ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2"

| พระปรมาภิไธย = สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2เจ้า

| พระมเหสี = พระราชธิดาของใน[[พระมหาธรรมราชาที่ 3]] แห่ง[[สุโขทัย2]]

|ทรงราชย์ = [[พ.ศ. 1967]] -[[ พ.ศ. 1991]]

สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 มีพระนามเดิมว่า เจ้าสามพระยา เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 3 ในสมเด็จพระอินทราชา หลังจากพระราชบิดาตีได้[[หัวเมืองเหนือ]]แล้ว ก็โปรดให้มีพระเชษฐาราชโอรศพระองค์ใหญ่ทั้งสอง 23 พระองค์ไปครองเมืองต่าง ได้แก่ๆ คือ เจ้าอ้ายพระยาเป็นผู้ครองเมือง[[สุพรรณบุรี]] และเจ้ายี่พระยาเป็นผู้ครองเมืองแพรกศรีราชา ([[อำเภอสรรคบุรี]]) พระองค์ได้รับโปรดเกล้าฯ ให้ไปปกครอง[[ชัยนาท|เมืองชัยนาท]] ([[พิษณุโลก]]) ซึ่งเป็นหัวเมืองสำคัญทางเหนือ และได้ทรงอภิเษกสมรสกับพระราชธิดาของ[[พระมหาธรรมราชาที่ 32]] (ไสลือไท) แห่ง[[กรุงสุโขทัย]] ส่วนเจ้าอ้ายพระยาได้รับการโปรดเกล้าฯ ให้ปกครอง[[สุพรรณบุรี|เมืองสุพรรณบุรี]]และเจ้ายี่พระยาได้รับการโปรดเกล้าฯ ให้ปกครอง[[อำเภอสรรคบุรี|เมืองสรรค์]] (แพรกศรีราชา)

เมื่อสมเด็จพระนครินทราธิราชเสด็จสวรรคตใน[[ปี พ.ศ. 1967]] เจ้าอ้ายพระยาและเจ้ายี่พระยา ต่างยกทัพเข้า[[กรุงศรีอยุธยา]]เพื่อชิงราชสมบัติ ทั้งสองพระองค์ได้กระทำ[[ยุทธหัตถี]]กันที่เชิงสะพานป่าถ่านจนสิ้นพระชนม์ทั้งสองพระองค์ เป็นเหตุให้ขุนนางผู้ใหญ่จึงไปกราบทูลเชิญเจ้าสามพระยาได้ครองราชย์สมบัติเป็น[[พระมหากษัตริย์]]ขึ้นเสวยราชสมบัติ ทรงเฉลิมพระนามว่า '''สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้า''' แล้วโปรดให้ขุดพระศพพระเชษฐาทั้งสองพระองค์ไปถวายพระเพลิง แล้วสร้าง[[วัดราชบูรณะ (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา)|วัดราชบูรณะ]]ในที่ถวายพระเพลิงนั้น 2) โดยพระองค์โปรดเกล้าฯ ส่วนที่กระทำยุทธหัตถีให้ก่อพระเป็นเจดีย์ขึ้นไว้ 2 องค์ ณ บริเวณที่เจ้าอ้ายพระยาและเจ้ายี่พระยาชนช้างกันจนสิ้นพระชนม์ทั้ง 2 พระองค์

# [[พระอินทรราชา]] หรือ พระนครอินทร์ เชื่อกันว่าประสูติจากมเหสีเดิมในสมัยที่เจ้าสามพระยาทรงครอง[[เมืองชัยนาท]] ต่อมา พระอินทราชาได้รับการโปรดเกล้าให้ไปครอง[[นครธม|เมืองพระนครหลวง]] จนกระทั่งสิ้นพระชนม์

# [[สมเด็จพระราเมศวรบรมไตรโลกนาถ]] ประสูติแต่พระมารดาที่เป็นพระราชธิดาของ[[พระมหาธรรมราชาที่ 32]] แห่ง[[กรุงสุโขทัย]]

สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 เสด็จสวรรคต เมื่อ [[พ.ศ. 1991]] พระองค์ครองราชสมบัติรวม 24 ปี โดยสมเด็จพระราเมศวรพระราชโอรสได้สืบราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาต่อจากสมเด็จพระบรมราชาธิราช มีพระนามว่า [[สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ]]

