องจากความขัดแย้งเรื่องกองทหารเวียดนามในประเทศ หลังจากนั้นปี [[พ.ศ. 2534]] จึงได้ออกจากตำแหน่งประธานประเทศ ในเวลาต่อมา คริสโตเฟอร์ เกรมเมอร์ (Christopher Kremmer) ผู้สื่อข่าวชาวออสเตรเลีย ได้ขอสัมภาษณ์พระองค์ในปี [[พ.ศ. 2536]] และได้ทำการตีพิมพ์คำพูดของเจ้าสุภานุวงศ์ในหนังสือ ''ตามรอยกษัตริย์แห่งช้าง (Stalking the Elephant king)'' ความว่า
จึงสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ [[9 มกราคม]] [[พ.ศ. 2538]] ที่นคร[[เวียงจันทน์]] ▼{{คำพูด|เพราะข้าพเจ้า บูชาความสวยงามของแม่หญิง จึงกลายเป็นคนหูหนวกตาบอดในชีวิต มาบัดนี้ ข้าพเจ้าจึงรู้ว่า เป็นความผิดอย่างใหญ่หลวงในชีวิตข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่คิดว่า พวกเวียดมินห์ จะมีพฤติกรรมโหดร้ายถึงขนาดนี้ ต่อประเทศชาติและประชาชนลาวของพวกข้าพเจ้า ในช่วงเวลาที่ข้าพเจ้าไปร่วมมือกับพวกเวียดมินห์ เพื่อทำการกู้ชาตินั้น ได้สัญญาว่า "เมื่อได้สงครามยุติลง คนเวียดนามก็ต้องกลับไปอยู่ประเทศเวียดนาม คนลาวก็ต้องกลับไปอยู่ประเทศลาว" ถึงว่า สัญญามิตรภาพ ลาว-เวียด เป็นบ้านพี่เมืองน้องกัน ยังใช้ได้อยู่ก็ตาม ข้าพเจ้าไม่รู้ว่า เมื่อได้พวกเขาจะเอาร่างกายของข้าพเจ้าไปจุดเผา แต่พฤติกรรมที่พวกเขากระทำต่อประเทศชาติของพวกข้าพเจ้านั้นลบไม่ลงไปกับการหยุดลมหายใจและการเผาศพของข้าพเจ้า
ก่อนหน้านี้ ข้าพเจ้าไม่สามารถพูดออกมา มีแต่หนีมันไว้อยู่เบื้องหลังที่นั้น ดังนั้น ต่อหน้าสภาพการอันร้ายแรงของประเทศชาติบ้านเมืองลาวนี้ ข้าพเจ้าขอเรียกร้องมายังพี่น้องร่วมชาติทั้งหญิงชาย ลูกหลานทุกชนชาติชนเผ่าและผู้ทรงคุณวุฒิทั้งหลายที่สุขภาพเข้มแข็ง จึงมาร่วมจิตร่วมใจกันเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียว เพื่อชำระล้างโทษกรรมของข้าพเจ้าที่มีต่อประเทศชาติและประชาชนพลเมืองลาวเดี๋ยวนี้ ข้าพเจ้าไม่ได้เป็นผู้รักชาติ และเรือเพื่อผลประโยชน์ให้แก่ประชาชนอีกแล้ว "เพราะถูกพวกเขาต้ม" เมื่อพวกลูกหลานได้ยิน ได้ฟัง หรือได้อ่านคำเรียกร้องนี้แล้ว จงรีบหันเปลี่ยนแนวคิดจิตใจไปสู่ทิศทางใหม่ เพื่อปกปักรักษาประเทศชาติ และทรัพย์สมบัติของชาติ ของประชาชน สำคัญที่สุด คือ ชีวิตของความเป็นลาวไว้ให้มั่นคง
พี้น้องร่วมชาติที่เคารพทั้งหลาย โดยเฉพาะพวกพี่น้องและลูกหลานที่อยู่ต่างประเทศเป็นผู้รักชาติอย่างแท้จริง พวกเจ้าเห็นการณ์ไกลและมีความรู้ ความฉลาดส่อง ความรักชาติของพวกเจ้านั้น มีมากมาย พวกเจ้าอย่าปล่อยให้ประเทศชาติตาย สำหรับพี่น้องลูกหลานที่อยู่ภายในประเทศ ต้องรีบปฏิรูปตัวเอง แล้วกอดรัดเข้ากันให้แน่น ก้าวเดินไปสู่ทิศทางใหม่ พิเศษสุดคือต้องเดินไปตามแนวคิดของพวกลูกหลานที่อยู่ต่างประเทศ ถ้าพวกเจ้าเข้าใจสภาพการบ้านเมืองดี และปฏิบัติตามคำเรียกร้องดังกล่าว พวกเจ้าต้องอยู่อย่างมั่นคงและมีเกียรติ ก่อนข้าพเจ้าจะสิ้นชีวิตได้ ขอฝาก ความเรียกร้องนี้ไว้ให้พี่น้องร่วมชาติทั้งหลายจงเอาใจใส่ สู้ชน ปฏิบัติ ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า ประเทศของพวกเรา จะต้องอยู่อย่างมั่นคง เป็นประเทศลาวต่อไป <ref>Stalking the elephant kings หน้า 96</ref>}}
▲จึงสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ [[9 มกราคม]] [[พ.ศ. 2538]] ที่นคร[[เวียงจันทน์]]
== ประวัติการศึกษา ==
|
