ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นางสำมนักขา"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
นางสำมนักขา
นางสำมนักขา
บรรทัด 54:
'''นางสำมนักขา'''เป็นธิดาองค์เดียวของท้าว[[ลัสเตียน]]และนาง[[รัชฎา]] มีสวามีคือ [[ชิวหา]] เป็นน้องสาวของ[[ทศกัณฐ์]] [[กุมภกรรณ]] [[พิเภก]] [[ขร]] [[ทูษณ์]]และ [[ตรีเศียร]]นางสำมะนักขามีสามีชื่อ ชิวหา ซึ่งชิวหาผู้นี้ทำหน้าดูแล[[กรุงลงกา]]เมื่อทศกัณฐ์ได้ไปเที่ยวป่ากับ[[นางมณโฑ]]ตลอดเวลา 7 วัน 7 คืนทำให้เกิดง่วงนอน จึงได้แลบลิ้นยาวออกมาปกคลุมกรุงลงกาและนอนหลับพักผ่อน เมื่อทศกัณฐ์กลับมาพบว่ากรุงลงกาถูกปกคลุมก็คิดว่าเป็นเวทมนตร์ของศัตรู จึงขว้างจักรไปตัดลิ้นชิวหาจนขาดทำให้ชิวหาถึงแก่ความตายยังความเศร้าโศกเสียใจให้แก่นางสำมะนักขายิ่งนัก
 
หลังจากชิวหาสิ้นไป วันหนึ่งนางสำมะนักขาไปเที่ยวป่าและได้พบ[[พระราม]]จึงเกิดหลงรักขึ้นและได้เข้าไปเกี้ยวพาราสี แต่พระรามไม่สนใจ นางสำมะนักขาจึงตามพระรามไปที่อาศรมเห็น[[นางสีดา]] จึงคิดว่า ถ้าหากตนกำจัดนางสีดาได้ พระรามคงจะหันมาสนใจตน ดังนั้น นางสำมะนักขาจึงเข้าไปทำร้ายนางสีดาแต่ถูกพระรามจับได้ จึงถูก พระลักษมณ์ ลงโทษด้วยการตัดหูและจมูก และปล่อยนางคืนไป เป็นเหตุให้เกิดสงครามระหว่าง[[พระราม]]กับ[[ทศกัณฐ์]]
 
นางสำมนักขา มีบุตรเป็นรากษส 3 ใน 10 แห่งกรุงลงกา คือ [[กุมภกาศ ]] [[อดูล]] ปีศาจยักษิณี และ[[วรณีสูร]]