ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน กษัตริย์คืนบัลลังก์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Tinuviel (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 7:
 
ลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์ ตอน กษัตริย์คืนบัลลังก์ ตีพิมพ์ครั้งแรกในประเทศอังกฤษเมื่อปี ค.ศ. 1955 หลังจากที่ภาคแรกและภาคสองออกสู่บรรณพิภพด้วยความสำเร็จอย่างล้นหลาม ส่วนนิยายฉบับแปลภาษาไทย แปลโดย คุณ[[วัลลี ชื่นยง]] ตีพิมพ์โดย[[สำนักพิมพ์แพรวเยาวชน]] เป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2545
 
 
==เนื้อหาโดยย่อ==
 
 
{{spoiler}}
 
 
ใน ลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์ ตอน กษัตริย์คืนบัลลังก์ ประกอบด้วยเล่ม 5 และ 6 ของนิยายชุดนี้ เล่ม 5 มี 10 บท ส่วนเล่ม 6 มี 9 บท ตอนท้ายมีภาคผนวกซึ่งบรรจุเกร็ดตำนานต่างๆ มากมาย รวมทั้งรายละเอียดของอักขระ[[เทงกวาร์]] และวิธีการเขียนเทงกวาร์ในโหมดต่างๆ
 
 
===เล่ม 5===
 
[[แกนดัล์ฟ]]กับ[[ปิ๊ปปิ้น]]เดินทางมาถึงนคร[[มินัสทิริธ]] เพื่อเจรจาให้[[เดเนธอร์]]ร่วมมือในการศึกต่อต้าน[[เซารอน]] ปิ๊ปปิ้นได้เข้าเป็นมหาดเล็กแห่ง[[กอนดอร์]] เพื่อรับใช้เดเนธอร์เป็นการตอบแทนที่[[โบโรเมียร์]]ปกป้องตนจนต้องเสียชีวิต
 
ด้าน[[โรฮัน]] กองกำลังชาว[[ดูเนไดน์]]เดินทางมาสมทบกับ[[อารากอร์น]]ที่[[เฮล์มสดีพ]] [[เมอร์รี่]]ปฏิญาณตัวเป็นทหารของโรฮัน อารากอร์นมองเข้าไปใน[[พาลันเทียร์]]แห่ง[[ออร์ธังก์]] เป็นการเผยตัวต่อเซารอน แล้วอารากอร์นตัดสินใจนำกองกำลังของตนแยกจากทัพใหญ่ของโรฮัน เดินทางผ่านเส้นทางมรณะทะลุภูเขาลงไปยังศิลาแห่งเอเร็ค
 
ทัพโรฮันได้รับ 'ลูกศรแดง' จากกอนดอร์ อันเป็นสัญลักษณ์เก่าแก่แสดงการขอความช่วยเหลือ โรฮันจึงยกทัพเร่งรุดไปยังนครมินัสทิริธ
 
แกนดัล์ฟกับปิ๊ปปิ้นได้พบกับ[[ฟาราเมียร์]] และได้ทราบถึงการเดินทางผ่าน[[อิธิลิเอน]]ของ[[โฟรโด แบ๊กกิ้นส์|โฟรโด]] ฟาราเมียร์ออกรบที่ออสกิเลียธได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้เดเนธอร์เศร้าโศกจนเสียสติและพยายามจะเผาตัวเองพร้อมกับลูกชาย มินัสทิริธจึงไร้ผู้นำศึก กองทัพออร์คปิดล้อมนครไว้จนกระทั่งทัพของโรฮันมาถึง เกิดเป็นศึกใหญ่ที่ทุ่งกว้างหน้านครเรียกว่า [[สมรภูมิทุ่งเพเลนนอร์]] [[เธโอเดน]]ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนถึงแก่ชีวิต แต่[[เอโอวีน]] ซึ่งปลอมตัวลอบติดตามมาในกองทัพ สามารถสังหาร วิชคิง หัวหน้าของ[[นาซกูล]]ลงได้ ด้วยความช่วยเหลือของเมอร์รี่ โดยที่ตัวนางเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ด้านอารากอร์นที่ตัดผ่านภูเขาลงไปทางใต้ ยึดกองเรือที่จะโจมตีมินัสทิริธไว้ได้ แล้วยกทัพมากระหนาบทัพออร์คที่ทุ่งเพเลนนอร์อีกด้านหนึ่ง
 
