วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิหมิงอิงจง"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Keela57602 (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 32 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
YURi (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 8,876 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{ต้องการอ้างอิง}}
{{Infobox royalty
|title name= จักรพรรดิจีนอิงจงแห่งราชวงศ์หมิง <br> Emperor Yingzong of Ming
|image=明英宗皇帝.jpg
|succession = จักรพรรดิแห่ง [[ราชวงศ์หมิง]] พระองค์ที่ 6
|image_size=250px
|reign = [[7 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 1978]] - [[1 กันยายน]] [[พ.ศ. 1992]] ({{อายุปีและวัน|1978|2|7|1992|9|1}})
|full name=[[Chinese surname|แซ่]]: จู (朱)<br />[[Chinese given name|ชื่อ]]: ฉีเจิ้น (祁鎮)
|predecessor = [[จักรพรรดิซวนเต๋อ]]
|succession= [[List of emperors of the Ming dynasty|รัชกาลที่ 6]] แห่ง[[ราชวงศ์หมิง]]
|successor = [[จักรพรรดิจิ่งไท่]]
|reign={{Nowrap|7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1435 – 1 กันยายน ค.ศ. 1449}}<ref>พระองค์ถูก[[มองโกล]]จับเป็นเชลย พระอนุชาขึ้นครองราชย์แทน ใช้พระนามว่า [[จักรพรรดิจิ่งไท่|จิ่งไท่]] (景泰) แล้วตั้งให้พระองค์เป็น[[ไท่ช่างหฺวัง|พระเจ้าหลวง]] (太上皇) จนถึง ค.ศ. 1457</ref>
|succession2 = จักรพรรดิสละราชบัลลังก์
|predecessor=[[จักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ|เซฺวียนเต๋อ]]
|reign2 = [[1 กันยายน]] [[พ.ศ. 1992]] - [[11 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2000]] ({{อายุปีและวัน|1992|9|1|2000|2|11}})
|successor=[[จักรพรรดิจิ่งไท่|จิ่งไท่]]
|succession3 = จักรพรรดิแห่ง [[ราชวงศ์หมิง]] พระองค์ที่ 8
|era dates=เจิ้งถง (正統): 18 มกราคม ค.ศ. 1436 – 13 มกราคม ค.ศ. 1450<br /> เทียนชุ่น (天順): 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1457 – 26 มกราคม ค.ศ. 1465
|reign3 = [[11 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2000]] - [[23 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2007]] ({{อายุปีและวัน|2000|2|11|2007|2|23}})
|succession2= [[List of emperors of the Ming dynasty|รัชกาลที่ 8]] แห่ง[[ราชวงศ์หมิง]]
|era dates = '''เจิ้งถ่ง''' (Zhengtong , 1978 - 1992) <br> '''เทียนซุ่น''' (Tianshun , 2000 - 2007)
|reign2={{Nowrap|11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1457 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464}}
|temple name = '''หมิงอิงจง''' (Ming Yingzong)
|predecessor2=[[จักรพรรดิจิ่งไท่|จิ่งไท่]]
|full name = [[ราชสกุล]] : [[จู]] <br> นามพระราชทาน : ฉีเจิน
|father successor2= [[จักรพรรดิเซฺวียนเต๋อเฉิงฮว่า|เฉิงฮว่า]]
|succession1=[[Taishang Huang|พระเจ้าหลวง]]
|birth_date = [[29 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 1970]]
|reign1={{Nowrap|1 กันยายน ค.ศ. 1449 – 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1457}}
|birth_place = [[พระราชวังต้องห้าม]] , [[ปักกิ่ง]]
|reign1-type=Tenure
|death_date = [[23 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2007]] ({{อายุปีและวัน|1970|11|29|2007|2|23}})
|spouse=[[จักรพรรดินีเฉียน|เฉียน]]<br />Empress Xiaosu
|death_place = [[พระราชวังต้องห้าม]] , [[ปักกิ่ง]]
|issue=Princess Chongqing<br>[[Chenghua Emperor|Zhu Jianshen, Chenghua Emperor]]<br>Zhu Jianlin, Prince Zhuang of De<br>Zhu Jianshi<br>Zhu Jianchun, Prince Dao of Xu<br>Zhu Jianshu, Prince Huai of Xiu<br>Zhu Jianze, Prince Jian of Chong<br>Zhu Jianjun, Prince Jian of Ji<br>Zhu Jianzhi, Prince Mu of Xin<br>Zhu Jianpei, Prince Zhuang of Hui<br>Princess Jiashan<br>Princess Chun'an<br>Princess Chongde<br>Princess Guangde<br>Princess Yixing<br>Princess Longqing<br>Princess Jiaxiang<br>two unnamed daughters
|burial_place = ยู่หลิง , [[พระราชสุสานราชวงศ์หมิง]]
|temple name= หมิงอิงจง (明英宗)
|posthumous name=พระเจ้า Fatian Lidao Renming Chengjing Zhaowen Xianwu Zhide Guangxiao Rui <br> 法天立道仁明誠敬昭文憲武至德廣孝睿皇帝
|house=[[ราชวงศ์หมิง]] [[House of Zhu|ตระกูลจู]]
|father=[[จักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ|เซฺวียนเต๋อ]]
|mother=[[จักรพรรดินีซุน|ซุน]]
|birth_date={{Birth date|1427|11|29|df=y}}
|death_date={{Death date and age|1464|2|23|1427|11|29|df=y}}
|place of burial=Yuling, [[Ming tombs]], [[Beijing]]
}}
 