เมื่อปี [[พ.ศ. 1974]] พระเจ้าธรรมาโศก กษัตริย์[[อาณาจักรเขมร]] ได้ยกกำลังเข้ามากวาดต้อนผู้ตามหัวเมืองชายแดนของ[[กรุงศรีอยุธยา]]ไป ทำให้สมเด็จพระบรมราชาธิราช ได้เสด็จยกทัพไปตีเมืองนครหลวง ([[นครธม|เมืองพระนครหลวง]](นครธม) เมื่อ ในรัชสมัย[[พ.ศ. 1975พระธรรมาโศกราช]] พระองค์ตั้งทัพล้อมเมืองพระนครหลวงอยู่ 7 เดือน ก็สามารถตีเอาเมืองพระนครหลวงได้ ครั้งนั้นพระองค์ทรงแล้วโปรดให้พระอินทราชานครอินท์เจ้า พระราชโอรสปกครองไปครองเมืองนครหลวงแทนในฐานะเมืองประเทศราชขึ้นกับกรุงศรีอยุธยา แล้วให้นำ พระยาแก้ว พระยาไทยไท และรูปภาพพรอมทั้งพระประยูรญาติ (เทวรูปเหล่าขุนนาง สมบัติศิลปะของขอม) ทั้งปวงพร้อมกับทั้งกวาดต้อนผู้คนและสิ่งของสำคัญๆรูปหล่อพระโคสิงห์สัตว์ต่าง ๆ กลับมายังกรุงศรีอยุธยาด้วย ทำให้อิทธิพลของเขมรในด้านการปกครอง ประเพณี ตลอดจนงานศิลปะมาปรากฏชัดในอยุธยา

ในปี [[พ.ศ. 1985]] [[พระเจ้าติโลกราช]]แห่งเชียงใหม่ ได้รบกับท้าวช้อยผู้เป็นพระอนุชา ท้าวช้อยแพ้หนีไปอยู่[[อำเภอเทิง|เมืองเทิง]](อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย) เจ้าเมืองเทิงได้มาขอสวามิภักดิ์กับ[[กรุงศรีอยุธยา]]และขอให้ส่งกองทัพไปช่วยรบ สมเด็จพระบรมราชาธิราชจึงทรงยกกองทัพไปตีเมือง[[เชียงใหม่]]ของ[[อาณาจักรล้านนา]]แต่ก็ตีไม่สำเร็จประกอบกับทรงพระประชวรจึงทรงยกกองทัพกลับกรุงศรีอยุธยา

[[พระเจ้าติโลกราช]] พระมหากษัตริย์แห่ง[[อาณาจักรล้านนา]] เป็นผู้นำที่เข้มแข็งในการสงคราม ได้พยายามที่จะขยายอาณาเขตของเมืองเชียงใหม่ลงมาทางใต้ สมเด็จพระบรมราชาธิราชทรงเห็นว่าหากปล่อยให้เชื้อสาย[[ราชวงศ์พระร่วง]] ปกครองสุโขทัยในฐานะเมืองประเทศราชอยู่เช่นนั้นแล้ว จะทำให้ผู้คนในหัวเมืองพากันไปเข้ากับล้านนา หรือไม่ก็ถูกล้านนาลงมารุกราน ด้วยสุโขทัยนั้นอ่อนแอลงไม่เข้มแข็งพอ ที่จะดูแลหัวเมืองต่าง ๆ นั้นได้

เพื่อให้หัวเมืองฝ่ายเหนือหรืออาณาจักรสุโขทัยในการดูแลของเมืองพิษณุโลก อยู่ในอำนาจของ[[กรุงศรีอยุธยา]]โดยสมบูรณ์ ดังนั้นใน [[พ.ศ. 1981]] เมื่อ[[พระมหาธรรมราชาที่ 4]] กษัตริย์แห่งสุโขทัยซึ่งครอง[[พิษณุโลก|เมืองพิษณุโลก]]อยู่ได้สวรรคตลง สมเด็จพระบรมราชาธิราช จึงทรงให้รวบรวมหัวเมืองเหนือที่เคยแยกการปกครองเป็นสองเขตนั้น รวมเป็นเขตเดียวกัน แล้วแต่งตั้งให้พระราชโอรส[[สมเด็จที่ประสูติแต่พระบรมไตรโลกนาถ|พระราเมศวร]]ราชเทวี (ซึ่งมีพระมารดาเป็นพระราชธิดาของใน[[พระมหาธรรมราชาที่ 32]]) เป็น[[สมเด็จพระมหาอุปราชบรมไตรโลกนาถ|สมเด็จพระราเมศวรเจ้า]] ให้ขึ้นไปครองเมืองพิษณุโลกเพื่อกำกับดูแลหัวเมืองฝ่ายเหนือทั้งหมด โดยให้เมืองพิษณุโลกเป็นเมืองมหาอุปราช จึงเป็นการทำให้[[ราชวงศ์พระร่วง]]หมดอำนาจในปกครองสุโขทัย [[อาณาจักรสุโขทัย]]จึงค่อยๆค่อย ๆ ถูกรวมกับกรุงศรีอยุธยา

* [[ลำดับรายพระนามพระมหากษัตริย์ไทย]]

|ช่วงเวลา = [[พ.ศ. 1967]] - [[พ.ศ. 1991]]

|วาระก่อนหน้า = ([[พ.ศ. 1952]] - [[พ.ศ. 1967]])

|วาระถัดไป = ([[พ.ศ. 1991]] - [[พ.ศ. 2031]])

[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา{{เรียงลำดับ|บรมราชาธิราชที่ 2]]}}

[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์ในราชวงศ์สุพรรณภูมิ]]