ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สุลต่านอะฮ์มัด มูอัซซัม"

'''อะห์มูอัดซัมชาห์ อาหมัด''' (Ahmuadzam Shah Ahmad) หรือที่ในพงศาวดารไทยเรียกพระองค์ว่า'''หวันอาหมัด''' เป็นสุลต่านพระองค์แรกของรัฐปาหังปะหัง ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2379

แต่เดิมนั้น ปาหังปะหังเป็นเพียงส่วนหนึ่งของ[[ยะโฮร์-รีเยา]] แต่เมื่อเกิดการแก่งแย่งอำนาจกันภายใน ทำให้เบนดาหะราอาลี บิดาของหวันอาหมัดตั้งตัวเป็นอิสระใน พ.ศ. 2396 เมื่อเบนดาหะราอาลีถึงแก่อนิจกรรมใน พ.ศ. 2400 ได้เกิดสงครามกลางเมืองระหว่างมูตาฮีร์กับหวันอาหมัด โดยฝ่ายของมูตาฮีร์มีเตเม็งกูอิบราฮิมแห่งยะโฮร์ให้การสนับสนุน ส่วนหวันอาหมัดนั้นมีเจ้าเมือง[[กลันตัน]] เจ้าเมือง[[ตรังกานู]] และ[[สุลต่านมะห์มูดแห่งรีเยา]]ที่ถูกถอดถอนให้การสนับสนุน ต่อมาอังกฤษเข้ามาสนับสนุนมูตาฮีร์อย่างลับๆมูตาฮีร์อย่างลับ ๆ ส่วนหวันอาหมัดได้รับการสนับสนุนจาก[[สยาม]]และขุนนางท้องถิ่น ในที่สุด หวันอาหมัดเป็นฝ่ายชนะใน พ.ศ. 2406 มูตาฮีร์ถึงแก่กรรมหลังจากนั้นไม่นาน สงครามกลางเมืองจึงสุดสิ้นลง

หวันอาหมัดปกครองปะหังจนถึง พ.ศ. 2424 ก็สถาปนาตนเองเป็น[[สุลต่าน]]แห่งรัฐปาหังปะหัง อังกฤษพยายามเข้ามาเป็นมิตรและแทรกแซงกิจการภายในของปาหังปะหังแต่สุลต่านอาหมัดทรงบ่ายเบี่ยงไว้ได้ จนกระทั่งอังกฤษเริ่มดำเนินนโยบายแทรกแซงกิจการภายในของรัฐมลายูอย่างจริงจัง จึงพยายามเข้าไปแทรกแซงในรัฐปาหังอีกปะหังอีก

ใน พ.ศ. 2425 มันซูร์ น้องชายของสุลต่านอาหมัดเกิดวิวาทกับสุลต่านอาหมัด มันซูร์หลบหนีไป[[รัฐยะโฮร์]]และคิดรวบรวมไพร่พลมาแย่งชิงอำนาจ ใน พ.ศ. 2427 อังกฤษเข้ามาไกล่เกลี่ย และพยายามเกลี้ยกล่อมให้สุลต่านอาหมัดตกลงทำสนธิสัญญากับอังกฤษแต่กว่าจะสำเร็จก็ล่วงเลยไปถึง พ.ศ. 2430 โดยต้องให้[[สุลต่านอาบูบาการ์แห่งยะโฮร์]]มาเกลี้ยกล่อม โดยข้อความในสนธิสัญญานั้น ระบุให้ปาหังปะหังเป็นรัฐที่มีอธิปไตย และค้ำประกันการสืบราชบัลลังก์ให้ตวนกูมะห์มูด โอรสของสุลต่านอาหมัด ต่อมา ใน พ.ศ. 2431 อังกฤษบีบบังคับปาหังอย่างแข็งกร่าวมากขึ้นปะหังอย่างแข็งกร่าวมากขึ้น จนต้องยอมให้มีผู้แทนอังกฤษมาประจำที่ปาหังปะหัง มีอำนาจดูแลกิจการภายในและต่างประเทศของปาหังปะหัง

หลังลงนามในสนธิสัญญาแล้ว สุลต่านอาหมัดตั้งให้ตวนกูมะห์มูดเป็นผู้สำเร็จราชการ พระองค์เสด็จไปอยู่[[เกาะตาวาร์]] เมื่ออังกฤษเข้ามาเปลี่ยนแปลงระบบราชการ ทำให้ขุนนางท้องถิ่นเสียอำนาจ จึงเกิดการต่อต้านที่เรียกว่า[[กบฏบาฮามัน]]หรือสงครามปาหังในปะหังใน พ.ศ. 2434 ในช่วงแรก สุลต่านอาหมัดเห็นด้วยกับฝ่ายกบฏ แต่เมื่อถูกบีบจากอังกฤษมากเข้า พระองค์จำต้องแสดงพระองค์อยู่ฝ่ายตรงข้ามกับกลุ่มกบฏ อังกฤษนำทหารชาวสิกข์จาก[[รัฐสลังงอร์เซอลาโงร์]]เข้ามาปราบกบฏใน พ.ศ. 2435 ผู้นำกบฏหนีไปกลันตันและตรังกานู ซึ่งขณะนั้นยังเป็นประเทศราชของสยาม อังกฤษพยายามเข้ามาจับผู้นำฝ่ายกบฏที่กลันตัน สยามจึงเข้าแทรกแซง โดยมานำตัวผู้นำกบฏมาไว้ที่กรุงเทพฯกรุงเทพมหานคร

ต่อมาใน พ.ศ. 2436 ปะหังก็ถูกรวมเข้ากับ[[สหพันธรัฐมลายา]]ที่ประกอบด้วย[[ปาหังปะหัง]] [[เประเประก์]] สลังงอร์เซอลาโงร์ และ[[รัฐเนกรีเซมบิลันเนอเกอรีเซิมบีลัน]] สุลต่านอาหมัดไม่มีทางเลือก นอกจากต้องยอมรับเพื่อแลกกับการค้ำประกันราชบัลลังก์ให้พระโอรสของพระองค์ พระองค์สิ้นพระชนม์ใน พ.ศ. 2460 รวมพระชนมายุได้ 81 พรรษา