'''จู ฉีเจิ้น''' ({{zh|t=朱祁鎮|p=Zhū Qízhèn}}; 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1427 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464) เป็น[[จักรพรรดิจีน]]แห่ง[[ราชวงศ์หมิง]] เสวยราชย์ 2 ครั้ง ครั้งแรกระหว่าง ค.ศ. 1435–49 ใช้พระนามว่า '''เจิ้งถ่ง''' ({{zh|t=正統|p=Zhèngtǒng}}) แปลว่า "ธรรมาภิบาล" นับเป็นรัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์หมิง ครั้งที่ 2 ระหว่าง ค.ศ. 1457–64 ใช้พระนามว่า '''เทียนชุ่น''' ({{zh|t=天順|p=Tiānshùn}}) แปลว่า "สนองเทวบัญชา" นับเป็นรัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์หมิง<ref>{{citation|title=The Making of the Chinese State: Ethnicity and Expansion on the Ming Borderlands |author= Leo K. Shin|year= 2006|publisher=Cambridge University Press|url=http://books.google.com/?id=DOb-4JU18UAC&pg=RA2-PA159&lpg=RA2-PA159&dq=%22Zhengtong+Emperor%22|isbn=978-0-521-85354-5 }}</ref> นอกจากนี้ ยังเรียกขานพระนามตามวัดประจำรัชกาลที่ชื่อ '''อิงจง''' ({{zh|t=英宗|p=Yīngzōng}}) แปลว่า "วีรตระกูล"
[[ไฟล์:明英宗.jpg|thumb|250px|รูปภาพของจักรพรรดิเจิ้งถ่ง]]
{{ชื่ออื่น|||จักรพรรดิเทียนชุน (แก้ความกำกวม)}}
'''สมเด็จพระจักรพรรดิเจิ้งถ่ง''' หรือ '''สมเด็จพระจักรพรรดิเทียนซุ่น''' หรือ '''สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงอิงจง''' (พระนามเดิม จู ฉีเจิน) ทรงเป็นจักรพรรดิจีนราชวงศ์หมิง ทรงขึ้นครองราชย์ใน[[พ.ศ. 1978]] เป็นจักรพรรดิเจิ้งถ่ง (正統) แต่ใน[[พ.ศ. 1992]] ระหว่างที่ทรงทำศึกกับมองโกลทรงถูกจับเป็นเชลยศึก ทางปักกิ่งจึงตั้งพระอนุชาขึ้นเป็นจักรพรรดิจิ่งไถ่ เมื่อจักรพรรดิเจิ้งถ่งทรงถูกปลอยตัวกลับมาก็ถูกพระอนุชาที่เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่จับขังไว้ จนใน[[พ.ศ. 2000]] จักรพรรดิเจิ้งถ่งจึงทรงยึดอำนาจกลับขึ้นครองราชย์อีกครั้ง ใช้รัชศกใหม่คือเทียนซุ่น (天順) แต่ก็มีเหตุการณ์นองเลือดรุนแรงในรัชสมัยหลังของพระองค์ คือ กบฏเฉาฉิน
 
