เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
{{ปรับรูปแบบ}}
'''ปูนปลาสเตอร์''' ({{lang-en|Plaster หรือ Plaster of Paris}}) คือปูนที่ใช้ทำประโยชน์หลายอย่างเช่น [[วัสดุก่อสร้าง]] และได้มีการค้นพบมากว่า 9,000 ปีแล้ว โดยได้มีการค้นพบที่คาบสมุทร[[อนาโตเลีย]]และ[[ซีเรีย]] แต่ที่เรารู้จักกันดีก็คือการนำมาเป็นวัสดุก่อสร้างในการทำ[[ปิรามิดพีระมิด]]ของชาว[[อียิปต์]] เมื่อประมาณ 5,000 ปี โดยมีการบันทึกถึงขั้นตอนการผลิต (นำ gypsum มาเผาแล้วบดให้เป็นผง และนำไปผสมกับน้ำเมื่อต้องการใช้งาน) ใช้เป็นวัสดุเชื่อมต่อระหว่างก้อนหินแต่ละก้อนในการสร้างปิรามิด[[พีระมิด]] และได้ถูกใช้งานมาเรื่อยๆ ตามหน้าประวัติศาสตร์อันยาวนานของวงการก่อสร้าง จนกระทั่งในช่วงศตวรรษที่ 20 ปูนปลาสเตอร์เริ่มที่จะนำมาใช้อย่างกว้างขวางนอก[[อุตสาหกรรมก่อสร้าก่อสร้าง]]ง อาทิเช่น การนำมาใช้ใน[[อุตสาหกรรมเซรามิก]] ([[สุขภัณฑ์]], เครื่องใช้บนโต๊ะอาหาร, ]][[เครื่องประดับ]]), ในวงการทันตกรรม, การหล่อโลหะ, เครื่องประดับ, เครื่องมือการแพทย์, เครื่องสำอางและอีกหลายๆ คุณสมบัติหลักที่ทำให้นิยมใช้งานก็คือความสามารถที่จะแข็งตัวได้รูปตามแม่พิมพ์ที่ใช้ โดยที่มีการเปลี่ยนแปลงขนาดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ปูนปลาสเตอร์ (Plaster of Paris) หรือที่เรียกทางเคมีว่า Calcium sulfate hemihydrates ได้มาจากการนำแร่ยิบซั่ม (Gypsum) ซึ่งมีอยู่ทั่วไปในธรรมชาติมาให้ความร้อน (ประมาณ 150 °C) เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเคมีดังสมการ
:พลังงาน + CaSO<sub>4</sub>·2 H<sub>2</sub>O → CaSO<sub>4</sub> . 1/2 H<sub>2</sub>O + 1.5 H<sub>2</sub>O
|
