ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาญาสี่"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
คำผิด สามาร เป็น สามารถ
Pongpon98988 (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 4:
อาญา มาจากคำว่า อาชญา คำว่า ญา ลาวนิยมออกเสียง ญ ขึ้นนาสิกตามแบบแผนบาลีและตามแบบการออกเสียง ย ดั้งเดิมของลาว คำว่า อาญา หมายถึง เจ้านาย เจ้าชีวิต เจ้าผู้เป็นใหญ่เหนือกฎหมายเหนือชีวิต สามารถสั่งเป็นสั่งตายไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ มีอำนาจสิทธิ์ขาดสูงสุดในการปกครองแผ่นดิน เช่นเดียวกับการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชของสยาม อาญาสี่จึงหมายถึง เจ้าผู้เป็นใหญ่ทั้ง ๔ ตำแหน่งหลักของระบบการปกครองล้านช้าง แต่ละตำแหน่งสามารถถือเอาข้าเลกสักเป็นกองขึ้นของตนได้ สามารถเรียกเก็บส่วยจากไพร่เลกที่สังกัดกองขึ้นของตนได้ นอกจากนี้ คำว่า อาญา ยังนิยมใช้เป็นคำหน้านามของเจ้านายในคณะอาญาสี่และนำหน้านามทายาทบุตรหลานตลอดจนใช้นำหน้านามชายา ภริยา หม่อมห้าม และกรมการเมืองที่สืบเชื้อสายจากคณะอาญาสี่ด้วย ตัวอย่างเช่น อาญาเจ้า อาญาหลวง อาญาท้าว อาญานาง อาญาพ่อ อาญาแม่ อาญาน้อย เป็นต้น อย่างไรก็ตามชาวบ้านทั่วไปนิยมออกนามคำว่าอาญาโดยตัดเสียง อา ออกให้เหลือเพียงคำว่า ญา คำเดียว เช่น ญาเจ้า ญาหลวง ญาท้าว ญานาง ญาพ่อ ญาแม่ ญาน้อย เป็นต้น สำหรับราชวงศ์จำปาศักดิ์นั้นใช้คำว่าอาชญาหรืออาญาเป็นบรรดาศักดิ์ของราชนิกูลที่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษที่เป็นเจ้า ส่วนราชวงศ์หลวงพระบางนั้นไม่นิยมใช้คำว่าอาชญานำหน้านามเจ้านายในราชวงศ์ แต่นิยมใช้คำว่า สาทุบาทเจ้า หรือ สาทุเจ้า แทน เช่น ทุเจ้า (ตุ๊เจ้า) ทุพ่อ (ตุ๊พ่อ) ทุแม่ (ตุ๊แม่) เป็นต้น
 
ภายหลังเมื่อดินแดนของอาณาจักรล้านช้างบางส่วนตกเป็นประเทศราชของสยามในปี [[พุทธศักราช ๒๓๒๒]] แล้ว ทางรัฐบาลส่วนกลางของสยามก็ยังคงปล่อยให้ดินแดนลาวทั้งหมดและดินแดนภาคอีสานเกือบทั้งหมดใช้การปกครองด้วยระบบอาญาสี่ต่อไป ยกเว้นหัวเมืองบางส่วนในเขตเมือง[[นครราชสีมา]] และดินแดนที่เรียกว่าเขมรป่าดง อันได้แก่ พื้นที่บางส่วนในจังหวัด[[บุรีรัมย์]] [[สุรินทร์]] และ[[ศรีสะเกษ(ขุขันธ์)]] และเมืองขึ้นเมืองน้อยบางเมืองของที่ขึ้นกับเมืองเหล่านี้เท่านั้น ที่ใช้การปกครองระบบ[[จตุสดมภ์]] เช่นเดียวกับสยาม ระบบเหล่านี้ได้ใช้มาจนถึงช่วงกลางของรัชกาลที่ ๕ จึงมีการเปลี่ยนแปลงระบบการบริหารราชการแผ่นดินเป็นระบบการรวมอำนาจเข้าสู่ศูนย์กลาง ในกรณีหัวเมืองลาวฝั่งขวาได้ยกเลิกระบบอาญาสี่หลังปฏิรูปการปกครองพุทธศักราช ๒๔๔๔ ส่วนกรณีหัวเมืองลาวฝั่งซ้ายนั้นได้ถูกใช้เรื่อยมา จนถึงยุคสถาปนาราชอาณาจักรลาวในสมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ จากนั้นมีการแต่งตั้งพระราชอิสริยยศมกุฏราชกุมารขึ้นเพื่อสืบทอดรัชทายาทจากฝ่ายวังหลวง ตำแหน่งอุปฮาตจึงลดความสำคัญลง และระบบอาญาสี่ได้ถูกยกเลิกไปโดยปริยายหลังการประกาศสละราชบัลลังก์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนาเมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๑๘ ระบบอาญาสี่ แบ่งชั้นการปกครองออกเป็น ๔ ระดับ คือ
*'''เจ้าเมือง หรือ อาชญาหลวง'''
*'''อุปฮาต หรือ อุปฺปหาส''' (เจ้าพระยาอุปราชาหอหน้า)
*'''ราชวงศ์ หรือ ราสชวง''' (เจ้าพระยาราชวงสา)
*'''ราชบุตร หรือ ราสบุด''' (เจ้าย่ำกระหม่อมสมเด็จพระเปนเจ้าราชบุตอุตตมโอรสส พระราชวังบวรสถานมงคลหอคำฝ่ายหลัง)
 
== วิธีการเขียนคำในสมัยโบราณ ==