ผลต่างระหว่างรุ่นของ "งานเลี้ยงน้ำชาที่บอสตัน"

ใน ค.ศ. 1774 รัฐสภาบริเตนตอบสนองด้วยการตรากฎหมายที่เรียก "[[พระราชบัญญัติเหลือทน]]" (Intolerable Acts) หรือ "พระราชบัญญัติบีบคั้น" (Coercive Acts) ซึ่งให้การปกครองตนเองใน[[รัฐแมสซาชูเซตส์|แมสซาชูเซตส์]]สิ้นสุดลง และ[[พระราชบัญญัติท่าบอสตัน|เลิกการค้าในบอสตัน]] นอกเหนือไปจากบทบัญญัติอื่น ๆ พลเมืองทั่วทั้ง[[สิบสามอาณานิคม]]ตอบโต้พระราชบัญญัติดังกล่าวโดยประท้วงหนักขึ้น และเรียก[[การประชุมใหญ่ประจำทวีปครั้งที่หนึ่ง|ประชุมใหญ่ประจำทวีปครั้งที่หนึ่ง]] (First Continental Congress) ซึ่งมีมติให้ถวาย[[ฎีกาต่อกษัตริย์|ฎีกา]]ต่อพระมหากษัตริย์บริเตนให้ทรงยกเลิกพระราชบัญญัติและไกล่เกลี่ยการต่อต้านพระราชบัญญัติเหล่านั้น ทว่า วิกฤติการณ์ยากจะยุติ นำไปสู่[[สงครามปฏิวัติอเมริกา]]ใน ค.ศ. 1775

 

{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Boston Tea Party}}