ปิ๊ปปิ้นกับแกนดัล์ฟไปช่วยเหลือฟาราเมียร์ไว้ได้ทัน แต่ช่วยเดเนธอร์ไว้ไม่ได้ เมื่อนั้นพวกเขาจึงพบสาเหตุการเสียสติของเดเนธอร์ เนื่องจากเขามองเข้าไปในพาลันเทียร์แห่งมินัสทิริธ และได้พยายามต่อสู้กับเซารอน แต่เสียรู้เล่ห์กลของจอมมารจนกระทั่งหมดสิ้นความหวัง
 
ผู้บาดเจ็บทั้งหลายถูกพาในรักษาในหออภิบาล อารากอร์นใช้[[ว่านราชัน]] หรือ [[อะธีลาส]] รักษาฟาราเมียร์ เอโอวีน เมอร์รี่ และผู้บาดเจ็บทั้งหลาย ด้วยว่า 'หัตถ์แห่งราชันคือหัตถ์แห่งการเยียวยา' ดังนั้นประชาชนจึงพากันร่ำลือว่า กษัตริย์ของตนกลับมาแล้ว
 
แกนดัล์ฟ อารากอร์น [[เลโกลัส]] [[กิมลี]] และปิ๊ปปิ้น นำทัพไปยังประตูดำแห่ง[[มอร์ดอร์]] โอษฐ์แห่งเซารอนออกมาเจรจา โดยให้พวกเขาดูสิ่งของที่ยึดมาจากโฟรโด แล้วเรียกร้องให้ยกดินแดนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำทั้งหมดให้กับเซารอน แกนดัล์ฟขอพบตัวประกัน แต่โอษฐ์แห่งเซารอนลังเล แกนดัล์ฟจึงไม่ตกลง จึงเกิดเป็นการรบที่หน้าประตูดำ เมอร์รี่และเบเรกอนด์ถูก[[โทรลล์]]โจมตี ทันใดนั้นเมอร์รี่ก็ได้ยินเสียงเจ้าแห่งวิหค เหล่า[[นกอินทรี (มิดเดิลเอิร์ธ)|นกอินทรี]]บินมาช่วยแล้ว
 
===เล่ม 6===
 
[[แซมไวส์ แกมจี|แซม]]เข้าไปตามหา[[โฟรโด แบ๊กกิ้นส์|โฟรโด]]ในหอคอยของพวกออร์ค พบพวกออร์คทะเลาะวิวาทกันเพื่อแย่งชิงข้าวของของโฟรโด โดยเฉพาะเสื้อเกราะ[[มิธริล]] แซมพบโฟรโดถูกขังอยู่ที่ยอดบนสุดของหอคอย จึงคืน[[แหวนแห่งอำนาจ|แหวน]]ให้ แล้วพากันหนีออกมา
 
ทั้งสองเดินทางต่อจนไปถึง[[เมาท์ดูม]] [[กอลลัม]]จึงปรากฏตัวออกมาอีกครั้งและพยายามโจมตีพวกเขา โฟรโดต้องยอมจำนนต่ออำนาจแหวนในที่สุด เมื่อเขาหยิบแหวนขึ้นมาสวมขณะอยู่ในเมาท์ดูม ทำให้เซารอนล่วงรู้การมาถึงของพวกเขา กอลลัมกระโดดเข้ากัดนิ้วของโฟรโดและแย่งแหวนมาได้ แต่ตัวเองกลับลื่นไถลตกลงไปในเปลวอัคคีของภูมรณะพร้อมกับแหวน ทำให้แหวนถูกทำลายไป โฟรโดและแซมได้เห็นการล่มสลายของหอคอยทมิฬด้วยตาของตน
 
