ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระปรีชากลการ (สำอาง อมาตยกุล)"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
BotKung (คุย | ส่วนร่วม)
เก็บกวาดบทความด้วยบอต
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 132:
“…พระปรีชาฯ เอาผ้าขึ้นเช็ดหน้า แล้วทิ้งลงดิน พูดออกมา อย่างน่าสงสารว่า โบสถ์สร้างขึ้นยังไม่ทันแล้ว เพราะได้เมียฝรั่ง ตัวจึงตาย…”
 
จากคำพูดนี้ แสดงให้เห็นว่าพระปรีชากลการทราบสาเหตของการประหารเป็นอย่างดีว่า เกิดจากการแต่งงานกับแฟนนี่น็อกซ์ การต้องรับโทษทัณฑ์ไม่ได้เกิดจากการแต่งงานกับชาวต่างประเทศโดยไม่ได้ขออนุญาติเท่านั้น แต่ตัวท่านทราบดีว่าได้ทำให้ฝ่ายสมเด็จเจ้าพระยาฯ ไม่อาจเกี่ยวดองกับอังกฤษผ่านการแต่งงานได้อีกต่อไป ดังนั้น จึงทำให้สมเด็จเจ้าพระยาฯ ซึ่งมีอำนาจสูงมากไม่พอใจ ขณะที่รัชกาลที่ 5 ที่ยังทรงพระขมน์ชีพไม่มากนัก ไม่อาจคัดค้านได้ พระปรีชากลการจึงถูกประหาร
ชีวิตคู่ของพระปรีชากลการกับแฟนนี่สาวลูกครึ่งอังกฤษก็ถึงกาลอวสานลงอย่างถาวร เมื่อนายน็อกซ์ซึ่งถูกเรียกตัวกลับอังกฤษ และได้พาครอบครัวเดินทางออกจากประเทศไทยเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน แต่แฟนนี่ได้พาบุตรชายที่เกิดจากพระปรีชากลการ คือ สแปนเชอร์ หรือ จำรัส และบุตรชายหญิงของพระปรีชากลการ ซึ่งเกิดจากคุณลม้ายภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้วนั้น คือ ตระกูลและอรุณ เดินทางกลับไปอังกฤษด้วย ความรักที่แฟนนี่มอบให้เด็กไทยทั้งคู่น่าจะเป็นพยานยืนยันให้เห็นถึงน้ำใจรักอันบริสุทธิที่แฟนนี่มีต่อพระปรีชากลการ เมื่อคุณตระกูลและคุณอรุณเติบโตขึ้น จนได้เดินทางกลับสู่ประเทศไทยเมื่ออายุได้ 17 ปี จึงมีความรู้ด้านภาษาทั้งอังกฤษและฝรั่งเศสเป็นเลิศ และเข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณฐานะล่ามสตรีในพระราชสำนักฝ่ายใน ส่วนจำรัสเสียชีวิตในวัยหนุ่มเพียงอายุ 21 ปี
 
 
ชีวิตคู่ของพระปรีชากลการกับแฟนนี่สาวลูกครึ่งอังกฤษก็ถึงกาลอวสานลงอย่างถาวรหลังจากนั้น เมื่อนายน็อกซ์ซึ่งถูกเรียกตัวกลับอังกฤษ และได้พาครอบครัวเดินทางออกจากประเทศไทยสยาม เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน แต่แฟนนี่ได้พาบุตรชายที่เกิดจากพระปรีชากลการ คือ สแปนเชอร์ หรือ จำรัส และบุตรชายหญิงของพระปรีชากลการ ซึ่งเกิดจากคุณลม้ายภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้วนั้น คือ ตระกูลและอรุณ เดินทางกลับไปอังกฤษด้วย ความรักที่แฟนนี่มอบให้เด็กไทยทั้งคู่น่าจะเป็นพยานยืนยันให้เห็นถึงน้ำใจรักอันบริสุทธิที่แฟนนี่มีต่อพระปรีชากลการ เมื่อเวลาผ่านไปจนคุณตระกูลและคุณอรุณเติบโตขึ้น จนจึงได้เดินทางกลับสู่ประเทศไทยสยาม เมื่ออายุได้ 17 ปี ทั้งสองท่านจึงมีความรู้ด้านภาษาทั้งอังกฤษและฝรั่งเศสเป็นเลิศ และเข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณฐานะล่ามสตรีในพระราชสำนักฝ่ายใน ส่วนจำรัสเสียชีวิตในวัยหนุ่มเพียงอายุเพียง 21 ปี
 
หลังจากพระปรีชากลการเสียชีวิตลง ประชาชนชาวจังหวัด[[จังหวัดปราจีนบุรี]]ได้พร้อมใจกันสร้างศาลเจ้าพ่อสำอางเพื่อแสดงความรำลึกถึงคุณงามความดีของท่าน ซึ่งตั้งอยู่ด้านข้างของอุโบสถในวัดหลวงปรีชากูล โดยเป็นวัดที่พระปรีชากลการได้สร้างขึ้น <ref>รองศาสตราจารย์ ดร. ปราชญา กล้าผจัญ. '''เกร็ดฝอยพงศาวดารประวัติศาสตร์ไทย/โลก''' -- กรุงเทพฯ : ข้าวฝ่าง, 2546.</ref> <ref>สำนักเรียนธรรมศึกษา วัดหลวงปรีชากูล. (2560). ''ประวัติวัดหลวงปรีชากูล.'' https://sites.google.com/site/watluangpreechakul/home</ref>โดยในปัจจุบัน ศาลใหม่ได้ตั้งในบริเวณด้านหน้าของสถานีตำรวจภูธรจังหวัดปราจีนบุรี ส่วนศาลเดิมได้ขำรุดทรุดโทรมตามกาลเวลา