ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระสุมังคลสัมพุทธเจ้า"

พระพุทธองค์ทรงตอบว่า เรามีนามว่า '''พระศาสดา''' คฤหบดีแก้วก็สอบถามอีกว่า ชื่อว่าพระศาสดานี้ด้วยเหตุใด พระพุทธองค์จึงทรงตอบว่าด้วยอาจริยคุณ 31 ประการ เช่น อิติปิ โส ภควา เป็นต้น เมื่อคฤหบดีแก้ว ได้ฟังก็จึงจารึก จริยคุณ 31 ประการเป็นตัวอักษรลงในแผ่นทองคำ และสอบถามว่ามีคุณวิเศษอย่างอื่นอีกหรือไม่ พระพุทธองค์ ทรงตอบว่ามีอยู่อีกเป็นอันมาก คฤหบดีแก้วก็ทูลขอให้ทรงแสดงต่อไป พุทธองค์ทรงแสดงธรรม เรื่องกายคตาสติกัมมัฏฐาน คฤหบดีแก้ว ก็ยังจารึกพระโฉมกายมหาบุรุษของ[[พระกุกกุสันธะกกุสันธพุทธเจ้า]] ในแผ่นทองเหาะกลับไปถวายแด่[[พระโพธิสัตว์]]

เมื่อ[[พระโพธิสัตว์]]เห็นอักษรที่จารึกแล้วยังไม่ทราบว่าเป็นพุทธคุณจริงหรือไม่ จึงสอบถามไปยังพราหมณ์ปุโรหิต ว่า จริงหรือ ฝ่ายพราหมณ์จึงกราบทูลว่า เป็นของประเสริฐ หาคุณวิเศษยิ่งไปกว่านี้ไม่มีแล้ว พระองค์จึงปลาบปลื้ม ปิติ ยินดี อย่างมากจนสลบไปทีเดียว พอได้สติฟืนฟื้นขึ้นมาแล้ว ก็สอบถามปุโรหิต ว่าคุณวิเศษนี้เป็นพุทธคุณจริงหรืออีกครั้ง ปุโรหิตก็กราบทูลว่า เป็นของแท้แน่นอน อย่าได้สงสัยเลย พระองค์ก็ปลาบปลื้ม ปิติ ยินดี อย่างมากจนสลบไปเป็นครั้งที่ 2 พอฟื้นขึ้นมาก็ทอดพระเนตร รูปพุทธองค์ที่สลักในแผ่นทองคำก็สอบถามปุโรหิตว่า เป็นรูปของพระพุทธองค์จริงหรือ ปุโรหิตก็กราบทูลว่า จริง พระองค์ก็ปลาบปลื้ม ปิติ ยินดี อย่างมากจนสลบไปเป็นครั้งที่ 3

[[พระกุกกุสันธสัมพุทธเจ้ากกุสันธพุทธเจ้า]]ได้แสดงธรรมว่า ให้พิจารณาธรรมที่จะนำไปสู่นิพพานเถิด [[พระโพธิสัตว์]]ได้ฟังดังนั้นก็เกิดความปลื้มปิติ จึงตัดศีรษะของตนด้วยเล็บ ทำเป็นเครื่องสักการบูชาแด่พระพุทธเจ้า และอธิษฐานขอให้ได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อธิษฐานเสร็จก็สิ้นใจตายไปบังเกิดเป็น[[เทวดา]]ในสวรรค์ชั้นดุสิต