==อ้างอิง==
== รัชสมัยแรก ==
{{reflist}}
องค์ชายจู ฉีเจิน เป็นพระโอรสของ[[จักรพรรดิซวนเต๋อ]] กับ สนมซุน สนมองค์โปรดของฮ่องเต้ซวนเต๋อ แต่ตามหนังสือหมิงจื้อ (ประวัติศาสตร์ราชวงศ์หมิง) กล่าวว่าไม่มีใครทราบว่าพระราชมารดาของฮ่องเต้เจิ้งถ่งเป็นใคร เพราะสนมซุนจะส่งคนไปสืบทั่วทั้งวังว่ามีนางใดตั้งท้อง จับขังไว้เลี้ยงจนคลอดแล้วสังหารมารดาสวมรับลูกเป็นของตน เมื่อปรากฏว่าสนมซุนมีพระโอรสเป็นจู ฉีเจิน ทำให้ฐานะของสนมซุนมั่นคง ฮ่องเต้จึงปลดฮองเฮาองค์เดิมคือ ฮองเฮาโห และตั้งสนมซุนขึ้นเป็นฮองเฮาแทน จู ฉีเจินได้รับแต่งตั้งเป็นองค์ชายรัชทายาท ใน[[พ.ศ. 1978]] ฮ่องเต้ซวนเต๋อสิ้นพระชนม์ องค์ชายรัชทายาทขึ้นครองราชย์เป็น'''ฮ่องเต้เจิ้งถ่ง''' พระชนมายุแค่ 8 พรรษา ทรงเป็นฮ่องเต้พระเยาว์พระองค์แรกของราชวงศ์หมิง ทำให้พระองค์ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของขันที[[หวัง เจิ้น]]
 
=== วิกฤตการตูมู่ ===
แม้[[ราชวงศ์หยวน]]จะถูกโค่นล้มไปแล้วและพวกมองโกลก็ถอยกลับคืนสู่ถิ่นเดิมในมองโกเลีย แต่เผ่ามองโกลต่างๆก็ยังคงเข้มแข็งและเข้ารุกรานจีนราชวงศ์หมิงอยู่บ่อยครั้ง ใน[[พ.ศ. 1992]] ผู้นำมองโกลเผ่าออยรัต คือ [[ราชครูเหย่เซียน]] นำทัพขนาดใหญ่บุกเข้าภาคกลาง ขันทีหวังเจิ้นแนะนำฮ่องเต้เจิ้งถ่งว่าทรงควรที่จะนำทัพด้วยพระองค์เอง ทัพต้าหมิงจึงถูกเกณฑ์อย่างรีบๆ มีขุนพลระดับสูงหลายคนติดตาม มีหวังเจิ้นเป็นผู้นำทัพหน้า
 
ทัพมองโกลเอาชนะทัพต้าหมิงของหวังเจิ้นได้อย่างราบคาบ ฮ่องเต้เจิ้งถ่งเห็นท่าไม่ดีจึงทรงแต่งตั้งพระอนุชาต่างมารดา คือ จู ฉีอี้ เป็นผู้สำเร็จราชการแทนในขณะที่พระองค์ออกรบ เมื่อทรงเดินทัพออกไปปรากฏฝนตกหนักดินเลนทำให้เดินทางลำบาก บรรดาขุนนางพากันเห็นว่าควรจะส่งฮ่องเต้กลับพระราชวัง แต่หวังเจิ้นยืนกรานว่างานนี้ฮ่องเต้ต้องทรงนำทัพเอง
 
หวังเจิ้นไม่อยากให้เดินทัพผ่านบ้านของเขาที่ยูโจว จึงให้อ้อมไปโจมตีทัพมองโกลทางตะวันออกเฉียงเหนือ แต่พอถึงเซียนฟูทัพหวังเจิ้นก็ถูกทัพมองโกลตีตลบหลังแตกพ่ายไปสิ้น ฝ่ายทัพหลวงอยู่ที่ป้อมตูมู่ บรรดาขุนนางเห็นว่าควรจะส่งฮ่องเต้ไปประทับที่เมืองฮวยไหล่ที่มีกำแพงแข็งแรง ซึ่งหวังเจิ้นก็คัดค้าน ทัพมองโกลยกทัพปิดทางออกแม่น้ำไว้มิให้ทัพต้าหมิงได้น้ำ และล้อมป้อมตูมู่ไว้ หวังเฉินปฏิเสธการเจรจาใดๆ และยกทัพไปทางแม่น้ำ ก็พบกับทัพมองโกลที่รออยู่ ทัพมองโกลตีทัพต้าหมิงแตกย่อยยับ สังหารขุนนางระดับสูงทุกคน รวมทั้งขันทีหวังเจิ้น และจับองค์ฮ่องเต้เจิ้งถ่ง
 
