ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาชิกางะ ทากาอูจิ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 35:
เหตุผลที่ทะกะอุจิแปรพักตร์ไปเข้ากับฝ่ายพระจักรพรรดินั้นไม่ปรากฏชัด ในวรรณกรรมเรื่องไทเฮกิกล่าวว่า ทะกะอุจิมีความน้อยเนื้อต่ำใจที่ตระกูลอะชิกะงะ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากตระกูลมินะโมะโตะ กลับต้องตกอยู่ใต้อำนาจของตระกูลโฮโจ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากตระกูลไทระ<ref>John W. Hall, et al. '''The Cambridge History of Japan, Volume 3 Medieval Japan'''. Cambridge University Press, 2008.</ref>
จักรพรรดิโกะ-ไดโงทรงจัดตั้งการปกครองขึ้นที่เมืองเกียวโต เป็นการปกครองโดยองค์จักรพรรดิโดยตรง เรียกว่า การฟื้นฟูเค็มมุ (Kemmu Restoration) ทำให้เหล่าซะมุไรไม่พอใจที่อำนาจการปกครองญี่ปุ่นจะไปตกอยู่แก่ขุนนางและราชสำนักอีกครั้ง ทะกะอุจิปรารถนาที่จะดำรงตำแหน่งเป็น''เซอิไทโชงุง'' ({{nihongo2|征夷大将軍|Seii Taishōgun}}) แต่พระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะกลับแต่งตั้งพระโอรสของพระองค์เอง คือเจ้าชายโมะรินะกะ เป็น''เซอิไทโชงุง'' ใน[[ค.ศ. 1334]] อะชิกะงะ ทะดะโยะชิ ผู้เป็นน้องชายของทะกะอุจิ ได้เดินทางไปทางตะวันออกไปยังเมืองคะมะกุระและจัดตั้งการปกครองขึ้นที่นั่น เพื่อแสดงให้เห็นว่าชนชั้นซะมุไรยังคงต้องการรัฐบาลโชกุน ฝ่ายทะกะอุจิจึงสร้างข้อกล่าวหาว่าเจ้าชายโชกุนโมะรินะงะทรงก่อการกบฏต่อพระบิดา จึงทำการจับองค์ชายโมะรินะงะไปกุมขังไว้ที่เมืองคะมะกุระ ในค.ศ. 1335 โฮโจ โทะกิยุกิ ({{nihongo2|北条時行|Hōjō Tokiyuki}}) บุตรชายของโฮโจ ทะกะโตะกิ ก่อกบฏขึ้นที่เมืองคะมะกุระเพื่อคืนอำนาจให้แก่ตระกูลโฮโจ สามารถขับไล่ทะดะโยะชิออกจากคะมะกุระ ทะดะโยะชิทำการปลงพระชนม์เจ้าชายโมะรินะงะก่อนที่จะหลบหนีออกจากเมืองคะมะกุระ
เมื่อปราบกบฎของตระกูลโฮโจได้แล้ว ทะกะอุจิกลับปักหลักอยู่ที่เมืองคะมะกุระไม่กลับนครเกียวโต และสั่งสมกองกำลังของตน จักรพรรดิโกะ-ไดโงจึงทรงประกาศให้ทะกะอุจิเป็นกบฎ และส่งนิตตะ โยะชิซะดะ ยกทัพจากเกียวโตไปต่อกรทะกะอุจิที่เมืองคะมะกุระแต่พังจากได้รับชัยชนบกับความพ่ายแพ้ หละทะกะอุจิจึงยกทัพกลับไปทางตะวันตกเพื่อเ ข้ายึดเมืองเกียวโตแต่พ่ายแพ้ต่อคุซุโนะกิ มะซะชิเงะ และคิตะบะตะเกะ อะกิอิเอะ ({{nihongo2|北畠顕家|Kitabatake Akiie}}) ขุนพลซะมุไรผู้ภักทำให้ทะกะอุจิไม่สามารถเข้ายึดเมืองเกียวโตได้ ดีต่อฝ่าจึงยราชสำนัก ทะกะอุจิหลบหนีไปยังเกาะ[[คีวชู]] แต่ไม่นานก็สามารถรวบรวมกำลังพลจากคีวชู ยกทัพเข้าบุกยึดเมืองเกียวโตในยุทธการมินะโตะงะวะ ({{nihongo2|湊川の戦い|Minatogawa-no-tatakai}}) ในค.