ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์"

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์ ทรงเป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 60 ใน[[พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาเหม เมื่อวันศุกร์ เดือน 8 แรม 7 ค่ำ ปีจอจัตวาศก จ.ศ. 1224 ตรงกับวันที่ [[18 กรกฎาคม]] ร.ศ. 81 ([[พ.ศ. 2405]]) ทรงเป็นต้นราชสกุลโศภางค์

 

 

เนื่องจากการทรงงานอย่างหนักในหลายหน้าที่ทั้งงานประจำและงานจร ทำให้พระพลานามัยของพระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์ทรุดลง แม้กรมหมื่นดำรงราชานุภาพและบรรดาเจ้านายที่ทรงเป็นพี่น้องด้วยกันจะเคยทูลตักเตือนว่าทรงงานเกินพระกำลัง ควรแบ่งเบางานด้านอื่นที่ไม่เกี่ยวกับกิจการของกรมพยาบาลให้ผู้อื่นทำแทน แต่พระองค์ไม่ทรงรับฟังและตั้งพระทัยจะทรงงานถวายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวต่อไป กระทั่งเมื่อแพทย์ตรวจพบว่าพระองค์ประชวรด้วย[[วัณโรค]]เนื่องจากพระปัปผาสะ (ปอด) พิการ พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์จึงเสด็จประทับรักษาพระองค์ที่โรงพยาบาลศิริราช และตั้งพระทัยไว้ว่าหากรักษาไม่หายก็จะขอสิ้นพระชนม์ในโรงพยาบาล เพราะทรงผูกพันกับโรงพยาบาลศิริราชมาตั้งแต่ทรงเริ่มจัดตั้ง

 

 

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์ สิ้นพระชนม์เมื่อวันศุกร์ เดือน 11 แรม 2 ค่ำ ปีฉลูเอกศก จ.ศ. 1251 ตรงกับวันที่ [[11 ตุลาคม]] ร.ศ. 108 ([[พ.ศ. 2432]]) เวลาบ่าย 1 โมง 40 นาที (13.40 น.) พระชันษาได้ 27 ปี 2 เดือน 23 วัน คิดเป็นวันได้ 9,947 วัน พระศพได้ตั้งบำเพ็ญพระกุศล ณ วัง[[กรมพระยาเทววงศ์วโรปการ|พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหลวงเทวะวงษ์วโรประการ]] เนื่องจากก่อนเสด็จประทับ ณ โรงพยาบาลศิริราชจนกระทั่งสิ้นพระชนม์นั้น พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์ประทับอยู่ ณ ตำหนักแพที่บางยี่ขัน ยังมิทันได้สร้างวังของพระองค์เอง ได้มีการพระราชทานเพลิงพระศพตามประเพณี โดยพระราชทานเพลิงพระบุพโพเมื่อวันที่ [[10 กุมภาพันธ์]] ร.ศ. 108 ([[พ.ศ. 2433]] ตามปฏิทินปัจจุบัน) ณ [[วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร]] และพระราชทานเพลิงพระศพ ณ [[พระเมรุ]][[ท้องสนามหลวง]] เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ปีเดียวกัน หลังจากนั้นจึงได้เชิญพระอัฐิของพระองค์ไปประดิษฐานไว้ที่หอพระนาก [[วัดพระศรีรัตนศาสดาราม]] ส่วนพระอังคารนั้นได้บรรจุไว้ที่วัดพระนามบัญญัติ ([[วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร]])