ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระนิจิเร็ง"

'''พระนิชิเร็ง''' ({{lang-ja|(日蓮)}}) หรือ '''พระนิชิเร็งไดโชนิน''' (สำหรับใช้ในนิกาย[[นิชิเร็นโชชูเร็งโชชู]]) เป็นพระ[[ภิกษุ]][[ชาวญี่ปุ่น]] ซึ่งนิกาย[[นิชิเร็งโชชู]]เชื่อว่าท่านเป็น[[พระพุทธเจ้า]]แท้จริง ท่านคือผู้สถาปนาและริเริ่มเผยแผ่คำสอน "[[นะมุเมียวโฮเร็งเงะเคียว|นัมเมียวโฮเร็งเงเคียว]]" บนพื้นฐานของ[[สัทธรรมปุณฑริกสูตรปุณฑรีกสูตร]] อันเป็นต้นกำเนิดของศาสนาพุทธนิกาย[[นิชิเร็ง]] ซึ่งปัจจุบันได้แตกกิ่งก้านออกไปเป็นนิกายย่อย ๆ ประมาณ 32 นิกายในญี่ปุ่น และมีหลายลัทธิยืมคำสอนของท่านไปใช้ด้วย นิกายหลัก ๆ ที่เป็นที่รู้จักกันดีคือ [[นิชิเร็งโชชู]] และ [[นิชิเร็งชู]] แต่นิกายแรกจะเป็นที่รู้จักมากกว่าเพราะมีสานุศิษย์กระจายอยู่ทั่วโลกแม้แต่ในเมืองไทย

ตลอดชีวิตของพระนิชิเร็งฯเร็ง ท่านทุ่มเทเผยแผ่คำสอน โดยท่านเรียกร้องให้ชาวญี่ปุ่นละทิ้งคำสอนของนิกายและความเชื่อต่าง ๆ หันมายึดมั่นใน''สัทธรรมปุณฑริกสูตรปุณฑรีกสูตร''แต่เพียง[[พระสูตร]]เดียว เพราะท่านกล่าวว่าเป็นพระสูตรที่สูงส่งที่สุดและเป็นเจตนาที่แท้จริงของ[[พระศากยมุนีพุทธเจ้า]] เมื่อทำเช่นนั้นแล้วจึงจะช่วยให้ประเทศญี่ปุ่นสงบสุข มั่นคง รอดพ้นจากปัญหานานาประการทั้งจากภัยธรรมชาติ ฤดูกาลแปรปรวน โรคระบาด เศรษฐกิจตกต่ำรุนแรง กบฏภายใน และภัยจาก[[จักรวรรดิมองโกล]] ซึ่งญี่ปุ่นกำลังเผชิญอยู่ในขณะนั้น

แต่หนทางในการเผยแผ่คำสอนของพระนิชิเร็งไม่เรียบง่าย บางครั้งถึงขั้นต้องแลกกับชีวิต ด้วยเหตุนี้วงการพุทธศาสนามหายานจึงสดุดีท่านว่า ''ผู้อุทิศชีวิตต่อสัทธรรมปุณฑริกสูตรปุณฑรีกสูตร''

พระนิชิเร็งเกิดในวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1222 (พ.ศ. 1765) หรือปีที 1 แห่งสมัยโจโอ ในยามรุ่งอรุณ เป็นบุตรชาวประมง หมู่บ้านโตโจ ตำบลนางาสะ เมืองอาวะ (ปัจจุบันคือ[[จังหวัดชิบะ]]) ประเทศญี่ปุ่น นามในวัยเด็กคือ'''เซ็นนิชิ มาโร''' นามพ่อคือโยมบิดาชื่อมิคุนิ โนะ ไทฝุ ชิเงะทาดะ นามแม่คือโยมมารดาชื่ออุเมะงิขุ

พระนิชิเร็งออกจากบ้านเพื่อศึกษาเล่าเรียน ณ วัดเซอิโซจิเมื่ออายุได้ 12 ปี หลังรับการศึกษาขั้นพื้นฐานแล้วจึงบรรพชาเป็นภิกษุเมื่ออายุ 16 ปี และเปลี่ยนชื่อเป็น'''เซโชโบะ เร็นโช''' โดยมีพระอาจารย์นามโดเซ็นโบะคอยดูแลสั่งสอน และเพื่อหวังให้การศึกษาคำสอนศาสนาพุทธลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นท่านจึงเริ่มไปเยือนวัดและนิกายต่างๆต่าง ๆ ในเมืองคามาคูระ เกียวโต นาราและภูเขาฮิเออิ

พระนิชิเร็งสถาปนาคำสอนเมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 1253 (พ.ศ. 1796) หรือปีที่ 5 แห่งสมัยเค็นโช พร้อมทั้งเปลี่ยนชื่อเป็น '''นิชิเรนเร็ง''' ขณะอายุได้ 32 ปี ซึ่ง''นิชิ''แปลว่าดวงอาทิตย์ ''เร็นเร็ง''แปลว่าดอกบัว (แห่งสัทธรรมปุณฑริกสูตร)

ในชีวิตพระนิชิเรนฯเร็งมีเหตุการณ์สำคัญๆหลายครั้ง ซึ่งนิกายนิชิเรนเรียกว่า'''การบีฑาธรรม''' ตัวอย่างเช่น

== แต่งตั้งพระสงฆ์ภิกษุอาวุโส 6 รูป ==

ก่อนที่พระนิชิเรน จะดับขันธ์ท่านได้ทำการแต่งตั้งพระสงฆ์ภิกษุอาวุโส 6 รูปขึ้นเป็นผู้ทำหน้าที่เป็นแกนนำในการเผยแผ่คำสอนของท่านต่อไปในอนาคต ประกอบด้วย

* [[พระนิกโคกโก]] - ก่อตั้ง[[นิชิเรนโชชู]] และ [[วัดไทเซขิจิ]]

* [[พระนิตโช]] - ภายหลังเป็นลูกศิษย์พระนิกโคกโก

* [[พระนิโคโก]] - ก่อตั้ง[[นิชิเรนชู]] และเป็นเจ้าอาวาส[[วัดคุอนจิ]]

* [[พระนิชิจิ]] - ภายหลังเดินทางไป[[ประเทศจีน]]

พระนิชิเร็นไดโชนินดับขันธ์เร็งมรณภาพ ณ คฤหาสน์ของอิเคงามิ มูเนนากะ เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม ค.ศ. 1282 (พ.ศ. 1825) ณ เวลา 8.00 นาฬิกาน. รวมสิริอายุได้ 60 ปี โดยก่อนการดับขันธ์พระนิชิเรนฯมรณภาพท่านได้เทศนาริชโชอันโกกุรอนให้แก่สานุศิษย์ที่มารวมตัวกันเป็นครั้งสุดท้าย มีตำนานที่เล่าต่อกันมาว่ายามที่ท่านดับขันธ์มรณภาพนั้นเกิดแผ่นดินไหวชนิดไม่รุนแรง และดอกซากุระในสวนคฤหาสน์อิเคงามิผลิบานนอกฤดูกาล

[[หมวดหมู่:ภิกษุชาว{{เทพในคติพุทธศาสนาแบบญี่ปุ่น]]}}