ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฌัก ปีแยร์ บรีโซ"

|name = ฌัก ปีแยร์ บริสโซบรีโซ เดอ วาร์วีลล์วาร์วีล

|birth_name = ฌัก ปีแยร์ บริสโซบรีโซ

'''ฌัก ปีแยร์ บริสโซบรีโซ''' ({{lang-fr|Jacques Pierre Brissot}}) เป็นสมาชิกคนสำคัญของพรรค[[จีรองแด็งฌีรงแด็ง]] กลุ่มเคลื่อนไหวทางการเมืองในประเทศฝรั่งเศสระหว่าง[[การปฏิวัติฝรั่งเศส]]และเป็นได้รองประธาน[[สภากงว็องซียงแห่งชาติ]] อย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามเขาได้ใช้กำลังอาวุธเข้าบีบบังคับสภาให้ปลดและจับกุมตัวเขาตลอดจนสมาชิกจีรอแด็งคนอื่นๆฌีรงแด็งคนอื่น ๆ ท้ายที่สุดเขาถูกประหารชีวิตด้วย[[กิโยตีน]]

ฌัก ปีแยร์ บริสโซบรีโซ เกิดใน[[ชาทร์]] ราชอาณาจักรฝรั่งเศส มีบิดาเป็นเจ้าของโรงแรม เขาเข้าศึกษาในด้านกฎหมายและเข้าทำงานเป็นทนายความในปารีส ต่อมาเมื่อเขาสมรสเขาและครอบครัวก็ย้ายไปอาศัยอยู่ใน[[ลอนดอน]] โดยมีภรรยาของเขาช่วยในการแปลผลงานของเขาเป็นภาษาอังกฤษ บริสบรีโซเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมาจากการเขียนหนังสือ ''Mercure de France'' และ, ''Courrier de l'Europe'' และอื่นๆอื่น ๆ อีกหลายเล่ม เขาเป็นนักสิทธิมนุษยชน และยังเป็นผู้เสนอแผนให้เกิดความรวมกลุ่มกันของเหล่าปัญญาชนทั้งยุโรปฝ่านหนังสือพิมพ์ที่ชื่อว่า ''Journal du Lycée de Londres'' ซึ่งมีตัวเขาเป็นบรรณาธิการ แต่แผนการของเขาไม่สำเร็จ ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็กลับไปยังปารีส

เขามีชื่อเสียงขึ้นอย่างมากในปี ค.ศ. 1785 เมื่อเขาส่งจดหมายเปิดผนึกถึง[[จักรพรรดิโยเซฟที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|จักรพรรดิโยเซฟที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]] โดยเนื้อหานั้นเป็นการสนับสนุนความชอบธรรมในการล้มล้างระบอบกษัตริย์ที่ไม่พึงธรรมของฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1788 เขาได้ไปเยือนสหรัฐอเมริกา และได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกเกียรติยศกิตติมศักดิ์ของวิทยาลัยศิลปะบัณฑิตยสถานศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์อเมริกาอเมริกัน เขายังรับเอาแนวคิดอุดมคติของสหรัฐอเมริกามาและเชื่อว่าจะสามารถนำไปใช้ในการพัฒนารัฐบาลฝรั่งเศสได้ ซึ่ง ณ จุดๆจุด ๆ นี้ เขาเริ่มคิดที่จะพาครอบครัวย้ายถิ่นฐานมายังสหรัฐอเมริกา ตัวเขาเองยังมีความสนิทชิดเชื้อกับ[[ทอมัส เจฟเฟอร์สัน]] ทูตอเมริกาประจำปารีสอีกด้วย

การลุกฮือในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1789 ทำให้บริสบรีโซได้กลายเป็นผู้สนับสนุนและกระบอกเสียงที่สำคัญ เขายังเป็นผู้นำของการรณรงค์เลิกทาสและในปี ค.ศ. 1790 ก็จัดตั้งขบวนการต่อต้านระบอบทาสในปารีส ในที่สุดเขาก็ได้รับเลือกให้เข้าเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติ และต่อมาเป็นสมาชิก[[สภากงว็องซียงแห่งชาติ]] ต่อมาบริสรีโซได้เข้าร่วมกับพรรค[[จีรองแด็งฌีรงแด็ง]] ซึ่งเป็นกลุ่มที่ถูกมองว่าเป็น 'พรรคสงคราม'

