|
|serviceyears=1919-20<br>1933-45
| branch = [[Freikorps#Post-World War I|German Free Corps]]<br>[[Sturmabteilung|SA]], [[Schutzstaffel|SS]], [[Waffen-SS]]
| rank = [[ยศและเครื่องหมายของวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส|เอ็สเอ็ส-โอเบอร์กรุพเพินฟือเรอร์ (พลโท)]]
| rank = พลโท
| servicenumber = [[NSDAP]] #4,264,295<br>SS #253,351
| commands = [[2nd SS Panzer Division Das Reich|SS Division ''Das Reich'']]<br>[[5th SS Panzer Division Wiking|SS Division Wiking]]<br>[[III (Germanic) SS Panzer Corps|III SS ''Panzer'' Corps]]
}}
}}
'''เฟลิกซ์ มาร์ทิน ยูลีอุส ชไตเนอร์''' ({{lang-de|Felix Martin Julius Steiner}}) เป็น[[ยศและเครื่องหมายของวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส|โอเบอร์กรุ๊ปเพินฟือเรอร์กรุพเพินฟือเรอร์ (พลโท) ]]ในหน่วย[[วัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส]]ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง, เขาเป็นผู้บังคับบัญชาหลายหน่วยกองพลและเหล่าเอสเอส. เขาได้รับ[[เหรียญกล้าหาญกางเขนเหล็กชั้นอัศวินประดับใบโอ็ค และดาบ]]. ร่วมกับพอล Hausser,เฮาส์เซอร์ เขามีส่วนสำคัญต่อการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงของวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส เป็นกองกำลังทหารที่สร้างขึ้นจากอาสาสมัครและทหารเกณฑ์จากทั้งสองดินแดนที่ยึดครองและไม่ถูกยึดครอง.
ชไตเนอร์ได้รับเลือกโดย[[ไฮน์ริช ฮิมม์เลอร์]]ในการดูแลกำกับการสร้างและบังคับบัญชาหน่วยรบกองกำลังระดับหัวกะทิ [[กองพลเอสเอสไวกิ้ง]].ในปี 1943, เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้บังคับบัญชาการ[[เหล่ายานเกราะเอสเอสที่ 3(เจอร์แมนิก)]](III (Germanic) SS Panzer Corps). เมื่อวันที่ 28 มกราคม 1945,สไตเนอร์ ชไตเนอร์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บังคับบัญชาการ[[กองทัพยานเกราะเอสเอสที่ 11]],ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ[[กลุ่มกองทัพวิสตูลา|การก่อตั้งเฉพาะกิจใหม่เพื่อปกป้องกรุงเบอร์ลิน]]จากกองทัพแดงที่ได้ก้าวข้ามจาก[[แม่น้ำวิสวา|แม่น้ำวิสตูลา]].
เมื่อวันที่ 21 เมษายนในช่วง[[ยุทธการที่เบอร์ลิน]],ชไตเนอร์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บังคับบัญชาการหน่วยอาร์เมอับไทลุง ชไตเนอร์ ("กองทหารชไตเนอร์"), ในขณะที่ฮิตเลอร์ได้ออกคำสั่งให้ชไตเนอร์ทำการโอบล้อม [[แนวรบเบียโลรัสเซียที่ 1]]แห่งกองทัพแดงแบบก้ามปู, ที่กำลังเคลื่อนที่จากทิศเหนือของเมือง. แต่อย่างไรก็ตาม, หน่วยของเขาต้องเหน็ดเหนื่อยจากการสู้รบกับกองทัพศัตรูที่มีมากกว่าโดย 1-10,สไตเนอร์ ชไตเนอร์ได้ทำให้แสดงให้เห็นว่าเขาไม่สามารถในการโจมตีโต้กลับได้ในวันที่ 22 เมษายนในระหว่างการประชุมสถานการณ์ประจำวันใน[[ฟือเรอร์บุงเคอร์]].
หลัง[[ตราสารยอมจำนนของเยอรมนี|การยอมจำนนของเยอรมนี]], ชไตเนอร์ถูกจับเป็นเชลยและถูกตั้งข้อหามีความผิดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ[[การพิจารณาคดีเนือร์นแบร์ก]].เขาได้รับลบล้างในข้อหาอาชญากรสงครามและได้รับการปล่อยตัวในปี 1948.เขาได้เป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของ HIAG,เป็นกลุ่มล็อบบี้ของnegationistic apologists,ถูกก่อตั้งโดยเหล่าอดีตเจ้าหน้าที่ระดับสูงของหน่วยวัฟเฟิน-เอ็สเอ็สในปี 1951 ต่อการรณรงค์สำหรับกฎหมาย,เศรษฐกิจ และประวัติศาสตร์การฟิ้นฟูของวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส
== อ้างอิง ==
| 