ด้านการรบที่ทุ่งคอร์มัลเลน เหล่านกอินทรีและกองทัพมนุษย์แห่งตะวันตกมองเห็นการพินาศของอาณาจักรมอร์ดอร์ แกนดัล์ฟประกาศถึงความสำเร็จของผู้ถือแหวน แล้วขอให้นกอินทรีบินไปยังเมาท์ดูมเพื่อช่วยเหลือผู้ถือแหวนออกมา โฟรโดและแซมได้รับเกียรติอย่างสูง เขาได้พบกับเพื่อนพ้องคณะพันธมิตรแห่งแหวน
 
ฝ่ายในนครมินัสทิริธ ฟาราเมียร์ได้พบกับเอโอวีนในหออภิบาล โดยมีเมอร์รี่คอยเล่าเรื่องราวต่างๆ ของเอโอวีนให้ฟาราเมียร์ฟัง ทั้งสองค่อยๆ ตกหลุมรักกันและกัน
 
แกนดัล์ฟแต่งตั้งให้อารากอร์นขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งกอนดอร์ แล้วอารากอร์นจึงตั้งให้ฟาราเมียร์เป็นเจ้าชายแห่งอิธิลิเอน พร้อมทั้งสืบตำแหน่งสจ๊วตแห่งกอนดอร์ด้วย โดยมีเบเรกอนด์เป็นนายทหารเอก จากนั้นแกนดัล์ฟจึงพาอารากอร์นขึ้นไปบนยอดเขามินโดลลูอิน เพื่อค้นหาหน่ออ่อนของ[[พฤกษาขาว]] แล้วนำกลับมาปลูกในนคร
 
เมื่อถึงวันกลางฤดูร้อน [[เอลรอนด์]] [[กาลาเดรียล]] นำ[[อาร์เวน]] และเอล์ฟจำนวนมากมาเยือนมินัสทิริธ หลังจากนั้นอารากอร์นจึงได้อภิเษกกับอาร์เวน
 
ชาวคณะทั้งหมดเดินทางขึ้นเหนือไปยังโรฮัน อารากอร์นยึดกุญแจ[[ไอเซนการ์ด]]กลับคืนสู่อาณาจักรกอนดอร์ พวกเขาพบกับ[[ซารูมาน]]และ[[กริม่า เวิร์มทัง|กริม่า]]ที่ยังไม่ยอมกลับใจ ซารูมานยังถึงกับขโมยห่อยาสูบไปจากเมอร์รี่แล้วหนีไป กาลาเดรียลนำเอล์ฟของตนเดินทางข้ามช่องเขาคาราธราสกลับไปยัง[[ลอธลอริเอน]] ส่วนที่เหลือเดินทางกลับไปยัง[[ริเวนเดลล์]] และได้พบกับ[[บิลโบ แบ๊กกิ้นส์|บิลโบ]]อีกครั้ง บัดนี้เขาแก่ลงไปมากอย่างเห็นได้ชัด
 
ฮอบบิททั้งสี่เดินทางกลับบ้านพร้อมกับแกนดัล์ฟ เมื่อมาถึง[[เมืองบรี]] ก็ได้ทราบข่าวจากเจ้าของโรงเตี๊ยม[[แพรนซิ่งโพนี่]]ว่าเกิดเหตุวุ่นวายไปทั่วแว่นแคว้น แกนดัล์ฟปลอบใจว่า อารากอร์นกษัตริย์องค์ใหม่ (ซึ่งเจ้าของโรงเตี๊ยมรู้จักในชื่อ 'สไตรเดอร์') จะจัดการนำความสงบมาสู่แผ่นดินโดยเร็ว ทั้งหมดเดินทางต่อมุ่งหน้าสู่ไชร์ แต่แกนดัล์ฟแยกกับพวกเขาที่[[เขาสุสาน]] เพื่อแวะเยี่ยม [[ทอม บอมบาดิล]] แล้วว่าต่อจากนั้นไปฮอบบิททั้งสี่สามารถจัดการกับเรื่องราวในแผ่นดินของตัวเองได้แน่
 
