ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิลเลียม เชกสเปียร์"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล แทนที่ ‘จตุรัส’ ด้วย ‘จัตุรัส’ |
|||
บรรทัด 28:
| footnotes =
}}
'''วิลเลียม เชกสเปียร์''' ({{lang-en|William Shakespeare}}; รับศีล 26 เมษายน ค.ศ. 1564 - 23 เมษายน ค.ศ. 1616<ref>เป็นวันที่ตาม[[ปฏิทินจูเลียน]] ซึ่งใช้อยู่ในประเทศอังกฤษในช่วงที่เชกสเปียร์มีชีวิต หากนับตาม[[ปฏิทินเกรกอเรียน]]ซึ่งนำมาใช้ในกลุ่มประเทศคาทอลิกเมื่อปี ค.ศ. 1582 เชกสเปียร์เสียชีวิตเมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม</ref>) เป็น[[กวี]]และ[[นักเขียนบทละคร]]ชาว[[อังกฤษ]] ได้รับยกย่องทั่วไปว่าเป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ของอังกฤษและของโลก<ref>สตีเฟน กรีนแบลทท์ (2005). ''Will in the World: How Shakespeare Became Shakespeare''. ลอนดอน: พิมลิโค, 11. ISBN 0-7126-0098-1.<
• เดวิด เบวิงตัน (2002) ''Shakespeare'', 1–3. อ๊อกซ์ฟอร์ด: แบล็คเวลล์. ISBN 0-631-22719-9.< • สแตนลี่ย์ เวลส์ (1997). ''Shakespeare: A Life in Drama''. นิวยอร์ก: ดับเบิลยู. ดับเบิลยู. นอร์ตัน, 399. ISBN 0-393-31562-2.</ref> มักเรียกขานกันว่าเขาเป็นกวีแห่งชาติของอังกฤษ และ "Bard of Avon" (กวีแห่ง[[แม่น้ำเอวอน|เอวอน]]) งานเขียนของเขาที่ยังหลงเหลืออยู่ถึงปัจจุบัน ประกอบด้วย[[บทละคร]] 38 เรื่อง กวีนิพนธ์แบบ[[ซอนเน็ต]] 154 เรื่อง กวีนิพนธ์อย่างยาว 2 เรื่อง และบทกวีแบบอื่นๆ อีกหลายชุด บทละครของเขาได้รับการแปลออกไปเป็นภาษาต่างๆ มากมาย และเป็นที่นิยมนำมาแสดงมากที่สุดในบรรดาบทละครทั้งหมด<ref>ลีออน แฮโรลด์ เครก (2003). ''Of Philosophers and Kings: Political Philosophy in Shakespeare's "Macbeth" and "King Lear"''. โตรอนโต: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโต, 3. ISBN 0-8020-8605-5.</ref> เชกสเปียร์เกิดและเติบโตที่เมืองสแตรทฟอร์ด ริมแม่น้ำเอวอน เมื่ออายุ 18 ปี เขาสมรสกับแอนน์ ฮาธาเวย์ มีบุตรด้วยกัน 3 คนคือ ซูซานนา และฝาแฝด แฮมเน็ตกับจูดิธ ระหว่างช่วงปี ค.ศ. 1585-1592 เขาประสบความสำเร็จในการเป็นนักแสดงในกรุงลอนดอน รวมถึงการเป็นนักเขียน ได้ร่วมเป็นหุ้นส่วนใน[[คณะละครลอร์ดเชมเบอร์เลน]] ''(Lord Chamberlain's Men)'' ซึ่งในภายหลังมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในชื่อ ''King's Men'' เชกสเปียร์เกษียณตัวเองกลับไปยังสแตรทฟอร์ดในราวปี ค.ศ. 1613 และเสียชีวิตในอีกสามปีต่อมา ไม่ค่อยมีบันทึกใดเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเชกสเปียร์มากนัก จึงมีทฤษฎีมากมายที่คาดกันไปต่างๆ นานา เกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว ความเชื่อทางศาสนา และแรงบันดาลใจในงานเขียนของเขา<ref>เจมส์ ชาปิโร (2005). 1599: ''A Year in the Life of William Shakespeare''. ลอนดอน: เฟเบอร์แอนด์เฟเบอร์, xvii–xviii. ISBN 0-571-21480-0.<
