ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอเมยวดี"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ทศพล ทรวงชัย (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
เพิ่มประวัติความเป็นมา |
||
บรรทัด 1:
{{ต้องการอ้างอิง}}
{{ระวังสับสน2|[[เมียวดี|เมืองเมียวดี]]}}
==== ประวัติความเป็นมา ====
ตำบลเมยวดีได้แยกเขตการปกครองออกมาจาก ต.ชุมพร อ.โพนทอง เมื่อ ปี พ.ศ. 2521 โดยมีกำนันคนแรกชื่อ นายน้อย วรรณราชู ประชาชนส่วนใหญ่มีอาชีพทำนา และค้าขาย อื่น ๆ บ้างเล็กน้อย ประชาชนนับถือศาสนาพุทธ เดิมที่ ต.เมยวดี มีชื่อเรียกแต่ก่อนว่า "บ้านหนองอีเมย" เนื่องจากในสมัยก่อนพื้นที่ยังมีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ รวมทั้งสัตว์ป่ามากมาย มีสัตว์ตระกูลโคป่าตัวหนึ่ง ชื่อว่า "ตัวเมย" ได้มากินน้ำที่หนองน้ำ แล้วได้เสียชีวิตลงที่หนองน้ำแห่งนั้น เมื่อชาวบ้านได้ตั้งหมู่บ้าน และ พบซากตัวเมยจึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า "บ้านหนองอีเมย" ต่อมาจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นเมยวดีจนถึงปัจจุบัน
กิ่งอำเภอเมยวดี ตั้งอยู่บ้านใหม่สถานี หมู่ที่ 6 ตำบลเมยวดี เดิมเป็นทุ่งนาป่าละเมาะ นายบุญตา มูลศรีแก้ว ได้จัดซื้อที่นาเหล่านี้ แล้วจัดแบ่งให้ทางราชการเพื่อสร้างเป็นที่ว่าการกิ่งอำเภอ สถานีตำรวจ สถานีอนามัย โรงเรียน วัด และบริเวณที่ตั้งตลาดสด เป็นต้น กิ่งอำเภอเมยวดี แยกจากอำเภอโพนทอง โดยตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อวันที่ 1 เมษายน 2521 ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่อง “แบ่งท้องที่อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด” ตั้งเป็น กิ่งอำเภอเมยวดี ลงวันที่ 7 มีนาคม 2521 ลงนามโดย พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย มีเขตการปกครอง 2 ตำบล คือ ตำบลชุมพร และตำบลเมยวดี
“เมยวดี”เป็นชื่อนามของตำบลใหม่ ในการตั้งตำบลครั้งแรกบ้านหนองอีเมย สมัยรัฐบาลจอมพล ป.พิบูลย์สงคราม มีการเปลี่ยนชื่อบ้านชื่อเมืองกัน ให้เปลี่ยนเป็นชื่อสุภาพ บ้านหนองอีเมย จึงเปลี่ยนชื่อเป็นบ้านหนองนางเมย บ้านคำอีตุ้มเป็นบ้านคำนางตุ้ม บ้านบุ่งอีเลิศ(เดิมเขียนเป็นเลิด เป็นพืชชนิดหนึ่งคือผักอีเลิด หรือใบชะพลู)เป็นบ้านบุ่งนางเลิศ แต่ยังเห็นว่าไม่สุภาพอีก จึงเปลี่ยนเป็นบ้านหนองเมย,บ้านบุ่งเลิศ ในสมัยก่อนคนโบราณมาตั้งบ้านตั้งเมืองจะมาอาศัยแม่น้ำ หรือหนองน้ำเป็นหลัก บ้านหนองนางเมยก็เช่นกัน การตั้งบ้านก็ติดกับหนองน้ำ คือหนองอีเมย(ปัจจุบันอยู่ทางไปบ้านโคกสี) สาเหตุที่เรียกชื่อหนองน้ำว่าหนองอีเมย คงเป็นเพราะอีเมย(กระทิง)มากินน้ำที่หนองน้ำนี้เป็นจำนวนมาก ในสมัยก่อนที่มาตั้งบ้านหนองอีเมยใหม่ๆ ดินแดนแถบนี้เป็นป่าดงทึบ เป็นบริเวณป่าดงมะอี่และภูพาน จึงมีสัตว์ป่านานาพันธุ์ เช่น ช้าง เสือ หมูป่า อีเมย กวาง ฟาน เป็นต้น ป่าดงทั้งหลายเพิ่งจะหมดเมื่อ 30 กว่าปี มานี้เอง
ในขณะที่ขอตั้งตำบลนี้ มีหลายคนเสนอตำบลใหม่ว่า ตำบลหนองเมย แต่นายบุญตา มูลศรีแก้วเสนอเป็นตำบลเมยวดี โดยท่านให้เหตุผลว่า เป็นการรักษานามเดิมเอาไว้คือ“อีเมย” ก็คือเมยวดีนั่นเอง ทุกคนเห็นด้วยและพอใจคำว่าเมยวดีมาก ท่านยังได้ขยายความให้ฟังว่าถ้าเป็น อีเมย หมายถึงกระทิงตัวเมียที่มีลูกแล้ว ถ้าเป็น“เมยวดี” หมายถึง “กระทิงตัวเมียที่ยังเป็นสาวบริสุทธ์”
เมยวดีที่เป็นชื่อตำบลตั้งใหม่ขึ้นเป็นนามอำเภอเมยวดีในเวลาต่อมา นายบุญตา มูลศรีแก้วได้ยื่นร้องขอตั้งกิ่งอำเภอครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.2506 แต่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นกิ่งอำเภอ เมื่อปี พ.ศ.2521 เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว สถานที่ราชการยังไม่มี นายบุญพ่วง ถนัดค้า ได้ให้บ้านส่วนตัวเป็นสถานที่ทำงานของกิ่งอำเภอ และส่วนราชการต่างๆ เปิดฉลองกิ่งอำเภอเมยวดีเมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2521
ในปี 2523 จึงได้รับงบประมาณก่อสร้างอาคารที่ว่าการกิ่งอำเภอ ได้อาคารเป็นแบบอำเภอข้าราชการได้ขึ้นทำงานที่อาคารหลังใหม่เมื่อปี 2524 ต่อมาเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน 2536 ทางราชการได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะกิ่งอำเภอเป็นอำเภอเมยวดี แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 4 ตำบล คือ ตำบลชุมพร
ตำบลเมยวดี ตำบลบุ่งเลิศ และตำบลชมสะอาด
==== การเดินทาง ====
การเดินทางจากจังหวัดร้อยเอ็ดสู่ อ.เมยวดีมีดังนี้ จาก จ.ร้อยเอ็ดสู่ อ.โพนทอง ด้วยเส้นทางลาดยางหมายเลข 23A ระยะทาง 47 กม. จาก อ.โพนทองสู่ อ.เมยวดี ด้วยถนนลาดยาง รพช. ระยะทาง 26 กม. และเข้าสู่พื้นที่ ตำบลด้วย
{{กล่องข้อมูล อำเภอ
| name = เมยวดี
เส้น 19 ⟶ 33:
| image_map = Amphoe 4514.svg
}}
== ที่ตั้งและอาณาเขต ==
| |||