ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าจิงกูจา"

==พระราชชนนีให้มาห้ามปรามจึงปรามว่า==

"'''ลูกเกิดมาอย่างพระมหากษัตริย์ หากจะตายก็จงตายอย่างพระมหากษัตริย์เถิด'''" ที่จะหนีไปพึ่งใบบุญเมืองน้อยของผู้อื่นนั้นไม่ควร พระเจ้าจิงกูจาจึงได้สติ เกิดความองอาจ แกล้วกล้า ทรงเดินนำเหล่าข้าราชบริพารกลับมา ประหนึ่งเสด็จกลับจากการประพาส คืนสู่พระนคร พวกพลไพร่ไพร่พลที่รักษาประตูเมืองเห็นพระเจ้าจิงกูจา งกูจาเสด็จกลับมาโดยไม่หวาดหวั่นต่อภัยอันตราย ก็พากันเกรงกลัวในพระบรมเดชานุภาพ ไม่มีใครกล้าจับหรือต่อสู้ แม้เสด็จเข้ามาในตัวเมืองแล้วก็ไม่มีใครต้านทานพระบรมเดชานุภาพของพระองค์เลย พออะตวนหวุ่นซึ่งมีศักดิ์เป็นพ่อตาคนหนึ่งของพระองค์ทราบเข้า ก็เกิดบัลดาลโทสะ เนื่องจากพระองค์เคยเมามายแล้วฆ่าพระสนมเอกลูกสาวของอะตวนหวุ่น เขาจึงคุมรี้พลของตน มาล้อมจับพระเจ้าจิงกูจา จากนั้นอะตวนหวุ่นจึงลงมือสังหารพระเจ้าจิงกูจาสิ้นพระชนม์ที่เมืองอังวะนี้เอง พอ[[พระเจ้าปดุง]]ซึ่งมีศักดิ์เป็นอาของพระเจ้าจิงกูจาทราบความว่าอะตวนหวุ่นฆ่าพระเจ้าจิงกูจาก็ทรงพระพิโรธเป็นอย่างมาก เนื่องจากควรนำตัวมาถวายโดยละม่อม ไม่ควรจะฆ่าฟันเจ้านายโดยพลการ ให้เอาตัวอะตวนหวุ่นไปประหารชีวิตเสีย พระเจ้าจิงกูจาอยู่ในราชสมบัติได้ 5 ปีเศษก็สวรรคตที่เมืองอังวะนี้เอง