• เอส. ฌอนบอม, (1991). ''Shakespeare's Lives''. อ๊อกซ์ฟอร์ด: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด, 41, 66, 397–98, 402, 409. ISBN 0-19-818618-5.< • แกรี่ เทย์เลอร์ (1990). ''Reinventing Shakespeare: A Cultural History from the Restoration to the Present''. ลอนดอน: สำนักพิมพ์โฮการ์ธ, 145, 210–23, 261–5. ISBN 0-7012-0888-0.</ref> ผลงานที่มีชื่อเสียงส่วนใหญ่ของเชกสเปียร์ประพันธ์ขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1590 ถึง 1613 ในยุคแรกๆ บทละครของเขาจะเป็นแนวชวนหัวและแนวอิงประวัติศาสตร์ ซึ่งเป็นแนวทางบทละครที่เป็นที่นิยมอย่างมากในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 ต่อมาเขาเขียนบทละครแนวโศกนาฏกรรมหลายเรื่อง รวมถึงเรื่อง ''[[แฮมเล็ต]]'' ''[[King Lear]]'' และ ''[[แม็คเบธ]]'' ซึ่งถือว่าเป็นบทละครตัวอย่างชั้นเลิศของวรรณกรรมอังกฤษ ในช่วงปลายของการทำงาน งานเขียนของเขาจะเป็นแนวสุข-โศกนาฏกรรม (tragicomedies) หรือแนวโรมานซ์ และยังร่วมมือกับนักเขียนบทละครคนอื่นๆ อีกมาก บทละครของเขาตีพิมพ์เผยแพร่ในหลายรูปแบบโดยมีรายละเอียดและเนื้อหาต่างๆ กันตลอดช่วงที่เขามีชีวิตอยู่ ในปี ค.ศ. 1623 เพื่อนร่วมงานสองคนในคณะละครของเขาได้ตีพิมพ์หนังสือ "First Folio" เป็นการรวบรวมงานเขียนของเขาขึ้นเป็นครั้งแรก ซึ่งได้บรรจุบทละครที่ปัจจุบันเชื่อว่าเป็นงานเขียนของเชกสเปียร์เอาไว้ทั้งหมด (ขาดไปเพียง 2 เรื่อง)
เส้น 40 ⟶ 44:
[[ไฟล์:William Shakespeares birthplace, Stratford-upon-Avon 26l2007.jpg|thumb|200px|บ้านเกิดของเชกสเปียร์ ที่เมืองสแตรทฟอร์ด ริมแม่น้ำเอวอน]]
[[ไฟล์:Shakespeare1COA.png|thumb|200px|ตราประจำตระกูลขุนนางเชกสเปียร์]]
แม้จะไม่ใคร่มีบันทึกเกี่ยวกับประวัติของเชกสเปียร์หลงเหลืออยู่ นักศึกษาชีวประวัติส่วนใหญ่เชื่อว่า เชกสเปียร์เข้ารับการศึกษาเบื้องต้นที่โรงเรียน ''King's New School'' ในเมืองสแตรทฟอร์ด<ref name="ackroyd">ปีเตอร์ แอคครอยด์ (2006). ''Shakespeare: The Biography''. ลอนดอน: วินเทจ, 53. ISBN 0749386558.</ref> ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านของเขาราว 1 ใน 4 ไมล์ การศึกษาภาษาศาสตร์ในโรงเรียนยังค่อนข้างเปลี่ยนแปลงไปมาในยุคสมัยเอลิซาเบธ แต่หลักสูตรถูกควบคุมทั่วประเทศโดยกฎหมาย<ref>เดวิด เครสซี่ (1975). ''Education in Tudor and Stuart England''. นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์เซนต์มาร์ติน, 28, 29. OCLC 2148260.