ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ไฮเกอ กาเมอร์ลิง โอนเนิส"
หน้าใหม่: {{Infobox scientist | name = เฮเก คาเมอร์ลินจ์ ออเนส | image = Kamerlingh Onnes signed.jpg | image_size = 220px | birth_... |
(ไม่แตกต่าง)
|
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:41, 17 ธันวาคม 2559
เฮเก คาเมอร์ลินจ์ ออเนส (ดัตช์: Heike Kamerlingh Onnes; 21 กันยายน ค.ศ. 1853 – 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1926) เป็นนักฟิสิกส์ชาวดัตช์ เกิดที่เมืองโกรนิงเงิน เป็นบุตรของฮาร์ม คาเมอร์ลินจ์ ออเนสและอันนา แกร์ดินา เคอส์[2] มีน้องชายและน้องสาวชื่อเมนโซและเจนนีตามลำดับ ในปี ค.ศ. 1870 คาเมอร์ลินจ์ ออเนสเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยโกรนิงเงินและเรียนกับรอแบร์ต บุนเซินและกุสตาฟ เคอร์ชอฟฟ์ที่มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์กระหว่างปี ค.ศ. 1871–1873 ต่อมาเขาเรียนจบปริญญาโทและปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยโกรนิงเงินและเป็นผู้ช่วยโยฮันเนส บอสชา ผู้อำนวยการวิทยาลัยสารพัดช่างเดลฟท์[3] (ปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเดลฟท์)
เฮเก คาเมอร์ลินจ์ ออเนส | |
|---|---|
 | |
| เกิด | เฮเก คาเมอร์ลินจ์ ออเนส 21 กันยายน ค.ศ. 1853 โกรนิงเงิน เนเธอร์แลนด์ |
| เสียชีวิต | 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1926 (72 ปี) ไลเดิน เนเธอร์แลนด์ |
| สัญชาติ | ดัตช์ |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์ก มหาวิทยาลัยโกรนิงเงิน |
| มีชื่อเสียงจาก | |
| รางวัล |
|
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | ฟิสิกส์ |
| สถาบันที่ทำงาน | มหาวิทยาลัยไลเดิน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเดลฟท์ |
| อาจารย์ที่ปรึกษา | รอแบร์ต บุนเซิน กุสตาฟ เคอร์ชอฟฟ์ โยฮันเนส บอสชา |
| ลูกศิษย์ในระดับปริญญาเอก | |
ระหว่างปี ค.ศ. 1882–1923 คาเมอร์ลินจ์ ออเนสดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์ทดลองที่มหาวิทยาลัยไลเดิน ต่อมาในปี ค.ศ. 1904 เขาก่อตั้งห้องปฏิบัติการด้านไครโอจีนิกส์และเชิญนักวิจัยหลายท่านมาร่วมงาน ในวันที่ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1908 คาเมอร์ลินจ์ ออเนสประสบความสำเร็จในการสร้างฮีเลียมเหลวจากการศึกษาวัฏจักรแฮมป์สัน–ลินด์และปรากฏการณ์จูล–ทอมสัน เขาสามารถลดอุณหภูมิจนถึงจุดเดือดของฮีเลียม (−269 °C, 4.2 K) และเมื่อลดความดันของฮีเลียมเหลว คาเมอร์ลินจ์ ออเนสสามารถลดอุณหภูมิได้เกือบถึง 1.5 K (-271.65 °C) ซึ่งเป็นอุณหภูมิที่ต่ำที่สุดในโลกในขณะนั้น ปัจจุบัน อุปกรณ์ที่ออเนสใช้สร้างฮีเลียมอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เบอร์ฮาฟที่เมืองไลเดิน[2]
ต่อมาในวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 1911 คาเมอร์ลินจ์ ออเนสพบว่าที่อุณหภูมิ 4.2 K (-268.95 °C) ความต้านทานไฟฟ้าในสายปรอทในฮีเลียมเหลวมีค่าเป็นศูนย์ เขาจึงตระหนักว่าความต้านทานไฟฟ้าจะลดลงเมื่ออุณหภูมิต่ำลง[4] และตีพิมพ์งานวิจัยหลายชิ้นโดยเรียกปรากฏการณ์นี้ว่า "สภาพนำยวดยิ่ง" (superconductivity) ในปี ค.ศ. 1913 คาเมอร์ลินจ์ ออเนสได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์จากการศึกษาคุณสมบัติของสารที่อุณหภูมิต่ำและการสร้างฮีเลียมเหลว[5]
ด้านชีวิตส่วนตัว คาเมอร์ลินจ์ ออเนสแต่งงานกับมาเรีย แอเดรียนา วิลเฮล์มินา เอลิซาเบธ บิจเลเวลด์ในปี ค.ศ. 1887 ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 1 คน[6] คาเมอร์ลินจ์ ออเนสเสียชีวิตที่เมืองไลเดินในปี ค.ศ. 1926 ต่อมาชื่อเขาได้รับการนำไปตั้งเป็นชื่อแอ่งดวงจันทร์[7]
อ้างอิง
- ↑ Howard, Irmgard (2002). "H Is for Enthalpy, Thanks to Heike Kamerlingh Onnes and Alfred W. Porter". Journal of Chemical Education. ACS Publications. 79 (6): 697. Bibcode:2002JChEd..79..697H. doi:10.1021/ed079p697.
- ↑ 2.0 2.1 "The Nobel Prize in Physics 1913: Heike Kamerlingh Onnes". Nobel Media AB. สืบค้นเมื่อ 24 April 2012.
- ↑ "Heike Kamerlingh Onnes - Biography". Encyclopedia.com. สืบค้นเมื่อ December 17, 2016.
- ↑ van Delft, Dirk (2007) Freezing physics, Heike Kamerlingh Onnes and the quest for cold, Edita, Amsterdam, ISBN 9069845199.
- ↑ "The Nobel Prize in Physics 1913". Nobelprize.org. สืบค้นเมื่อ December 17, 2016.
- ↑ "Heike Kamerlingh Onnes - Biography". NNDB. สืบค้นเมื่อ December 17, 2016.
- ↑ "Kamerlingh Onnes - The-Moon Wiki". Wikispaces. สืบค้นเมื่อ December 17, 2016.
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เฮเก คาเมอร์ลินจ์ ออเนส- "Heike Kamerlingh Onnes Facts - Biography". YourDictionary.
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |