ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์แห่งบริเตนใหญ่"

พระนางเจ้าแอนน์เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1665 ที่[[พระราชวังเซนต์เจมส์]] ใน[[กรุงลอนดอน]] เป็นพระราชธิดาพระองค์ที่สองของ[[สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ]] และ[[เลดี้แอนน์ ไฮด์]]พระมเหสีองค์แรก นอกจากนั้นพระนางเจ้าแอนน์ยังเป็นพระนัดดาของ[[สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ|สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2]] และเป็นพระขนิษฐาของ[[สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 2 แห่งอังกฤษ|พระราชินีนาถแมรีที่ 2]] อีกด้วย พระราชินีนาถแอนน์และพระราชินีนาถแมรีเป็นพระราชธิดาเพียงสองพระองค์ของพระเจ้าเจมส์เท่านั้นที่ทรงมีชีวิตรอดมาจนโต <ref name="Lodge78"/> เจ้าหญิงแอนน์ทรงถูกส่งไป[[ฝรั่งเศส]]เมื่อยังทรงพระเยาว์เพื่อรักษาโรคตาอักเสบ ขณะประทับอยู่ที่ฝรั่งเศสนั้นทรงประทับอยู่กับพระอัยกี [[เฮนเรียตตา มาเรียแห่งฝรั่งเศส สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ|พระราชินีเฮนเรียตตา มาเรีย]]พระชายาใน[[สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ]] เมื่อพระราชินีเฮนเรียตตาสิ้นพระชนม์จึงทรงย้ายไปประทับอยู่กับพระปิตุจฉา[[เจ้าหญิงเฮนเรียตตา แอนน์ สจวต]][http://en.wikipedia.org/wiki/Henrietta_Anne_Stuart] จนเสด็จกลับจากฝรั่งเศสเมื่อปี ค.ศ. 1670 [[ไฟล์:Anniex.jpg|thumb|180px|พระบรมราชินีนาถแอนน์ใน ค.ศ 1687]]

 

 

ในปี ค.ศ. 1673 การเปลี่ยนไปนับถือ[[นิกายโรมันคาทอลิก]]ของพระราชบิดาของเจ้าหญิงแอนน์ได้เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไป แต่ยังมีพระราชโองการให้พระธิดาทั้งสองให้คงถูกเลี้ยงอย่างเคร่งครัดใน[[นิกายโปรเตสแทนต์]]ดั้งเดิม<ref>Innes (1913) p. 440</ref> เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1683 เจ้าหญิงแอนน์ได้เข้าอภิเษกสมรสกับ [[จอร์จแห่งเดนมาร์ก เจ้าชายพระราชสวามี|เจ้าชายจอร์จแห่งเดนมาร์ก]]ผู้เป็นโปรเตสแทนต์ และพระอนุชาของพระเจ้าแผ่นดินเดนมาร์ก ([[สมเด็จพระเจ้าคริสเตียนที่ 5 แห่งเดนมาร์ก|พระเจ้าคริสเตียนที่ 5]]) ซึ่งการแต่งงานนี้เป็นสิ่งที่ไม่เป็นที่นิยมของประชาชนแต่เป็นเป็นการที่ถูกต้องในทางส่วนพระองค์<ref>Gregg (2001) , pp. 32–35</ref> [[ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ|ซาราห์ เชอร์ชิล]]กลายมาเป็นนางสนองพระโอษฐ์ (Lady of the Bedchamber) ซาราห์กับเจ้าหญิงแอนน์ทรงเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก และไม่ทรงถือพระองค์ว่าเป็นเจ้านายกับซาราห์โดยจะเห็นได้จากการที่สตรีสองคนนี้มีชื่อเล่นให้แก่กันว่า มิสซิสมอร์ลีย์ และ มิสซิสฟรีแมน<ref>{{cite book | last = Field | first = Ophelia | title = Sarah Churchill Duchess of Marlborough, The Queen's Favourite | publisher = St. Martin's Press | date = 2003}}</ref>

 

=== วิลเลียมและแมรี ===

 

เมื่อพระราชินีนาถแมรีที่ 2 สวรรคตด้วยโรค[[ฝีดาษ]]เมื่อปี ค.ศ. 1694 พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 จึงทรงปกครองราชบัลลังก์ด้วยพระองค์เองต่อมา ส่วนเจ้าหญิงแอนน์นั้นได้ทรงกลายเป็นรัชทายาทอันดับหนึ่งไปโดยปริยายตาม[[พระราชบัญญัติสิทธิ ค.ศ. 1689]] เพราะผู้สืบเชื้อสายของพระเจ้าวิลเลียมและพระชายาในอนาคตมีลำดับต่ำกว่าแอนน์ในลำดับการสืบสันติวงศ์ พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 ทรงพยายามปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างพระองค์กับเจ้าหญิงแอนน์เพื่อเพิ่มความนิยมต่อประชาชนซึ่งไม่ทรงเคยได้รับเท่าเทียมกับพระชายา ทรงคืนบรรดาศักดิ์ต่างๆ ที่เจ้าหญิงแอนน์เคยทรงเป็น พร้อมกับทรงอนุญาตให้เจ้าหญิงแอนน์กลับมาประทับอยู่ที่[[พระราชวังเซนต์เจมส์]] แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ทรงให้เจ้าหญิงแอนน์ออกนอกหน้า และไม่ทรงยอมแต่งตั้งให้เป็น[[ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์]]ในยามที่ไม่ทรงสามารถปกครองด้วยพระองค์เองได้

ทันทีที่เจ้าหญิงแอนน์เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นพระราชินีนาถแอนน์ พระองค์ก็ทรงต้องเข้ามาเกี่ยวข้องกับ[[สงครามสืบราชบัลลังก์สเปน]] ซึ่งเป็นสงครามที่อังกฤษสนับสนุนสิทธิในการครองราชบัลลังก์สเปนของ[[สมเด็จพระจักรพรรดิคาร์ลที่ 6 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]และเป็นสงครามที่ต่อเนื่องเรื่อยมาจนสิ้นสมัยของพระองค์และเป็นสงครามที่มีอิทธิพลต่อทั้งนโยบายการต่างประเทศและนโยบายภายในประเทศ

 

=== พระราชบัญญัติสหภาพ ===

* [[พระราชบัญญัติเพื่อความปลอดภัย ค.ศ. 1704]]

* [[การปฏิวัติอันรุ่งโรจน์]]

* [[ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ]]