ทัพมองโกลที่ดักรอที่แม่น้ำนั้นมีกำลังน้อยมาก ทัพต้าหมิงที่มีการบัญชาการที่ไม่ดีต้องพ่ายแพ้แก่ทัพมองโกลเพียงหยิบมือ และการจับฮ่องเต้เป็นตัวประกันเท่ากับว่าเหย่เซียนมีโอกาสจะฟื้นฟูราชวงศ์มองโกลโดยการยึดปักกิ่งด้วยซ้ำ เป็นวิกฤตการร้ายแรงของราชวงศ์หมิง เรียกว่า '''วิกฤตการตูมู่ '''
 
แต่โอกาสทั้งหลายของเหย่เซียนก็ถูกทำลายด้วยความสามารถของขุนนางจีนที่ยู่ เฉียน เมื่อเหย่เซียนยกทัพมาห่างจากปักกิ่งเพียง 80 กิโลเมตร ยู่ เฉียน นำทัพต้าหมิงเข้าเอาชนะทัพมองโกล สำหรับปัญหาฮ่องเต้เจิ้งถ่งยู่ เฉียนก็แก้ปัญหาโดยการตั้งองค์ชายจูฉีอี้ พระอนุชาต่างมารดาของฮ่องเต้เจิ้งถ่ง ขึ้นครองราชย์เป็น[[ฮ่องเต้จิ่งไถ่]]แทน และให้ฮ่องเต้เจิ้งถ่งเป็น'''ไท่ซ่างหวง''' (ฮ่องเต้สละราชย์)
 
ฝ่ายเหย่เซียนเมื่อฝ่ายต้าหมิงมีฮ่องเต้องค์ใหม่แล้วก็มิรู้ว่าจะกักตัวฮ่องเต้เจิ้งถ่งไว้เพื่ออะไร จึงปล่อยตัวอดีตฮ่องเต้ออกมาในปีต่อมา[[พ.ศ. 1993]] เมื่อไท่ซ่างหวงกลับถึงปักกิ่ง ก็พบว่าพระองค์เองนั้นมิได้อำนาจอะไรเลยในฐานะไท่ซ่างหวง ฮ่องเต้จิ่งไถ่จัดที่ประทับให้ที่พระราชวังทักษิณใน[[พระราชวังต้องห้าม]] และห้ามมิให้ติดต่อใครเว้นแต่จะได้รับพระอนุญาตจากฮ่องเต้จิ่งไถ่ เท่ากับทรงถูกกุมขังดีๆนี่เอง
 
=== ไท่ซ่างหวง ===
ฮ่องเต้จิ่งไถ่ยังปลดองค์ชายรัชทายาทที่เป็นพระโอรสของฮ่องเต้เจิ้งถ่ง และแต่งตั้งพระโอรสของฮ่องเต้จิ่งไถ่เองเป็นรัชทายาทแทน แต่รัชทายาทองค์นี้ภายหลังก็สิ้นพระชนม์อย่างปริศนา แสดงว่าอิทธิพลของไท่ซ่างหวงในราชสำนักนั้นยังมีอยู่พอสมควร ฮ่องเต้จิ่งไถ่เสียพระทัยกับการสิ้นพระชนม์ของพระโอรสมาก จึงประชวรล้มป่วยลงและไม่แต่งตั้งรัชทายาทองค์ใหม่เพราะทรงไม่มีพระโอรสแล้ว
 
ใน[[พ.ศ. 2000]] ไท่ซ่างหวงเห็นเป็นโอกาส จึงก่อการยึดอำนาจปราบดาภิเษกตนเองเป็นฮ่องเต้อีกครั้ง ฮ่องเต้จิ่งไถ่สิ้นพระชนม์อย่างปริศนาอีกเดือนต่อมา คาดว่านะจะเป็นการบงการของไท่ซ่างหวง พร้อมทั้งบรรดาขุนนางทั้งหลายที่พลักดันให้ฮ่องแต้จิ่งไถ่ครองราชย์ เช่น ยู่ เฉียน ก็ถูกประหารชีวิต
 
== รัชสมัยที่สอง ==
ในรัชสมัยที่สองทรงใช้รัชศกว่า'''เทียนซุ่น''' แปลว่า เชื่อฟังสวรรค์ ใน[[พ.ศ. 2004]] ฮ่องเต้เทียนซุ่นออกฎีกาตักเตือนบรรดาขุนนางให้จงรักภักดีต่อพระองค์และอย่าทำผิดกฎหมายบ้านเมือง [[เฉา ฉิน]] ขุนนางที่มีความผิดฐานสังหารทหารองค์รักษ์ในวังเพื่อปกปิดความผิดในการติดต่อค้าขายกับต่างชาติ จึงร้อนตัวว่าตนจะถูกประหารชีวิตเป็นรายต่อไป จึงนำทัพมองโกลก่อกบฏ
 
