ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ซามาร์กันต์"

}}

 

 

ข่านติมูร์ เลงค์ เป็นผู้ทรงทำให้เมืองนี้เจริญขึ้น ติมุร์สถาปนาพระองค์เป็นกษัตริย์สืบสายวงศ์จากซากะไตข่าน ราวปี [[พ.ศ. 1910]] (ค.ศ. 1367) [[จักรวรรดิมองโกล]]เสื่อมลง ติมุร์มุ่งมั่นจะเป็นผู้นำความรุ่งโรจน์คืนสู่จักรวรรดิดังเดิม จึงนำทัพเข้ายัดดินแดนตั้งแต่ทะเลดำไปจรดลุ่มน้ำสินธุ บุกทำลายบ้านเมืองจนสิ้นซาก ฆ่าฟันผู้คนจนสิ้นเมือง แล้วนำกะโหลกมากองสร้างเป็น[[พีระมิด]] ติมุร์ไว้ชีวิตแต่พวกช่างฝีมือ ทั้ง จาก[[อาเซอร์ไบจาน]] [[อิสฟาฮาน]] ชิราซ [[เดลี]] และ[[ดามัสกัส]] ช่างเหล่านี้ได้ถูกส่งมาเนรมิตซามาร์คันด์ให้กลายเป็นนครที่สวยงามอีกครั้ง มีสิ่งก่อสร้างรูปโดม ประดับประดาไปด้วยลวดลายโมเสกที่สวยงาม และได้สร้าง[[สุเหร่า]]ที่ใหญ่ที่สุดในโลก[[อิสลาม]] สุเหร่าแห่งนี้ชื่อว่า บิบิ คะนุม เริ่มสร้างเมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม [[พ.ศ. 1942]] (ค.ศ. 1399) ใช้เวลาก่อสร้างนาน 5 ปี ใช้ช่างฝีมือ 200 คน แรงงาน 500 คน ช้างอีก 95 เชือก ปัจจุบันยังคงโดดเด่นตระหง่านเหนือเมือง และที่หน้าสุเหร่ายังมีแท่นซึ่งเดิมวาง[[คัมภีร์อัลกุรอาน]]ที่ใหญ่ถึง 2 เมตร