</ref> ทางโรงเรียนจะต้องสอนไวยากรณ์[[ภาษาละติน|ละติน]]และ[[วรรณกรรมคลาสสิก]]เท่านั้น เมื่ออายุได้ 18 ปี เชกสเปียร์แต่งงานกับแอนน์ ฮาธาเวย์ (Anne Hathaway) หญิงสาวอายุ 26 ปี เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน ค.ศ.1582 ดูเหมือนการแต่งงานจะจัดขึ้นอย่างเร่งรีบ เพราะมีการประกาศเรียกหาคำคัดค้านการวิวาห์เพียงครั้งเดียว แทนที่จะเป็นสามครั้งตามประเพณีปรกติ<ref>ไมเคิล วูด (2003). ''Shakespeare''. นิวยอร์ก: เบสิกบุ๊คส์, 84. ISBN 0-465-09264-0.</ref> สาเหตุอาจเนื่องมาจากการตั้งครรภ์ของฮาธาเวย์ก็ได้ เพราะเพียงหกเดือนหลังการแต่งงาน เธอก็ให้กำเนิดบุตรีคนแรกของเชกสเปียร์ คือ ซูซานนา ผู้เข้าพิธีรับศีลในวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1583<ref name="compact" /> ต่อมาบุตรชายและบุตรสาวฝาแฝด คือแฮมเน็ตและจูดิธ จึงถือกำเนิดขึ้น 2 ปีหลังจากนั้น และเข้าพิธีรับศีลเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1585<ref name="compact" /> แฮมเน็ตเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุเมื่ออายุได้เพียง 11 ปี มีพิธีฝังศพเมื่อวันที่ 11 สิงหาคม ค.ศ. 1596<ref name="compact" />
เส้น 152 ⟶ 156:
== รายชื่อผลงานของเชกสเปียร์ ==
ผลงานของเชกสเปียร์ที่ทราบแน่ชัดคือบทละคร 36 เรื่องที่ปรากฏใน "First Folio" แบ่งออกได้เป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ เรื่องเศร้า เรื่องตลกขบขัน และเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ยังมีบทละครอีกสองเรื่องที่มิได้อยู่ใน First Folio แต่นักวิชาการยอมรับกันแล้วว่าเชกสเปียร์มีส่วนเกี่ยวข้องในการประพันธ์ค่อนข้างมาก คือ ''The Two Noble Kinsmen'' และ ''Pericles, Prince of Tyre''<ref>เดวิด เคธแมน (2003). "The Question of Authorship". จาก ''Shakespeare: An Oxford Guide''. สแตนลี่ย์ เวลส์(ed.). ออกซฟอร์ด: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด. ISBN 0-19-924522-3.<
• ชาร์ลส บอยซ์ (1996). ''Dictionary of Shakespeare''. Ware, Herts, UK: Wordsworth. ISBN 1-85326-372-9.</ref> ทั้งนี้ยังไม่นับรวมบทกวี ปัจจุบันนิยมแยกงานประเภทตลกขบขันออกเป็นหมวดย่อยได้แก่: โรมานซ์ (romances) หรือ เรื่องตลกเศร้า (tragicomedies) งานประเภทนี้จะมีเครื่องหมายดอกจัน * แสดงไว้ งานที่ไม่อาจจัดประเภทได้ชัดเจนจะแสดงด้วยเครื่องหมายกางเขนคู่ (‡) ส่วนงานที่เชื่อว่าเชกสเปียร์ประพันธ์ร่วมกับผู้อื่นจะแสดงด้วยเครื่องหมายกางเขนเดี่ยว (†) งานเขียนบางชิ้นที่มีการกล่าวถึงเกี่ยวข้องกับเขาอยู่บ้างจะแสดงอยู่ในหมวดของงานสูญหายและงานเคลือบแคลง
| |||