ตั้งแต่ก่อตั้งราชวงศ์หมิงมา ชาวมองโกลที่มิได้กลับบ้านเกิดตนก็เข้ารับใช้ราชวงศ์ใหม่ส่วนมากเป็นขุนนางฝ่ายบู๊ระดับสูง บางคนเป็นถึงขุนพล และชาวฮั่นก็มิได้รังเกียจเดียดฉันท์ชาวมองโกลแต่อย่างใด แต่หลังวิกฤตการตูมู่ ทัศนคติของชาวฮั่นต่อชาวมองโกลเริ่มเปลี่ยนไป ชาวมองโกลไม่ได้รับความไว้วางใจอีกต่อไป
 
ทัพมองโกลของเฉาฉินนั้นคืนทัพที่เป็นทหารผ่าน[[ศึกลู่ชวน-ปิงหมิง]] ในสมัยฮ่องเต้เจิ้งถ่งเพื่อปราบปราม[[เผ่าไท]]และบุก[[อาณาจักรอังวะ]] ภายใต้การนำของบิดาบุญธรรมที่เป็นขันทีของเฉาฉิน ในปีนั้นทัพมองโกลบุกเข้ามาอีก เจ้ากรมกลาโหมหม่า อัง และขุนพลซุน ถัง นำทัพออกไปเพื่อรบมองโกล เฉาฉินจึงวางแผนล้มอำนาจฮ่องเต้จิ่งไถ่
 
=== กบฏเฉาฉิน ===
เฉาฉินจัดงานเลี้ยงให้ทหารมองโกลของเขา ทหารมองโกลคนหนึ่งขณะเมาสุราได้เผยแผนยึดอำนาจให้กับขุนพลฮั่นคนหนึ่ง เรื่องจึงรู้ไปถึงขุนพลซุน และรู้ไปถึงฮ่องเต้ ฮ่องเต้จึงมีพระบัญชาปิดประตูวังทั้งเก้าห้ามใครเข้าออก ฝ่ายเฉาฉินระแวงว่าแผนการของตนรั่ว พอทราบพระราชโองการจึงแน่ใจว่าแผนของตนแตกแล้ว จึงกระจายกำลังตามหาหม่า อังและซุน ถัง และตัวเฉาฉินเองก็ไปยังบ้านขององค์รักษ์ลู่ เกา เพื่อสังหารและพบราชเลขาลี่ เซียน ให้ร่างฎีกาขออภัยโทษจากฮ่องเต้ ว่าต้องการแค่แก้แค้นลู่เกา แต่แม้แต่กระดาษแผ่นเดียวก็ผ่านประตูวังไม่ได้
 
เมื่อขออภัยโทษไม่สำเร็จ เฉาฉินจึงจุดไฟเผาประตูวัง แต่บังเอิญฝนตกลงมาดับไฟเสียหมด ทัพทางการเข้าต่อสู้ เฉาฉินได้รับบาดเจ็บ หนีกลับไปยังบ้านของตน และกระโดดบ่อน้ำที่บ้านตนเองเสียชีวิต
 
{{เริ่มกล่อง}}
{{สืบตำแหน่ง
| ก่อนหน้า = [[จักรพรรดิซวนเต๋อ]]
| ตำแหน่ง = [[จักรพรรดิจีน]]
| ราชวงศ์ = ราชวงศ์หมิง
| ปี = [[ค.ศ. 1435]] - [[ค.ศ. 1449|1449]]
| ถัดไป = [[จักรพรรดิจิ่งไท่]]
}}
{{สืบตำแหน่ง
| ก่อนหน้า = [[จักรพรรดิจิ่งไท่]]
| ตำแหน่ง = [[จักรพรรดิจีน]]
| ราชวงศ์ = ราชวงศ์หมิง
| ปี = [[ค.ศ. 1457]] - [[ค.ศ. 1464|1464]]
| ถัดไป = [[จักรพรรดิเฉิงฮัว]]
}}
{{จบกล่อง}}
{{จักรพรรดิราชวงศ์หมิง}}
 
{{เรียงลำดับ|เจิ้งถ่ง}}
{{birth|1427}}{{death|1464}}
{{โครงชีวประวัติ}}
 
 
[[หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 1970]]
[[หมวดหมู่:จักรพรรดิราชวงศ์หมิง]]
[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์ที่ขึ้นครองราชย์ขณะทรงพระเยาว์]]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/จักรพรรดิหมิงอิงจง"