ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิเซวะ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 23:
ต่อมาในวันที่ 27 เดือน 8 ปี [[เท็นอัง]] ที่ 2 ตรงกับวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 858 จักรพรรดิมนโตะกุประชวรและเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันขณะมีพระชนมายุเพียง 32 พรรษาทำให้เจ้าชายโคะเระฮิโตะพระชนมายุเพียง 8 พรรษาได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น [[จักรพรรดิเซวะ]] และได้มีพิธีราชาภิเษกที่ [[พระราชวังหลวงเฮอัง]] เมื่อวันที่ 7 เดือน 11 ปี [[เท็นอัง]] ที่ 2 ตรงกับวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 858 โดยได้มีการแต่งตั้ง [[ฟุจิวะระ โนะ โยะชิฟุซะ]] ขุนนางผู้ใหญ่และเป็นพระอัยกา (ตา) ของจักรพรรดิเซวะให้ดำรงตำแหน่ง [[เซ็สโซ]] หรือผู้สำเร็จราชการสำหรับจักรพรรดิที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
 
จากนั้นในวันที่ 16 เดือน 12 ปี [[โจกัง]] ที่ 10 ตรงกับวันที่ 2 มกราคม ค.ศ. 869 พระชายาองค์หนึ่งของจักรพรรดิเซวะคือ [[ฟุจิวะระ โนะ ทะกะอิโกะ]] ได้มีพระประสูติกาลพระราชโอรสองค์ใหญ่คือ '''เจ้าชายซะดะอะกิระ''' ({{lang-en|Imperial Prince Sadaakira}} , {{nihongo|''Sadaakira-shinnō''}}) หลังจากนั้นในวันที่ 1 เดือน 2 ปี [[โจกัง]] ที่ 11 ตรงกับวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 869 จักรพรรดิเซวะได้สถาปนาเจ้าชายซะดะอะกิระขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์นอกจากนี้จักรพรรดิเซวะยังมีพระราชโอรสที่สำคัญอีกพระองค์หนึ่งคือ [[:en:Prince Sadazumi|เจ้าชายซะดะซุมิ]] ({{lang-en|Imperial Prince Sadazumi}} , {{nihongo|''Sadazumi-shinnō''}}) ซึ่งเป็นต้นสายเซวะเก็นจิที่เป็นบรรพบุรุษของ [[ตระกูลมินะโมะโตะ]] [[ตระกูลอะชิกะงะ]] และ [[ตระกูลโทะกุงะวะ]] ที่ได้เป็นโชกุนปกครองญี่ปุ่น
 
จักรพรรดิเซวะได้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายซะดะอะกิระขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น [[จักรพรรดิโยเซ]] เมื่อวันที่ 29 เดือน 11 ปี [[โจกัง]] ที่ 11 ตรงกับวันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 876 หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 18 ปี จากนั้นไม่นานได้มีการประกอบพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิโยเซที่พระราชวังหลวงเฮอังโดยอดีตจักรพรรดิเซวะได้เป็น [[ไดโจเท็นโน]] (มหาจักรพรรดิ) กุมพระราชอำนาจไว้ในพระนามของพระราชโอรส