ศ. 1336 คุซุโนะกิ มะซะชิเงะ กระทำการ[[เซ็ปปุกุ]]เสียชีวิต ทัพของทะกะอุจิเข้ายึดเมืองเกียวโต ตั้ง[[จักรพรรดิโคเมียว]]ขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ของพระราชวงศ์ฝ่ายเหนือ จักรพรรดิโกะ-ไดโงพร้อมทั้งขุนพลซะมุไรเช่น นิตตะ โยะชิซะดะ และคิตะบะตะเกะ อะกิอิเอะ หลบหนีไปทางใต้และตั้งราชสำนักขึ้นใหม่ที่เมืองโยะชิโนะ ({{nihongo2|吉野|Yoshino}}) เป็นพระราชวงศ์ฝ่ายใต้ สิ้นสุดการปกครองของจักรพรรดิในสมัยการฟื้นฟูเค็มมุ และเป็นจุดเริ่มต้นของสมัยราชวงศ์เหนือใต้ ({{nihongo2|南北朝|Nanboku-chō}}) อะชิกะงะ ทะกะอุจิ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็น''เซอิไทโชกุน''เมื่อค.ศ. 1338 เป็นจุดเริ่มต้นของ[[รัฐบาลโชกุนมุโระมะชิ]]
=== สงครามปีคันโน ===
โชกุนอะชิกะงะ ทะกะอุจิ ปกครองญี่ปุ่นร่วมกับอะชิกะงะ ทะดะโยะชิ ผู้เป็นน้องชาย อยู่เป็นเวลาประมาณยี่สิบปี โดยโชกุนทะกะอุจิดูแลเรื่องการทหารในขณะที่ทะดะโยะชิดูแลเรื่องการปกครอง จนกระทั่งในค.ศ. 1350 เกิดความขัดแย้งระหว่างทะดะโยะชิกับสองพี่น้องตระกูลโค ซึ่งเป็นขุนพลคนสนิทซึ่งโชกุนทะกะอุจิให้ความไว้วางใจ ได้แก่ [[โค โนะ โมะโระนะโอะ]] ({{nihongo2|高師直|Kō no Moronao}}) และ โค โนะ โมะโระยะซุ ({{nihongo2|高師泰|Kō no Moroyasu}}) โชกุนทะกะอุจิได้แต่งตั้งให้โมะโระนะโอะเป็น''ชิซึจิ'' ({{nihongo2|執事|Shitsuji}}) หรือผู้แทนโชกุน สร้างความไม่พอใจแก่ทะดะโยะชิ ซึ่งได้วางแผนลอบสังหารโมะโระนะโอะแต่ไม่สำเร็จ โชกุนทะกะอุจิทราบเรื่องจึงโกรธน้องชายของตนเองมาก ขับไล่ทะดะโยะชิออกจาก''บะกุฟุ'' โดยให้บุตรชายของตนคือ [[อะชิกะงะ โยะชิอะกิระ]] ({{nihongo2|足利義詮|Ashikaga Yoshiakira}}) เข้ามาดูและเรื่องการปกครองแทน ทะดะโยะชิออกบวชเป็นพระภิกษุได้หนึ่งปีจนในค.ศ. 1351 จึงเข้าสวามิภักดิ์กับพระราชวงศ์ฝ่ายใต้ที่เมืองโยะชิโนะ ซึ่งในขณะนั้นมี[[จักรพรรดิโกะ-มุระกะมิ]]ทรงปกครองอยู่ เรียกว่า "สงครามปีคันโน" ({{nihongo2|観応の擾乱|Kannō no shōran}}) ทะดะโยะชิยกทัพของฝ่ายใต้เข้าบุกยึดเมืองเกียวโต สังหารสองพี่น้องตระกูลโคในที่รบ ทะกะอุจิและทะดะโยะชิสองพี่น้องจึงเจรจาสงบศึกกัน โดยทะดะโยะชิแปรพักตร์กลับมาเข้ากับฝ่ายรัฐบาลโชกุน โดยที่ทะดะโยะชิเดินทางไปจัดตั้งการปกครองของตนเองขึ้นที่เมืองคะมะกุระในค.ศ. 1351 ทะดะโยะชิเสียชีวิตอย่างกระทันหัน โดยถูกทะกะอุจิพี่ชายวางยาพิษสังหารในปีค.ศ. 1352
ทะกะอุจิ ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ [[6 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 1358]] หลังจากดำรงตำแหน่งนานถึง 20 ปีโดย [[อะชิกะงะ โยะชิอะกิระ]] บุตรชายได้ดำรงตำแหน่งโชกุนสืบต่อ
| |||