หลัง[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าหลุยส์ที่ 16]] ถูกควบคุมตัวและถูกนำพระองค์ไปขึ้นศาลในข้อหา "ทรยศต่อประเทศ" และกระทำ "อาชญากรรมต่อรัฐ" บริสบรีโซและพรรคจีรอแด็งฌีรงแด็งก็ได้เสนอให้ทำการกักขังพระองค์ไว้เป็นตัวประกันและทำการต่อรอง แต่ก็ไม่เป็นผล ในที่สุดพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ก็ถูกประหารชีวิต การที่เขาคัดค้านการประหารชีวิตพระเจ้าหลุยส์ เนื่องจากเชื่อว่าหากประหารพระองค์แล้ว ฝรั่งเศสจะสูญเสียอำนาจในการต่อรองกับนานาชาติ และกังวลเกี่ยวกับการลุกฮือของฝ่ายนิยมระบอบกษัตริย์

ด้วยกลัวที่ฝรั่งเศสจะต้องทำสงครามกับ[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]ประกอบกับความความวุ่นวายในฝรั่งเศสยังไม่จบลงจากการจลาจลของฝ่ายนิยมเจ้า บริสบรีโซเสนอญัตติให้มีการฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสปี ค.ศ. 1791 แต่ญัตติไม่ได้รับการตอบสนอง จนในปลายเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1793 ในที่ประชุมสภาที่[[พระราชวังตุยเลอรี]] พรรคลาม็องตากน์ลามงตาญได้เสนอญัตติให้ถอดถอนคณะกรรมการสภาทั้งสิบสองพร้อมทั้งควบคุมตัวบริสบรีโซและสมาชิกพรรคจีรอแด็งฌีรงแด็ง โดยที่มีทหารพร้อมอาวุธและปืนใหญ่ได้เข้าล้อมที่พระราชวังตุยเลอรีไว้<ref>David Andress, The Terror 175.</ref> แต่สภาได้ลงมติไม่รับญัตติ เช่นนั้นแล้ว ฟรองซัว อ็องริยออ็องรีโย ผู้บัญชาการกองทหารจึงแจ้งว่า ''"ไปบอกประธานโง่ของเจ้าซะว่าเขาและกับสภาถูกกำหนดชะตาไว้ถึงจุดจบแล้ว และถ้าภายในหนึ่งชั่วโมงเขาไม่ส่งตัวกรรมการทั้งสิบสองคนมา ที่นี่โดนชั้นเป่ากระจุยแน่"'' <ref>David Andress, The Terror 176.</ref>

ด้วยคำขู่นั้น สภาจึงลงมติเห็นชอบในวันที่ 2 มิถุนายน ค.ศ. 1793 ทำให้บริสบรีโซและสมาชิกพรรคจีรอแด็งอีกฌีรงแด็งอีก 28 คนถูกจับกุม แม้เขาจะสามารถหลบหนีจากการควบคุมตัวแต่ก็ถูกจับกุมได้ เขาและสมาชิกพรรคฯ ถูกนำตัวพิจารณาคดีในศาล ด้วยข้อหา "สมคบกับต่างประเทศ โดยเฉพาะกับอังกฤษ ในการขัดขวางการปฏิวัติฯ"<ref>David Andress, The Terror 228.</ref> คำพิพากษาในวันที่ 30 ตุลาคม ตัดสินให้ประหารชีวิตบริสบรีโซและสมาชิกพรรคจีรอแด็งทั้งฌีรงแด็งทั้ง 28 คน<ref>David Andress, The Terror 229.</ref> บริสบรีโซถูกประหารชีวตด้วยชีวิตด้วย[[กิโยตีน]]ในวันต่อมา ณ [[ปลัสเดอลากงกอร์ด]] ขณะมีอายุได้ 39 ปี