ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อักษรฮันจา"

ตัวอักษรจีนได้แพร่เข้าสู่อาณาจักรเกาหลีผ่าน[[พระพุทธศาสนา]] และชาวเกาหลีได้ปรับใช้ให้เข้ากับไวยากรณ์ภาษาเกาหลี และต่อมาได้แพร่สู่[[ญี่ปุ่น]] อย่างไรก็ตาม ตำราที่นำตัวอักษรฮันจาเผยแพร่สู่เกาหลีมิได้เป็นวรรณกรรมทางศาสนา ตำรานั้นมีชื่อว่า "อักษรพันตัว" ([[ภาษาจีน|จีน]]: 千字文, [[อักษรฮันกึล|ฮันกึล]]: 천자문 Cheonjamun, [[ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ]]: Thousand Character Classic) อักษรฮันจาได้ใช้ในการเขียนภาษาเกาหลีตลอดมา จนกระทั่ง[[พระเจ้าเซจง]] ได้ทรงประดิษฐ์ตัว[[อักษรฮันกึล]]ขึ้นระหวางปี [[ค.ศ. 1444]] - [[ค.ศ. 1446|1446]] อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการเผยแพร่อักษรฮันกึลแล้ว บัณฑิตเกาหลีจำนวนมากก็ยังคงใช้ตัวอักษรฮันจา

จนกระทั่ง[[คริสต์ศตวรรษที่ 20]] อักษร[[ฮันกึล]]ได้แทนอักษรฮันจาโดยสมบูรณ์ ใน[[เกาหลีเหนือ]] ได้ยกเลิกการใช้อักษรฮันจาตั้งแต่[[มิถุนายน]] [[ค.ศ. 1949]] (โดยให้เขียนอักษรแนวนอนจากที่แต่เดิมเขียนแนวตั้ง) เนื่องจาก [[คิมอิลซุง]] ได้กล่าวว่าตัวอักษรฮันจาเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรม[[ญี่ปุ่น]] นอกจากนี้ หลายคำที่ยืมจากภาษาจีนได้ถูกแทนที่โดยคำเกาหลีดั้งเดิม

 

{{โครงภาษา}}