ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง"

เดิมทีเป็นผืนป่าที่ได้รับสัมปทานให้ตัดไม้ แต่กลับไม่เคยถูกบุกรุก จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2508 จึงเริ่มมีการสำรวจทางวิชาการอย่างจริงจัง และได้รับการประกาศให้เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเมื่อปี พ.ศ. 2515 เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าลำดับที่ 5 ของไทย ลักษณะภูมิประเทศมีทั้งเทือกเขาและที่ราบ โดยเป็นแนวเขาของ[[เทือกเขาถนนธงชัย]]และ[[เทือกเขาตะนาวศรี]] มีความหลากหลายทั้งภูมิประเทศ, ภูมิอากาศ และความชื้น อันเป็นที่มาของ[[ความหลากหลายทางชีวภาพ]] จนกล่าวได้ว่าที่นี่มีป่าเกือบทุกประเภท ยกเว้น[[ป่าชายเลน]]และ[[ป่าชายหาด]] หรือ[[ป่าพรุ]]น้ำจืด เท่านั้น โดยเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้งถือเป็นพื้นที่[[เงาฝน]] เนื่องจากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรที่อยู่ทิศตะวันตกเป็นพื้นที่ ๆ สูงกว่าระดับน้ำทะเล 900 เมตร ดังนั้นเมื่อฝนจากทิศตะวันตกมาปะทะกับทิศตะวันออกจะข้ามเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้งไป จึงทำให้พื้นที่ ๆ นี่ส่วนใหญ่ไม่ใช่ป่าดิบ จะเป็นป่าเบญจพรรณ โดยเฉพาะ[[ป่าไผ่]]

 

 

ความหลากหลายทางชีวภาพของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยสำคัญของสัตว์ป่าหายากหลายชนิด บางชนิดอยู่ในสถานะใกล้สูญพันธุ์ เช่น [[สมเสร็จมลายู|สมเสร็จ]], [[เก้งหม้อ]], [[เลียงผาใต้|เลียงผา]], [[ควายป่า]] ซึ่งเป็นแหล่งที่อยู่ทางธรรมชาติแห่งสุดท้ายแล้วในประเทศไทย อีกทั้งยังเป็นแหล่งอาศัยของ[[เสือโคร่งอินโดจีน|เสือโคร่ง]] ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย และได้แพร่ขยายไปยังพื้นที่ป่าใกล้เคียงกันด้วย จากการศึกษาพบว่ามีประมาณ 70–80 ตัว จากปริมาณทั้งหมดที่มีในธรรมชาติในประเทศไทย 250–300 ตัว<ref>{{cite web|title=ห้วยขาแข้ง หัวใจแห่งป่าตะวันตก / รายการ บันทึกพงไพร|url=https://www.youtube.com/watch?v=padUtD28XGw|publisher=[[ช่อง 5]]|date=October 10, 2015|accessdate=July 12, 2016}}</ref>