ฮอบบิททั้งสี่กลับมาถึงไชร์แล้วพบว่า ไชร์ตกอยู่ใต้การปกครองของ โลโธ แซกวิลล์-แบ๊กกิ้นส์ ญาติห่างๆ คนหนึ่งของโฟรโด ที่เป็นหุ่นเชิดของ 'ชาร์กี้' (นั่นคือซารูมาน) พวกเขาไปยังดินแดนของตระกูลตุ๊กซึ่งยังไม่ได้ถูกยึดครองไปทั้งหมด แล้วเมอร์รี่กับปิ๊ปปิ้นจึงเป็นผู้นำกองกำลังกอบกู้ไชร์ เกิด[[การรบที่บายวอเตอร์]] แล้วพวกที่ยอมอยู่ใต้อำนาจมืดก็ถูกขับไล่ออกไป พวกเขาพบซารูมานกับกริม่าที่[[ไชร์|แบ๊กเอนด์]] ซารูมานพยายามฆ่าโฟรโดแต่ไม่สำเร็จเพราะโฟรโดสวมเกราะมิธริล ภายหลังกริม่าจึงสังหารซารูมาน แล้วฆ่าตัวตายด้วยลูกธนูของพวกฮอบบิท เป็นอันสิ้นสุดยุคของสงครามแหวน ที่หน้าประตูแบ๊กเอนด์นั่นเอง
 
ทั้งหมดช่วยกันฟื้นฟูแคว้นไชร์ แซมพบว่าของขวัญที่เลดี้กาลาเดรียลเคยมอบให้ตนสามารถนำมาช่วยฟื้นฟูผืนดินได้เป็นอย่างดี จนกระทั่งสามารถปลูกต้น''มัลลอร์น'' ขึ้นที่ไชร์ได้ในที่สุด หลายปีผ่านไป โฟรโดรู้สึกอ่อนล้าและเจ็บปวดกับบาดแผลที่เคยได้รับจากพวก[[ภูตแหวน]] โฟรโดกับแซมไปหากาลาเดรียล เหล่าเอล์ฟ และบิลโบ ที่เดินทางผ่านมาทางไชร์ พวกเขาเดินทางต่อไปจนถึง[[เกรย์เฮเวนส์]]เพื่อพบกับแกนดัล์ฟ เมอร์รี่กับปิ๊ปปิ้นเดินทางตามมาสมทบที่นี่ หลังจากนั้น โฟรโด บิลโบ แกนดัล์ฟ และเหล่าเอล์ฟทั้งหมดก็ออกเดินทางไปยังแดนประจิม ส่วนแซมและเพื่อนก็เดินทางกลับไปยังบ้านของตน
 
 
{{LOTR}}
 
[[หมวดหมู่:นิยายที่แต่งโดยโทลคีน]]
[[หมวดหมู่:นิยายแฟนตาซี]]
[[หมวดหมู่:ลอร์ดออฟเดอะริงส์]]
[[หมวดหมู่:วรรณกรรมภาษาอังกฤษ]]
[[หมวดหมู่:วรรณกรรมแปล]]
 
[[da:Ringenes Herre - Kongen Vender Tilbage]]
[[en:The Return of the King]]
[[it:Il Ritorno del Re (libro)]]
[[la:Regressus Regis]]
[[ja:王の帰還]]
[[no:Atter en konge]]
[[pl:Powrót króla]]
[[sl:Gospodar prstanov: Kraljeva vrnitev]]
[[fi:Taru sormusten herrasta: Kuninkaan paluu]]
[[sv:Sagan om konungens återkomst]]