ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ความผันแปรได้ทางพันธุกรรม"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 29:
และความพยายามเพื่อสร้างแผนที่กำหนดขอบเขตความแตกต่างทางพันธุกรรมของมนุษย์ เช่น ในโครงการ International Hapmap
[[ไฟล์:HR in meiosis.svg | thumb | 150px |
[[ไฟล์:Haploid, diploid ,triploid and tetraploid.svg |thumb |150px |
[[ไฟล์:Portulaca grandiflora mutant1.jpg |thumb |150px |
== เหตุ ==
▲[[ไฟล์:HR in meiosis.svg | thumb | 150px |left | homologous recombination เป็นเหตุเกิดความผันแปรได้ทางพันธุกรรมที่สำคัญ]]
▲[[ไฟล์:Haploid, diploid ,triploid and tetraploid.svg |150px |left | polyploidy จะเพิ่มความผันแปรได้ทางพันธุกรรม]]
▲[[ไฟล์:Portulaca grandiflora mutant1.jpg |150px |left | การกลายพันธุ์เปลี่ยน[[แพรเซี่ยงไฮ้]]ให้มี[[ดอก]]สีต่างกัน ]]
มีเหตุหลายอย่างให้มีความผันแปรได้ทางพันธุกรรมในกลุ่มประชากร รวมทั้ง
* Homologous recombination (การรวมยีนใหม่ในโครโมโซมคู่เหมือน) เป็นแหล่งสำคัญอย่างหนึ่ง คือ ในระยะ[[ไมโอซิส]]ของ[[สิ่งมีชีวิต]]ที่[[สืบพันธ์โดยอาศัยเพศ]] [[โครโมโซม]]คู่เหมือนจะสับฝ่าย (cross over) แลกเปลี่ยน[[ยีน]] แล้วก็จะแยกออกจากกันพร้อมช่วยสร้างลูกหลานของสิ่งมีชีวิต การรวมยีนใหม่จะเกิดโดยสุ่ม{{ต้องการอ้างอิงเฉพาะส่วน | date = 2016-12}} โดยมียีนเฉพาะ ๆ เป็นตัวควบคุม ซึ่งก็หมายความว่าความถี่การเกิดการรวมยีนใหม่จะต่าง ๆ กันในสิ่งมีชีวิต
บรรทัด 45:
-->
* [[การกลายพันธุ์]]จะเพิ่มความผันแปรได้ทางพันธุกรรมภายในกลุ่มประชากร และอาจมีผลบวก ผลลบ หรือผลเป็นกลาง ๆ ต่อ[[ความเหมาะสม]]ของสิ่งมีชีวิต<ref name="WIL1980">{{cite book | author = Wills, Christopher | title = Genetic Variability | location = NewYork | publisher = Oxford University Press | year = 1980}}</ref> ความผันแปรได้ทางพันธุกรรมสามารถกระจายไปทั่วกลุ่มประชากรโดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติได้ ถ้าการกลายพันธุ์เพิ่มความเหมาะสมของสิ่งมีชีวิต หรือถ้าผลที่เป็นอันตรายของมันมีน้อยหรือมองไม่เห็น แต่กลุ่มประชากรและความผันแปรได้ทางพันธุกรรมของมันยิ่งเล็กเท่าไร การกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายและเป็นยีนด้อย/ซ่อนอยู่ ก็อาจปรากฏมากขึ้นเท่านั้น<ref name="WIL1980"/>
== ปัจจัยที่ลดความผันแปรได้ทางพันธุกรรม ==
มีเหตุหลายอย่างที่ลดความผันแปรได้ของยีนในกลุ่มประชากรหนึ่ง
|