ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิเหลียงอู่"

องค์เซียวเหยี่ยน ประสูติเมื่อปี [[ค.ศ. 464]] เป็นบุตรของ เซียวซุ่นจือ(蕭順之) ซึ่งอ้างว่ามีบรรพชนสืบทอดสกุลมาจากเซียวเหอ(蕭何) ขุนนางผู้ยิ่งใหญ่สมัยราชวงศ์ฮั่น เซียวเหยี่ยน ทรงมีความสามารถเฉลียวฉลาดแต่ยังเยาว์วัย แรกเริ่มรับราชการเป็นขุนพลช่วยทัพขององค์ชายปาหลิง เซียวจื่อหลุน (蕭子倫) พระโอรสของจักรพรรดิฉีอู่ แห่งราชวงศ์ฉี ต่อมาก็รับตำแหน่งขุนนางในสังกัดมหาเสนาบดี หวังเจี้ยน (王儉) หวังเจี้ยนเคยออกปากชมว่า "คุณชายเซียวจะต้องได้รับตำแหน่งซื่อจงก่อนอายุ 30 ปี และมีชื่อเสียงเป็นที่เลื่อลื่อในตอนอายุ 30 ปี" ในตอนนั้นเซียวเหยียนเป็นหนึ่งในคุณชายทั้งแปดที่มีความสามารถโดดเด่นด้านบทกวี จึงได้รับความสนิทสนมจาองค์ชายจิงหลิง เซียวจื่อเหลียง (蕭子良), ฟ่านหยุน, เซียวเฉิน (蕭琛), เหรินฟาง (任昉), หวังหรง (王融), เซี่ยเตียว (謝朓), เสินเยว่ และ ลู่จุ่ย (陸倕). เมื่อบิดาของเขา เซียวซุนจืน เสียชีวิตในปี ค.ศ. 490 เซียวเหยียนก็ลาออกจากตำแหน่งหายจากราชสำนักไป และกลับมารับตำแหน่งเจ้าหน้าที่ เซียวจื่อเหลียง ในปีค.ศ. 493 แต่ไม่ได้ร่วมแผนการของหวังหรง ที่ทำรัฐประหารเพื่อช่วยให้เซียวจื่อเหลียงได้ขึ้นครองราชย์ ในขณะที่จักรพรรดิฉีอู่ประชวร องค์ชายรัชทายาทออกว่าราชการแทน และต่อมาบัลลังก์ก็ตกเป็นของ เซียวเจ้าเย่ (萧昭业) หลานของจักรพรรดิฉีอู่ ต่อมามหาเสนาบดีเซียวหลวนก็เชิญเซียวเหยียนมาเป็นขุนนางฝ่ายตน เมื่อเซียวหลวน โค่นเซียวเจ้าเย่ลงจากบัลลังก์ ก็ให้เซียวเหยียนเป็นแม่ทัพคุมเมืองซั่วหยาง (壽陽, ปัจจุบันคือ เมืองลู่อัน, อันฮุ่ย) เมื่อเซียวหลวนชิงบัลลังค์ได้ก็ขึ้นเป็นจักรพรรดิฉีหมิง (齊明帝) (บ้างก็ใช้คำว่า 南齊 หนานฉี หรือ ฉีใต้ 南齊) เซียวเหยียนก็ถูกแต่ตั้งเป็นคหบดีเจ้าเมืองเจี้ยนหยาง ในปีค.ศ.495 เว่ยเหนือรุกราน เซียวเหยียนเป็นแนวหน้าต่อสู่กับกองทัพเว่ยเหนือแล้วขัดคำสั่งหวังกวงจื่อ(王廣之) ปีต่อมาจักรพรรดิฉีหมิงระแวงว่า แม่ทัพเซียวเฉิน (蕭諶) กบฎจึงสั่งกำจัดทิ้ง และส่งเซียวเหยียนไปจับกุมและกำจัด เซียวต้าน (蕭誕) เจ้าเมืองซือโจว(蕭誕) น้องชายเซียวเฉิน