ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กุศลและอกุศล"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล moveCategory |
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1:
{{พุทธศาสนา}}
'''อกุศล
ใน'''สัมมาทิฏฐิสูตร''' [[พระสารีบุตร]]อธิบายว่า อกุศล คือ
# [[การฆ่า|ปาณาติบาต]] หมายถึง
# [[โจรกรรม|อทินนาทาน]] หมายถึง
# [[การประพฤติผิดในกาม|กาเมสุมิจฉาจาร]] หมายถึง
# [[การโกหก|มุสาวาท]] หมายถึง คำโกหก
# [[ผรุสวาจา]] หมายถึง คำหยาบ
# [[สัมผัปปลาปะ]] หมายถึง คำพูดเพ้อเจ้อ
# [[โลภะ|อภิชฌา]] หมายถึง การเพ่งเล็งอยากได้ของเขา
# [[โทสะ|พยาบาท]] หมายถึง การคิดร้ายผู้อื่น
# [[มิจฉาทิฐิ]] หมายถึง ความเห็นผิด
รากเหง้าแห่งอกุศลข้างต้นเรียกว่า '''อกุศลมูล''' ได้แก่ [[โลภะ]] [[โทสะ]] และ[[โมหะ]]
พระสารีบุตรอธิบายสรุปว่า เมื่อใด พระอริยสาวกรู้ชัดอกุศลและรากเหง้าแห่งอกุศลอย่างนี้ รู้ชัดกุศลและรากเหง้าแห่งกุศลอย่างนี้ เมื่อนั้น ย่อมละ[[อนุสัย]]คือ[[ราคะ]] บรรเทาอนุสัยคือ[[ปฏิฆะ]] ถอนอนุสัยคือ[[ทิฐิ]]และ[[มานะ]]ที่ว่า ‘เป็นเรา’ โดยประการทั้งปวง ละ[[อวิชชา]]ได้แล้ว ทำ[[วิชชา]]ให้เกิดขึ้น แล้วเป็นผู้ทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ในปัจจุบันนี้เอง ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ พระอริยสาวกก็ชื่อว่ามีสัมมาทิฏฐิ มีความเห็นตรง มีความเลื่อมใสอันแน่วแน่ในธรรม มาสู่พระสัทธรรมนี้<ref>[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=12&siri=9 สัมมาทิฏฐิสูตร], พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่มที่ 12 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 4 มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์</ref>
== อ้างอิง ==
{{
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:อภิธานศัพท์ศาสนาพุทธ]]
| |||